DIRECTIONALERTS-3 February 2016

February 3, 2016, 12:31 am

≫ Next: Ενώπιον των οικονομικών εισαγγελέων οι πρώτοι 100 της λίστας Μπόργιανς-UBS

≪ Previous: Visualy and Brain

$

0

0

Stocks Trade Down

The Dow Jones Industrial Average closed at 16,153.54, down -295.64 or -1.8%. S&P 500 closed at 1,903.03 down -36.35 or -1.87%. Nasdaq Composite closed at 4,516.95 down -103.42 or -2.24%.

Long Term Market Timing Signals

The chart above shows a red arrow when the Trend Momentum is going down and the rank crosses 0 from a bull market to a bear market. A green arrow is shown when the Trend Momentum is going up and the rank crosses 0 from a bear market to a bull market.

Short Term Market Timing Signals

88.13

26.96

54.07

The short term market timing portion of the newsletter shows a combination of all three indicators on one graph, the momentum, breadth and sentiment indicators. The red and green arrows on the chart above the indicator chart will show each time these indicators gave confirmation or confluence that meet the buy or sell criteria. When market conditions are at extreme levels this group of indicators will find reversal ranges. If you see multiple arrows stacked one on the other each represents the day that the confirmation signal was still in place. Sell Signals are generated when sentiment is above breadth and Breadth is above momentum and all are above 90. Buy signals are generated when momentum is lower than breadth, breadth is lower than sentiment and both breadth and momentum are lower than 40. Values shown for Momentum, Breadth and Sentiment on the above charts do not match those of the ones below, data has been normalized here. Evaluate those charts individually.

Momentum Indicator

The Momentum Indicator is currently at -51.89 indicating short term Non-trending environment in stocks. This means the stock market is stalling in the current short term trend. Extreme measures of this trend range are -70 to 70. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

Breadth Indicator

The Breadth Indicator is currently at 24.30 indicating the breadth of stocks is bearish. Risk of a bullish trend reversal is high. This means the current bearish trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are 20 to 30. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

Sentiment Indicator

The Sentiment Indicator is currently at 88.13 indicating the sentiment in the stock market is showing high complacency. Risk of a long term trend reversal is low. This means the current long term trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are to 80 to 90. This indicator's trend cycle extremes take place every 18 to 24 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

---

Ενώπιον των οικονομικών εισαγγελέων οι πρώτοι 100 της λίστας Μπόργιανς-UBS

February 3, 2016, 12:57 am

≫ Next: Η Κοιλάδα των Αποτυχημένων που έγιναν Διάσημοι και Πετυχημένοι

≪ Previous: DIRECTIONALERTS-3 February 2016

$

0

0

Ενώπιον των οικονομικών εισαγγελέων θα βρεθούν οι πρώτοι 100 της λίστας Μπόργιανς καθώς ήδη έχουν σταλεί οι κλήσεις, προκειμένου να δώσουν εξηγήσεις ως υπαίτιοι τέλεσης φοροδιαφυγής και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Τα πρόσωπα της Λίστας Μπόργιανς κινδυνεύουν με δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών και της ακίνητης περιουσίας τους.Σημειώνεται πως οι φορολογικές αρχές έχουν ταυτοποιήσει όλα τα μεγάλα ποσά των καταθέσεων στην UBS την δεκαετία 2005-2015, ενώ αμέσως μετά,
στο εισαγγελικό στόχαστρο θα στραφεί στη δεκαετία 1995-2005.
Ήδη οι
οικονομικοί εισαγγελείς έχουν διατάξει τη δέσμευση περιουσιακών
στοιχείων για 24 καταθέτες και ετοιμάζουν τα επόμενα πακέτα εντολών.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, οι έλεγχοι δείχνουν μεγάλα
εμβάσματα κυρίως στον χώρο των ελεύθερων επαγγελματιών και προσώπων της
τηλεόρασης. Συνολικά οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν σχηματίσει 230
δικογραφίες με τεράστιες αποκλίσεις στα εισοδήματα που έχουν δηλωθεί
στην Ελλάδα και στις καταθέσεις στην Ελβετία.


Ειδικότερα, στη λίστα Μπόργιανς που παρέδωσε στις ελληνικές αρχές ο
υπουργός Οικονομικών της Ρηνανίας Βεστφαλίας, βρέθηκε γνωστή
δημοσιογράφος - παρουσιάστρια φέρεται να εντοπίστηκε με εμβάσματα που
αγγίζουν τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ άλλες δύο γνωστές ηθοποιοί με
καριέρα στο χώρο της τηλεόρασης εμφανίζονται με καταθέσεις 1,5 εκατ.
ευρώ η καθεμία. Σε λογαριασμό τραγουδίστριας του εντέχνου, εγνωσμένης
αξίας, εντοπίστηκαν 300.000 ευρώ. Ζωγράφος εντοπίστηκε με πάνω 3 εκ.
ευρώ, ενώ ένα γραφείο κηδειών φέρεται να είχε βγάλει στην Ελβετία 2
εκατομμύρια ευρώ.

Επίσης, σύμφωνα με τις πληροφορίες, στη λίστα υπάρχει και ένας
μεγαλοδικηγόρος που έχει ελεγχθεί ξανά για υπόθεση φοροδιαφυγής, ο
οποίος, είχε καταθέσει σε ελβετική Τράπεζα 1 εκατομμύριο ευρώ.


via

Η Κοιλάδα των Αποτυχημένων που έγιναν Διάσημοι και Πετυχημένοι

February 3, 2016, 2:42 am

≫ Next: Τα Ελληνιστικά Γυάλινα Aγγεία στα Κοκκεβέ'ι'κα -του Τύμβου Τσοπάνη Ράχη-Τριφυλίας

≪ Previous: Ενώπιον των οικονομικών εισαγγελέων οι πρώτοι 100 της λίστας Μπόργιανς-UBS

$

0

0

Kανείς δεν πίστεψε σ'αυτούς.Τους θεωρούσαν αποτυχημένους και ανίκανους.
Αυτοί όμως τους διέψευσαν όλους...

-O Albert Einstein άρχισε να μιλάει όταν ήταν 4.Μετά στο σχολείο οι δάσκαλοι και οι γονείς του νόμιζαν ότι είχε πρόβλημα. Αποβλήθηκε από το σχολείο και αργότερα απέτυχε στις εξετάσεις να μπει στο Swiss Polytechnic Institute στη Ζυρίχη.

-Ο Walt Disney απολύθηκε από εφημερίδα γιατί “δεν είχε φαντασία ούτε καλές ιδέες.”

-O Αλχημιστής του Πάολο Κοέλιοπούλησε μόνο 800 αντίτυπα στην πρώτη του έκδοση και ο εκδότης αποφάσισε να το αποσύρει. Σήμερα αποτελεί το πέμπτο βιβλίο σε πωλήσεις όλων των εποχών με 65 εκατομμύρια αντίτυπα.

-Οι ατζέντηδες modeling της Marilyn Monroeθεωρούσαν ότι έπρεπε να ακολουθήσει καριέρα ως γραμματέας.

-Οι δάσκαλοι του Beethovenθεωρούσαν ότι είναι ανεπίδεκτος στο βιολί και ότι ποτέ δε θα μπορούσε να τα καταφέρει ως συνθέτης.

-Ο Mahatma Gandhi φοβόταν να μιλήσει δημόσια και κατά τη διάρκεια του πρώτης του υπόθεσης,εγκατέλειψε την αίθουσα του δικαστηρίου.

-Ο δάσκαλος του Elvis Presley στο Λύκειο,του είπε ότι δεν μπορούσε να τραγουδήσει.

-O Michael Jordan απορρίφθηκε από την ομάδα μπάσκετ του σχολείου του.

- Το μυθιστόρημά της J.K Rowling “Harry Potter”απορρίφθηκε από 12 εκδοτικούς οίκους.

-Στον ηθοποιό Sidney Poitier είπαν κατά τη διάρκεια μίας ακρόασης να “σταματήσει να ξοδεύει το χρόνο των ανθρώπων και να πάει να γίνει λαντζέρης ή κάτι τέτοιο”. Αργότερα στην καριέρα του κέρδισε Oscar και έγινε ένας από τους πιο αξιοσέβαστους ηθοποιούς.

-Ο Vincent Van Goghπούλησε μόνο έναν πίνακα όσο ζούσε για 400 φράγκα..Αυτό δεν τον σταμάτησε από το να ολοκληρώσει 900 έργα,τα οποία σήμερα αξίζουν εκατομμύρια.

-Οι δάσκαλοι του Thomas Edisonείπαν ότι ήταν “πολύ χαζός για να μάθει οτιδήποτε”.Τελικά ήταν αυτός που κατασκεύασε τον ηλεκτρικό λαμπτήρα.

Αυτοί οι άνθρωποι (και άλλοι πολλοί) το μόνο που έκαναν,παρά τις φαινομενικά αντίξοες συνθήκες, ήταν να μην τα παρατήσουν & να ακολουθήσουν τα Όνειρα της Ψυχής τους, αυτά που τους έδιναν χαρά & πάθος. Μην αφήνεις τον εαυτό σου να πιστέψει ότι η κρίση είναι πιο μεγάλη από σένα. Στην πραγματικότητα όποτε το κάνεις αυτό,χαμηλώνεις, για να χωρέσεις την Aπεραντοσύνη σου στη μικρότητα των καταστάσεων. Αν σέβεσαι έστω και λίγο τον Εαυτό σου,έχεις υποχρέωση να προστατέψεις,να υπερασπίσεις και να τροφοδοτείς τα Όνειρα σου..!

Τα Ελληνιστικά Γυάλινα Aγγεία στα Κοκκεβέ'ι'κα -του Τύμβου Τσοπάνη Ράχη-Τριφυλίας

February 3, 2016, 3:19 am

≫ Next: Refugee facility for Turkey: Member states agree on details of financing

≪ Previous: Η Κοιλάδα των Αποτυχημένων που έγιναν Διάσημοι και Πετυχημένοι

$

0

0

Α'. Εισαγωγικά. Ο Τύμβος

 Εκθέματα ζηλευτά στην Αρχαιολογική αίθουσα του "Αντωνοπουλείου Μουσείου"της Πύλου, είναι τρία χρωματιστά γυάλινα Ακέραια αγγεία, ευρήματα πρόσφατα από ανασκαφές πού πραγματοποίησε η Αρχαιολογική Υπηρεσία στα έτη 1962 - 1965 στην περιοχή βόρεια του κόλπου του Ναυαρίνου, στη θέση Τσοπάνη Ράχη ή Ρείκια, μέσα στα κτήματα της οικογένειας Κοκκέβη, όπου αποκαλύφθηκε τύμβος ελληνιστικών χρόνων (βλ. Σχέδ. 1 κάτοψη του τύμβου).
 Η θέση του τύμβου, κάπου πεντακόσια μέτρα Ανατολικά της ακτής, βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων Β - ΒΔ. του αρχαίου Κορυφάσιου, όπου τα ίχνη της κλασσικής, ελληνιστικής, ρωμαϊκής και μεσαιωνικής Πύλου, πάνω από τα όποια δεσπόζουν σήμερα, στην κορυφή του απότομου αυτού βραχόβουνου, τα ερειπωμένα τείχη φραγκοβενετσιάνικου κάστρου, του γνωστού Παλιόκαστρου ή Παλιού Ναυαρίνου. 
 Σε ίση περίπου απόσταση βρίσκεται ο τύμβος και από τα ίχνη του αρχαίου πολίσματος, που βρισκόταν απέναντι από τη νήσο Πρώτη, στο λιμανάκι τριγύρω του σημερινού Μαράθου.

Φωτογραφία του 1995 που δείχνει στο βάθος τον Τύμβο στην Τοπάνη Ράχη με την αγροικία

 Ο τύμβος, που σε κάτοψη είναι ωοειδής και που και τώρα ακόμα δεσπόζει, λίγο - πολύ, στο κέντρο του εκτεταμένου εκεί ψηλού κάμπου, δεν φαίνεται να ήταν αρχικά πολύ πιο ψηλός από όσο σήμερα δείχνει, σύμφωνα με τα δεδομένα της ανασκαφής.
 Ένας ογκώδης αστράγαλος από πουρί της περιοχής, επιτύμβιο σήμα πρωτόφαντο, θα έπρεπε να ήταν στημένος στην κορυφή μάλλον του τύμβου, μιά και βρέθηκε κυλισμένος στα ριζά του, λίγα μέτρα μόνο πιο πέρα από την αρχική του θέση, που την προσδιόρισαν υπολείμματα πέτρινου υπόβαθρου στο κέντρο πάνω της χωμάτινης τεχνητής επίχωσής του3. Ο τύμβος περιείχε πέντε συνολικά τάφους σκαμμένους μέσα στο στερεό έδαφος.
Οι δύο από αυτούς (τάφοι 1ος και 5ος), παράλληλα και κοντά ο ένας στόν άλλον στα νότια του κέντρου του τύμβου, ήταν λάκκοι που περιείχαν αρχικά τα ξύλινα φέρετρα των νεκρών. Οι υπόλοιποι τρείς (τάφοι 2ος, 3ος και 4ος), ακριβώς στο πλάι ο ένας του άλλου και στα βόρεια αυτοί του κέντρου του τύμβου, είναι κιβωτιόσχημοι με πλευρές ντυμένες με πώρινες πλάκες- τούτους περιβάλλει φτηνός πέτρινος χτιστός ορθογώνιος περίβολος, που βρίσκεται σε ψηλότερο από τούς τάφους επίπεδο και ο οποίος, μέσα στην τεχνητή επίχωση του τύμβου, καθόριζε απλώς την έκταση που αυτοί, βαθύτερα, κατείχαν4.
Εκτός από τη βορειοδυτική, ο χώρος προς τις υπόλοιπες τρεις πλευρές του ταφικού τούτου περιβόλου, δηλαδή το ένα τέταρτο σχεδόν της όλης έκτασης του τύμβου, περιείχε μικρές ή μεγαλύτερες λατρευτικές πυρές που το πάχος της σταχτόμαυρης ανθρακιάς τους, ανάκατο με σπασμένα τα περισσότερα αγγεία, ξεπερνούσε το ένα μέτρο5.
 Στούς τάφους και στις πυρές του τύμβου αποκαλύφτηκαν συνολικά μερικές εκατοντάδες διάφορα πήλινα αγγεία και σκεύη- επίσης μερικά από μολύβι, από χαλκό, από ασήμι κι από γυαλί. Βρέθηκαν ακόμα μετάλλινα εργαλεία και ποικίλα είδη καθημερινής ή πιο ειδικής χρήσης, όπως στλεγγίδες, μαχαιρίδια, κάτοπτρα, ψαλίδια, κοσμήματα κλπ6. 
 Σημειώνεται ότι κάθε τάφος περιείχε, μεταξύ άλλων, από ένα ως οχτώ λυχνάρια, καθώς και ότι σε τρεις από αυτούς βρέθηκαν από ένα ως δύο χάλκινα ή αργυρά νομίσματα.
 Ένας τάφος (ο πρώτος) είχε δύο σκελετούς, πού ο καθένας τους είχε στο κεφάλι του από μιά χρυσή ταινία7.Ένας άλλος τάφος ο (πέμπτος) περιείχε ένα μόνο σκελετό, πού το κεφάλι του βρέθηκε στεφανωμένο από τρία ζεύγη χρυσών ταινιών, οι όποιες, συνδεδεμένες ιδιόμορφα μεταξύ τους, σχημάτιζαν επάνω στο κρανίο ολόκληρο πλέγμα.

 Τα δεδομένα της ανασκαφής γενικά, ειδικότερα μάλιστα τα νομίσματα και τα λυχνάρια, για τα οποία θα γίνη λόγος αμέσως παρακάτω, όπως και μια σειρά ολόκληρη από αγγεία πού βρέθηκαν στους τάφους και στις πυρές, τοποθετούν τον τύμβο προς το τέλος του -3ου και τις αρχές τού -2ου αιώνα8.
 Η ανυπαρξία επιγραφής κάνει αδύνατη την εξακρίβωση του προορισμού του τύμβου-ωστόσο, οι χρυσοστεφανωμένοι νεκροί, η πληθώρα των μαχαιριδίων και των στλεγγίδων, ο μεγάλος επιτύμβιος αστράγαλος και η ταυτόχρονη ταφή που διαπιστώθηκε στον πρώτο τάφο, φανερώνουν ίσως ότι στον τύμβο ήταν θαμμένοι μαχητές ή και αθλητές δοξασμένοι, πού ιδιαίτερα τους τίμησαν οι συγγενείς και η πόλη. 
 Θα πρέπη επίσης, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του τύμβου, να θεωρηθή σαν βέβαιη η σύνδεσή του με την κοντινή, ακμάζουσα τότε, ελληνιστική Πύλο, που από τον 3ο αιώνα την διεκδικούσαν οι Μεσσήνιοι και η Αχαϊκή Συμπολιτεία.
 Γιά το όλο εύρημα θα ακολουθήση αναλυτική δημοσίευση.   
 Επειδή όμως αυτή θα βραδύνη λόγω τού μεγάλου αριθμού των ευρημάτων, θεωρήθηκε σκόπιμο να παρουσιαστούν εδώ, νωρίτερα, τα τρία γυάλινα αγγεία του τύμβου, για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους και με σκοπό να ρίξουν περισσότερο ίσως φως στις γνώσεις μας γύρω από το πραγματικά δύσκολο πρόβλημα της χρονολόγησης γενικότερα των γυάλινων αγγείων της ελληνικής αρχαιότητας.
 Αν εδώ αναφέρωνται, σε γενικές φυσικά γραμμές, πράγματα πού αφορούν στον τύμβο, για το περιεχόμενο, την τοποθεσία και την εποχή του, γίνεται για να δοθή μιά, γενική έστω, εικόνα του πλαισίου, μέσα στο οποίο ανήκουν τα τρία αυτά γυάλινα αγγεία, ώστε να εκτιμηθή, να κατανοηθή και να εξαρθή περισσότερο η αξία τους, μια και απομονώθηκαν από το όλο εύρημα. Εκτενέστερα κάπως θα γίνη ακόμα εδώ λόγος για τη χρονολόγηση του τύμβου, γιατί τούτο ενδιαφέρει άμεσα τον προσδιορισμό της εποχής των τριών γυάλινων αγγείων αυτής της μελέτης. Τα τρία αγγεία, γυάλινα ξανατονίζεται, βρέθηκαν στούς τάφους του τύμβου και όχι στις πυρές του.
 Άμεσα έτσι εδώ ενδιαφέρει η χρονολόγηση των ταφών στον τύμβο και όχι των λατρευτικών πράξεων που ενδεχόμενο είναι να εξακολούθησαν και μετά τις ταφές, στις πυρές του τύμβου, κατά τη διάρκεια μιας ή και δυό γενεών ακόμα, όπως τουλάχιστο διαπιστώθηκε στρωματογραφικά σ’ αυτές.
 Για το λόγο τούτο θα αναφερθούν εδώ σύντομα τα απαραίτητα μονάχα στοιχεία πού κρίνονται αναγκαία για τη χρονολόγηση των τάφων του τύμβου και τα οποία προσφέρονται κατά κύριο λόγο από τα νομίσματα και τα λυχνάρια πού βρέθηκαν σ’ αυτούς.

Β'. Χρονολόγηση των Τάφων

Και πρώτα πρώτα θα γίνη λόγος για τα πέντε νομίσματα που βρέθηκαν σε τέσσερεις τάφους του τύμβου9.
 Ο πρώτος τάφος, στον οποίο βρέθηκε και ο σκύφος μιλλεφιόρι, περιείχε σύγχρονη ταφή δύο νεκρών, που τα στεφανωμένα με χρυσές ταινίες κεφάλια τους ήταν τοποθετημένα κανονικά το ένα δίπλα στ’ άλλο. Στο ύψος των κεφαλιών βρέθηκαν δύο χάλκινα νομίσματα που σίγουρα συνόδευαν καθέναν από τους νεκρούς.
 Το ένα είναι μεγαρικό και έχει κεφαλή Αθηνάς από τη μιά μεριά και οβελίσκο ανάμεσα σε δελφίνια από την άλλη, μαζί με τα αρχικά του ονόματος της πόλεως. Το νόμισμα αυτό κυκλοφόρησε περίπου μετά τα -307 10.
 Τό άλλο νόμισμα, με κεφαλή Δήμητρας μπροστά και τον Ιθωμάτα Δία με τρίποδα στην πίσω όψη, είναι των Μεσσηνίων και κυκλοφόρησε μετά τα -280 περίπου11.
 Γι’ αυτά τα νομίσματα δεν μπορεί από την μέχρι σήμερα γνωστή βιβλιογραφία να προσδιοριστούν κατώτατα όρια κυκλοφορίας τους, ωστόσο πρέπει να πλησιάζουν η να μην ξεπερνούν το -146, όριο δηλαδή που γενικότερα αποτελεί σταθμό για την ελληνική νομισματοκοπία, μια και χάνουν από τότε οι πόλεις της Ελλάδας την ανεξαρτησία τους. Για τον τάφο αυτό του τύμβου, αφού η ταφή των νεκρών είναι ταυτόχρονη, το -280, είναι ένα σίγουρο terminus post quem, ενώ στα μέσα του -2ου αιώνα (-146), καθορίζεται ένα πιθανό κατώτατο terminus ante quem.
 Τα όρια αυτά επιβεβαιώνονται από ένα ασημένιο νόμισμα της Αχαϊκής Συμπολιτείας πού βρέθηκε στον τρίτο τάφο του τύμβου: Στη μια όψη του έχει παράσταση κεφαλής Διός και στην άλλη το γνωστό μονόγραμμα της Συμπολιτείας, κλεισμένο σε στεφάνι. Δυστυχώς το σύμβολο και το όνομα της πόλεως είναι δυσδιάκριτα λόγω φθοράς και δεν μπορεί να δοθή έτσι ειδικότερη χρονολογία. Πάντως το νόμισμα κόπηκε μετά τα -280 ή στα -251, και κυκλοφόρησε ίσαμε τα -146 12
 Σημαντική για τον τύμβο χρονολογία είναι εκείνη που μας δίνει ο δεύτερος τάφος του, στον οποίο και βρέθηκε ο αριθ. 2 γυάλινος κωνικός σκύφος. Στον τάφο αυτό υπήρχε ο σκελετός ενός μόνο νεκρού που τον συνόδευε ένα ασημένιο νόμισμα της μεσσηνιακής πόλεως της Κορώνης, με κεφαλή Αθηνάς μπροστά και τα γράμματα ΚΟΡ με τσαμπί σταφυλιού μέσα σε στεφάνι, στην πίσω όψη. Το νόμισμα αυτό κόπηκε στα -220 και κυκλοφόρησε ίσαμε το -182 13. Παρέχεται έτσι ένα terminus post quem και ένα terminus ante quem, για τον τάφο, τα όποια και περιορίζουν την ταφή σ’ αυτόν σε χρονική διάρκεια λιγότερη από δυό γενιές.
 Γιά το χάλκινο νόμισμα πού συνόδευε τον, επίσης μοναδικό, νεκρό του πέμπτου τάφου και στον οποίο βρέθηκε ο αριθ. 2 γυάλινος «μεγαρικός» σκύφος, δεν μπορεί να γίνη λόγος γιατί έχει κατεστραμμένες και τις δύο του όψεις.
Στον τέταρτο τάφο τού τύμβου δε βρέθηκε νόμισμα.
 Παρά την έλλειψη νομισματικών χρονολογικών στοιχείων για τους δύο αυτούς τάφους, μπορούμε να πούμε ότι αυτοί είναι σε όλα σύγχρονοι με τούς τρεις προηγούμενους, πράγμα πού στηρίζεται τόσο στα ανασκαφικά δεδομένα, όσο και στην ομοιότητα των πολυπληθών ευρημάτων, τα οποία, κοινά σε όλους, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να τοποθετηθούν χαμηλότερα από το α'τέταρτο του -2ου αιώνα.
 Σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν πιο πάνω για τα νομίσματα, συμπεραίνει κανείς εύκολα την εποχή του τύμβου, που θα μπορούσε να περιοριστή στην περίοδο τουλάχιστον από το -220 ίσαμε το -182, χρονολογία δηλαδή απόλυτα σίγουρη πού προσφέρει το νόμισμα του μοναδικού νεκρού του δεύτερου τάφου και την οποία αδίσταχτα μπορούμε να δεχτούμε και σαν τη χαμηλότερη χρονολογία για τις ταφές στον τύμβο, παρά το γεγονός ότι τα νομίσματα των άλλων τριών τάφων, αλλά και τα περισσότερα από τα ευρήματα πού αποκαλύφθηκαν σ’ αυτούς, δικαιολογούν χρονολογίες ακόμα παλαιότερες. Οι χρονολογίες πού μας δίνουν τα νομίσματα θα συσχετιστούν με εκείνες πού βγαίνουν για τούς τάφους, από την εξέταση της χρονολόγησης των λυχναριών πού βρέθηκαν επίσης σ’ αυτούς.
 Στους πέντε τάφους του τύμβου βρέθηκαν συνολικά δεκαπέντε λυχνάρια. Τέσσερα από αυτά (βλ. Πίν. 68 α-ς'και 69 β, ε), αποκαλύφθηκαν στους αριθ. δεύτερο, πέμπτο και πρώτο τάφους, οι οποίοι περιείχαν αντίστοιχα τα αριθ. 1, 2 και 3 γυάλινα αγγεία.
 Τα τέσσερα αυτά λυχνάρια, που τυπολογικά ανήκουν στην ίδια ομάδα, έχουν παράλληλό τους εκείνα της αγοράς των Αθηνών, που ο Howland συγκεντρώνει στον τύπο 43 D και για τα οποία δέχεται ότι εμφανίζονται περίπου από το -225 και ότι εξακολουθούν να βρίσκωνται μέχρι λίγο πιό κάτω από τα μέσα τού -2ου αιώνα14. Μιά σύγκριση επίσης των λυχναριών αυτών με τα γνωστά από τις ανασκαφές της Κορίνθου οδηγεί στα ίδια χρονολογικά αποτελέσματα15. Μπορεί επίσης γενικότερα να ειπωθή εδώ ότι τα λυχνάρια και των πέντε τάφων του τύμβου έχουν παράλληλα ανάμεσα στα λυχνάρια εκείνα μόνο του -3ου και -2ου αιώνα από τις ανασκαφές της Κορίνθου, που ο Broneer συμπεριλαβαίνει, σε διάφορες ποικιλίες και ομάδες, από τον τύπο VIII μέχρι και του τύπου XV, για τον οποίο σαν χαμηλότερη χρονολογία δέχεται την εποχή λίγο πριν από τα μέσα του -2ου αιώνα.
 Σημειώνουμε ακόμα εδώ ότι δυό λυχνάρια του τύμβου Τσοπάνη Ράχη, από τον τρίτο τάφο(βλ. Πίν. 69 α, δ, γ, ς), διαφορετικού αυτά τύπου από τα άλλα, έχουν παράλληλό τους στην ομάδα εκείνη των λυχναριών της Κορίνθου, που ο Broneer συγκεντρώνει στον τύπο XVII 16. Τα δύο αυτά λυχνάρια μπορεί να συγκριθούν επίσης με μερικά σχήματα λύχνων πού περιλαβαίνονται στους τύπους λυχναριών 33Α και 33Β της αγοράς των Αθηνών και τους οποίους χρονολογεί ο Howland ανάμεσα στα -225/ -180, για τον τύπο 33Β και -225/ -125, για τον τύπο 33Α 17.
 Γενικά επίσης αναφέρεται εδώ, ότι τα λυχνάρια της Τσοπάνη Ράχη βρίσκονται πολύ πιο κοντά με εκείνα που ανήκουν στις ομάδες I - III από τις ανασκαφές της Ταρσού και τα οποία χαρακτηρίζονται ως Early- and Middle Hellenistic, ενώ αντίθετα δεν έχουν καμιά σχέση με τα λυχνάρια των ομάδων IV - VIII, από τις ίδιες ανασκαφές πού χρονολογούνται ως Late Hellenistic18.
 Η χρονολογία πού, σύμφωνα με τα προηγούμενα, δεχόμαστε για τους τάφους του τύμβου Τσοπάνη Ράχη, πλησιάζει έτσι, και από τα πάνω και από τα κάτω, το έτος -200, πράγμα πού συμφωνεί πέρα για πέρα και με τη χρονολογία πού πρόσφερε κατά κύριο λόγο το νόμισμα του δεύτερου τάφου του τύμβου, το όποιο, ξαναθυμίζουμε εδώ, ανήκει στην περίοδο -220/ -182.
 Τη χρονολόγηση των γυάλινων αγγείων του τύμβου θα στηρίξουν επίσης και μερικά άλλα στοιχεία που σε συνέχεια θα αναφερθούν πιο κάτω στην ανάπτυξη του θέματος.

Γ'. Τα γυάλινα αγγεία

Τα τρία γυάλινα αγγεία της Τσοπάνη Ράχη, που εκθέτονται τώρα στο Μουσείο της Πύλου, βρέθηκαν χωριστά, σε ισάριθμους τάφους του τύμβου, και το καθένα ανήκει σε διαφορετική κατηγορία γυάλινων αγγείων. Ας τα δούμε όμως από κοντά.

1. Βαθύς γυάλινος κωνικός σκύφος.

Ύψος : 0,095 μ. Διάμ. χειλ. : 0,155 - 0,57 μ. Αριθ. Ευρετηρίου Μουσείου Πύλου 177.
Βρέθηκε στον 2ο τάφο. Θυμίζουμε εδώ ότι σ’ αυτό τον τάφο βρέθηκε το ασημένιο νόμισμα της Κορώνης (βλ. σ. 187), το λυχνάρι του Πίν. 68, γ, ς'καθώς επίσης ένας μεγαρικός σκύφος, μερικά πινάκια, τρεις λάγηνοι κλπ.
Ο σκύφος είναι συγκολλημένος από πέντε κομμάτια. Ένα πολύ μικρό τμήμα, το μοναδικό που λείπει από τα τοιχώματά του, είναι τώρα συμπληρωμένο με κερί- ωστόσο τούτο, καθώς και οι συγκολλήσεις, δεν αλλοιώνουν την όψη, αλλά και δεν αφαιρούν τίποτα σχεδόν από την κατά τα άλλα θαυμαστή διατήρηση του αγγείου.
 Η γυαλόμαζα έχει θαμπό λαδοπράσινο χρώμα, τα δε τοιχώματά της, εσωτερικά και εξωτερικά λεία, διατηρούν παντού σταθερό πάχος τέσσερα χιλιοστά.
Το σχήμα του αγγείου, άψογο ταίριασμα του ημισφαιρικού και του κωνικού, είναι τυπικά ελληνιστικό και χαρακτηρίζει την κεραμεική αυτής της περιόδου, ιδιαίτερα από το +200 περίπου19. Στο εσωτερικό, λίγο πιο κάτω από τα χείλη, δυο άβαθα λεπτά αυλάκια περιτρέχουν το σώμα του σκύφου· το μοναδικό τούτο στολίδι, στο διάχυτο φως της ημέρας είναι ορατό και από τα έξω20.

 Οι δυο μικροί κανονικοί ομόκεντροι ασπρουδεροί κύκλοι που διακρίνονται σαν ζωγραφημένοι στο κέντρο του πυθμένα, μάλλον οφείλονται σε καθιζήματα υγρού που τυχαία δυό φορές καταστάλαξε διαδοχικά στον τάφο, ίσως αποτέλεσμα βροχής, που εισχώρησε και μέσα στο σκύφο, μιά και τούτος στεκόταν όρθιος, ακόμα κι ως τη στιγμή που βρέθηκε.
 Αξίζει εδώ να σημειωθή ότι το αγγείο ήταν τοποθετημένο, μέσα στον τάφο, στα σκέλη ανάμεσα του νεκρού, λίγο πιο πάνω από τα γόνατα· θέση που δικαιολογεί και την προσεκτική τοποθέτησή του κατά την ταφή, με το να χωνευτή δηλαδή ο σκύφος στο βαθούλωμα πού σχηματίζει εκεί τοο άνοιγμα των μηρών.
 Όμοιος με το σκύφο τούτο του Μουσείου της Πύλου, είναι ένας άλλος που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης21.Είναι λίγο μικρότερος αυτός και αντί δύο, έχει τρία αυλάκια για στόλισμα κάτω από τά χείλη. Ο Jerome Straus τον χαρακτηρίζει ως Late Hellenistic χωρίς όμως και να το αιτιολογεί22. Από όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω για τη χρονολόγηση των τάφων του Τύμβου Τσοπάνη Ράχη, τίποτε δεν εμποδίζει να δεχτούμε και γι’ αυτόν, την χρονολογία που δέχεται και ο όμοιος του εδώ, του Μουσείου της Πύλου, δηλαδή την περίοδο του τέλους του 3ου και των αρχών του -2ου αιώνα.
 Ίδια επίσης χρονολόγηση θα πρέπει να δεχτούμε και για μια σειρά γυάλινα αγγεία, ανάλογα με τον σκύφο της Πύλου, αν φυσικά αυτά δε δικαιολογούν διαφορετική χρονολόγηση πού να βασίζεται σε ανασκαφικά και μόνο δεδομένα. Μεταξύ αυτών σημειώνουμε έτσι εδώ, τους με αριθμό Ευρετηρίου 2691, 2692,2887 και 2888 γυάλινους σκύφους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Από αυτούς, οι σκύφοι 2691 και 2888 είναι και προς το μέγεθος ακόμα όμοιοι με τον σκύφο του Μουσείου Πύλου και προέρχονται, ο πρώτος μαζί με τον 2692 από τη Μήλο23, και ο δεύτερος μαζί με τον 2887 από τα Κόκλα24.

2. Γυάλινος «μεγαρικός» σκύφος.

Ύψος: 0,064 μ. Διάμ. χειλ. : 0,144-0,145 μ. Άριθ. Εύρετηρίου Μουσείου Πύλου 501.
Βρέθηκε έξω από τον ταφικό περίβολο, στον 5ο τάφο. Σημειώνουμε εδώ ότι ο τάφος αυτός περιείχε, ανάμεσα σε άλλα, ένα πινάκιο, ένα λαγήνι, το λυχνάρι πού αναφέρθηκε πιο πάνω (Πίν. 69 β, ε ), τα τρία ζευγάρια χρυσές ταινίες, καθώς και ένα ζευγάρι μεγάλες σιδερένιες στλεγγίδες γαντζωμένες στόν κρίκο τους.
 Ο γυάλινος «μεγαρικός» σκύφος είναι ακέραιος, η δε διατήρησή του θαυμαστή. Η μάζα του γυαλιού, με μεγαλύτερο πάχος τοιχώματος στον πυθμένα (5 χιλιοστά), λιγότερο στα χείλια (4,5 χιλ.), και ακόμα λιγότερο στη μέση του ύψους του αγγείου (4 χιλ.), έχει το χρώμα και τη διαφάνεια μάζας μελιού.

 Το κύριο σώμα του αγγείου είναι ημισφαιρικό, χωρίς ιδιαίτερη βάση, και τελειώνει επάνω με ταινία, ελαφρά κοίλη, κάτω από το χείλος. Κάτω από τον πυθμένα υπάρχει μικρός εξάφυλλος ρόδακας εγγεγραμμένος σε σύστημα τριών αυλακωτών ομόκεντρων κύκλων που οι περιφέρειές τους απέχουν από το κέντρο του, αντίστοιχα, 23, 21 και 19 χιλιοστά. 
 Από την περιφέρεια του εξωτερικού κύκλου του κοσμήματος τούτου του πυθμένα, ανοίγονται ακτινωτά προς τα πάνω, πυκνά όμως το ένα πλάι στο άλλο, πλήθος αυλακωτά μακρόστενα πέταλα, με ράχες οπωσδήποτε οξείες, πού αγκαλιάζοντας και στολίζοντας το σώμα του σκύφου, φτάνουν λίγο πιο κάτω από την κοίλη ταινία του χείλους, όπου και σβήνουν. 
 Στο σημείο αυτό του ύψους του αγγείου σχηματίζεται υποτυπώδης ώμος, από όπου και ξεκινάει η κοίλη ταινία του χείλους για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω. 

 Την ταινία αυτή περιτρέχουν συστήματα από λεπτότατες επάλληλες αυλακώσεις, δηλαδή ένα τρίγραμμο σύστημα προς τον ώμο και ένα δίγραμμο προς τα χείλη, τα οποία και σκύβουν ελαφρά προς τα έξω.
 Σημειώνεται ότι ο σκύφος αυτός, όπως ακριβώς και ο προηγούμενος του δεύτερου τάφου, βρέθηκε όμοια τοποθετημένος ανάμεσα στα σκέλη, λίγο πιο πάνω από τα γόνατα, του μοναδικού νεκρού του τάφου.Στο Royal Ontario Museum του Toronto βρίσκεται ένας άλλος γυάλινος σκύφος, απαράλλαχτα όμοιος με τον εδώ αριθ. 2 της Τσοπάνη Ράχη25.
Ο Axel von Saldern υποθέτει για προέλευσή του την Αλεξάνδρεια και τον συσχετίζει με την παράδοση των μεγαρικών σκύφων ακόμα δε και με τη μεταλλοτεχνία26.
Αναφερόμενος ο ίδιος σε μια σειρά παράλληλα με τον σκύφο του Toronto, άλλα γυάλινα αγγεία, καταλήγει στο ότι σε Αλεξανδρινά εργαστήρια θα πρέπη να αναζητηθή η πατρίδα των τέτοιου είδους, «μεγαρικού» τύπου, γυάλινων σκύφων, που εκτός άλλων, καθώς σημειώνει, δείγματά τους βρέθηκαν και στο Γόρδιο της Μικράς Ασίας27.
Ένα άλλο αγγείο, παράλληλο στο σχήμα με τους σκύφους του Toronto και του Μουσείου Πύλου, χωρίς όμως ρόδακα και ραβδωτά πέταλα, βρίσκεται στη Βιέννη28.
 ΟWilliam Duglas Hall το χρονολογεί στην περίοδο του -3ου προς τον -2ο αιώνα29. Η χρονολογία αυτή συμφωνεί απόλυτα με εκείνη που δίνουν οι τάφοι του τύμβου Τσοπάνη Ράχη και για τον εδώ γυάλινο σκύφο του Μουσείου Πύλου.

 Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κατέχει επίσης ένα γυάλινο σκύφο, ακριβώς όμοιο με τον σκύφο της Βιέννης30. Η Gladys Davidson - Weinberg (βλ. προηγ. υποσημείωση), τον χρονολογεί στο α'μισό του -2ου αιώνα, ωστόσο κι αυτός μπορεί να δεχτή χρονολογία ακόμα πρωιμότερη σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν πιο πάνω.
Ρόδακες περίκλειστοι σε σύστημα τριών ομόκεντρων κύκλων, οκτάφυλλοι όμως αυτοί, υπάρχουν σε γυάλινους επίσης σκύφους, του St. Louis31και του Βατικανού32.
 Ο σκύφος της Τσοπάνη Ράχη μπορεί ακόμα να συγκριθή, για το σχήμα του, με τον επίσης γυάλινο σκύφο της αγοράς των Αθηνών, πού κι αυτός δέχεται, αλλά και δίνει συνάμα τη χρονολόγηση του σκύφου τούτου, του Μουσείου Πύλου33.

3. Σκύφος μιλλεφιόρι.

Ύψος: 0,075 μ., διάμ. χειλ.: 0,129 μ. Άριθ. Ευρετηρίου Μουσείου Πύλου 460.
Βρέθηκε έξω από τον ταφικό περίβολο, στον Ιο τάφο. Θυμίζουμε εδώ ότι ο τάφος περιείχε τα δύο χάλκινα νομίσματα, των Μεγάρων και των Μεσσηνίων, τα δύο λυχνάρια, τον ασημένιο σκύφο, καθώς και πινάκια, λαγήνια και διάφορα άλλα τυπικά ελληνιστικά αγγεία.
 Ο σκύφος μιλλεφιόρι είναι συγκολλημένος από δέκα κομμάτια, αλλά τούτο δεν αλλοιώνει, ούτε και ανεπαίσθητα ακόμα, την εξαίρετη όψη του πολύτιμου ευρήματος34.
Η μορφή του αγγείου είναι άψογη, με περίγραμμα που πλησιάζει το τέλειο ημισφαιρικό σχήμα35.
Τα τοιχώματα της γυαλόμαζας δεν είναι πολύ λεπτά· έτσι, το πάχος τους στον πυθμένα είναι τέσσερα χιλιοστά, ενώ κατά τα χείλια, προς τα οποία καθώς ανεβαίνουν ολοένα μειώνονται, είναι κατά ένα χιλιοστό λεπτότερα. Ίσως κάποιο άνισο αρχικό μοίρασμα του πάχους των τοιχωμάτων, ή ακόμα και κάποια διαφυγή από την καμπύλη του περιγράμματος, στην κατασκευή ακόμα του καλουπιού του, στερούν το σκύφο από την απόλυτη ισορρόπηση του βάρους του, με αποτέλεσμα να μην έχη ευστάθεια μια και δε σχηματίζει στον πυθμένα, ιδιαίτερη, έστω και υποτυπώδη βάση, για τη στήριξή του.
 
Παρόμοια στο σχήμα με τα ελικωτά φλουδάκια που αφήνει με το γύρισμά του σε ξύστρα ένα κοινό ξύλινο μολύβι, είναι τα αναρίθμητα πρασινωπά σπειροειδή σχήματα, με τις κίτρινες ακμές τους, που με έντονο οπτικό βάθος, γεμίζουν όλη την επιφάνεια του αγγείου, τοποθετημένα μέσα της, πυκνά το ένα πλάι στ’ άλλο, γυρτά κάπως και χωρίς ιδιαίτερη γεωμετρική τάξη.  Ορατά και από μέσα και απ’ έξω, αλλοιώνουν με το πλήθος τους, το βασικό βαθύ βιολετί χρώμα της θαμπής μάζας, ιδιαίτερα όταν το αγγείο δέχεται διάχυτο το φως της ημέρας, οπότε με τη διάθλασή του μέσα στη γυάλινη μάζα, αυτά χάνουν το παιχνίδισμα της ελικωτής φόρμας τους, ολόκληρο όμως το αγγείο αποκτά διαύγεια και έντονα φεγγερή πρασινωπή απόχρωση. Η διακόσμηση συμπληρώνεται με δεκατρείς μικρές ανισόμορφες πλακωτές ψηφίδες, από άλλη, πιότερο θαμπή, χρωματιστή γυαλόπαστα- πέντε απ’ τις ψηφίδες έχουν χρώμα πορτοκαλί προς το κίτρινο, τρεις είναι βαθυγάλαζες προς το βιολετί και οι υπόλοιπες είναι άσπρες. 

Βρίσκονται όλες στα μισά περίπου του ύψους του αγγείου και φανερώνουν πρόθεση του κατασκευαστή για ισόμετρες κανονικές μεταξύ τους αποστάσεις.
 Μια χρωματιστή, ξέχωρη, λεπτή ταινία από την ίδια θαμπή γυαλόπαστα, επίστεψη μαζί και όριο, ζώνει τα χείλια του σκύφου, κατεβαίνοντας μέσα και έξω από τις άκρες τους, αλλού λιγότερο κι αλλού περισσότερο. Τη σχηματίζουν λεπτές, παράλληλες, εναλλασσόμενες άσπρες και κίτρινες γραμμές και ανάμεσά τους γαλάζιες λεπτότερες· είναι όλες σε πυκνή, λοξή και ανάλαφρα κυματιστή διάταξη και μοιάζουν με πινελιές ζωγράφου.
Η επιφάνεια του αγγείου, μέσα κι’ έξω, στερείται «γυαλάδας»· είναι τραχειά κάπως στην αφή και βελούδινα χνουδωτή στην όψη, γνώρισμα τούτο ξεχωριστά θερμό και πολύτιμο της ιδιόμορφης τεχνικής των αγγείων μιλλεφιόρι.
Παρόμοιος με τον σκύφο τούτο του Μουσείου τής Πύλου, είναι ένας άλλος, επίσης μιλλεφιόρι, που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, αδελφό πραγματικά γυάλινο έργο, και μοναδικό σε μένα μέχρι τώρα, γνωστό παράδειγμα για σύγκριση36.
Αξίζει για τη σπανιότητά τους λεπτομερέστερη εξέταση.
Είναι και οι δυό κομψά προϊόντα της ίδιας τεχνικής, αλλά και συνάμα εξαίρετα δημιουργήματα της ίδιας καλλιτεχνικής αντίληψης. Φανερώνουν με την όμοιότητά τους κοινή την προέλευση, από το ίδιο κι΄όλας ίσως εργαστήρι, παρά τις μικροδιαφορές και τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του καθενός.
 Η μορφή τους είναι η ίδια, ο σκύφος όμως της Νέας Υόρκης δε φτάνει την ημισφαιρική τελειότητα στην όποια αβίαστα πλησιάζει ο σκύφος του Μουσείου Πύλου.
Στα βασικά επίσης χρώματα της γυαλόμαζας και των στολιδιών της, αλλά και στα χρώματα της γιρλάντας των χειλιών, οι ομοιότητες των δύο σκύφων είναι σημαντικές37.
Μερικές διαφορές υπάρχουν κυρίως στη μορφή και τη διάταξη της διακόσμησης.
Έτσι, τα σπειροειδή πλουμίδια του σκύφου της Νέας Υόρκης, μοιάζουν πιότερο με ταινιωτά μισάνοιχτα ελατήρια, πού χωριστά το καθένα και σε απόσταση, λίγο - πολύ, το ένα από το άλλο, τοποθετήθηκαν στη γυαλόμαζα έτσι, ώστε να αναπνέουν και να «μετριούνται». Τα στολίδια του σκύφου της Πύλου, αντίθετα, είναι «αμέτρητα», χίλια θα μπορούσε κανείς να δή· θυμίζουν και δείχνουν εικόνα όμοια με περιδινούμενα ανοιχτά κωνοειδή κελύφια θαλασσινών οστράκων που συγκεντρώθηκαν ασφυχτικά και χωνεύτηκαν στριμωγμένα όρθια το ένα δίπλα στ’ άλλο, σα σε βυθό, σπρωγμένα θαρρείς από ρεύμα πελαγίσιο.
 Τα στολίδια του σκύφου της Πύλου κάνουν σαν να σαλεύη δώθε - κείθε την επιφάνεια του αγγείου. Το στοιχείο τούτο, παλμικά τονικό, δεν βρίσκεται στο σκύφο της Νέας Υόρκης, πράγμα που οφείλεται στη στατικότητα και την ακινησία των δικών του, αυθύπαρκτων στολιδιών.

 Οι δύο σκύφοι διαφέρουν επίσης στη μορφή, στη διάταξη και στην πληθώρα των διάσπαρτων χρωματιστών μικροψηφίδων, Mosaikglas, που πρόσθετα διακοσμούν τις επιφάνειές τους. Στο σκύφο της Πύλου οι ψηφίδες αυτές είναι μικρότερες και δεν αλλοιώνουν την κύρια διακόσμηση. Στον σκύφο της Νέας Υόρκης, αντίθετα, είναι σημαντικά μεγαλύτερες, αποτελούν δε και με το πλήθος τους, υπερδιπλάσιες σε αριθμό, κύριο και έξ ίσου σημαντικό με τα σπειροειδή σχήματα, στοιχείο της διακόσμησής του, τουλάχιστο στην εσωτερική όψη του αγγείου.
 Εδώ θα πρέπει ακόμα να σημειωθή ότι στο σκύφο της Πύλου οι ψηφίδες αυτές είναι οι ίδιες ορατές και στην εξωτερική όψη του αγγείου, ενώ δε φαίνεται να συμβαίνη το ίδιο και στον σκύφο της Νέας Υόρκης παρά τον αντίθετο ισχυρισμό του Kisa, ο όποιος αναφέρει ότι αυτές διαπερνούν ολόκληρο το πάχος των τοιχωμάτων του αγγείου38.
 Πιθανό επίσης φαίνεται ότι οι ψηφίδες του σκύφου τής Νέας Υόρκης, τουλάχιστο σε ένα μέρος τους, είναι τυχαίες, απλώς οφειλόμενες σε συμπτωματική παραμόρφωση, των από τα πριν ετοιμασμένων στολιδιών κατά το τελικό ψήσιμο της γυαλόμαζας, μετά δηλαδή το καλούπωμά της μέσα στη διπλή μήτρα39.
 Γιά τον προσδιορισμό της χρονολόγησης του σκύφου μιλλεφιόρι του Μουσείου Πύλου, άς σημειωθή ότι δε βλέπω να υπάρχουν λόγοι που να συνηγορούν στο να μη γίνη και γι αυτόν αποδεχτή η χρονολόγηση που εδώσαμε παραπάνω, γενικά στις ταφές του τύμβου Τσοπάνη Ράχη.
 Επειδή, μάλιστα, τα πολυάριθμα και τα πιο χαρακτηριστικά ευρήματα των τάφων του τύμβου είναι πολύ πιο κοντά προς τα παλαιότερα χρονικά όρια πού προσδιορίζουν τα νομίσματα, παρά προς τα χαμηλότερα, νομίζουμε ότι θα μπορούσε να ειπωθή, ότι και ο σκύφος μιλλεφιόρι, θα πρέπη να είναι κι αυτός πολύ πιο κοντά, χρονικά, προς τα πρώτα, ή τουλάχιστο να τοποθετηθή στην περίοδο μέσα από τα -220 ίσαμε τα -182 πού καθορίζει το νόμισμα της Κορώνης από το δεύτερο τάφο του τύμβου. Επειδή δε ακόμα, τίποτε δεν μπορεί να στηρίξη το ότι ο σκύφος μιλλεφιόρι φιλοτεχνήθηκε στην αρχή της περιόδου 220- 182, προτείνουμε σαν το κατώτατο όριο χρονολόγησής του, το α'τέταρτο του -2ου αιώνα.
Την πρώιμη χρονολόγηση του σκύφου μιλλεφιόρι, την ενισχύουν ακόμα και οι αριθ. 1 καί 2 γυάλινοι σκύφοι από τάφους του ίδιου τύμβου, οι οποίοι χρονολογούνται και από άλλα παράλληλα αγγεία, στα οποία δεν αμφισβητήθηκε η χρονολογία τους στην ώριμη ελληνιστική εποχή.
 Η Gladys Davidson - Weinberg στο άρθρο της για τα γυάλινα αγγεία του Ναυαγίου των Αντικυθήρων, αναφέρεται και στον σκύφο μιλλεφιόρι του Μουσείου της Πύλου, τον οποίο χρονολογεί το νωρίτερο στην αρχή του -1ου αιώνα40, χωρίς όμως και να το αιτιολογή ή να συζητή τη χρονολόγηση που δόθηκε γενικά για τον τύμβο από τον ανασκαφέα του, δηλαδή τον 3ο προς τον -2ο αιώνα41.
 Αδικαιολόγητο επίσης βρίσκω και το χαμήλωμα, κατά δύο αιώνες, πού επιχειρεί η G. Davidson - Weinberg στο ίδιο άρθρο της, σχετικά με ένα πινάκιο μιλλεφιόρι - μοσαϊκγκλάς, που βρέθηκε το 1923 σε τάφο μιας νεκρόπολης της Κύμης στην Κάτω Ιταλία και που από την ανασκαφέα του Alda Levi χρονολογήθηκε στο β'μισό του -3ου αιώνα42. Για τη χρονολήγηση του πινακίου μιλλεφιόρι, σημειώνουμε εδώ, ότι ο τάφος στον όποιο βρέθηκε, καθώς και τα λοιπά κτερίσματά του, τοποθετούνται από την Alda Levi στην ελληνοσαμνιτική περίοδο της Κύμης, αδιάφορο αν ο τύπος του τάφου ξαναβρίσκεται στο τέλος τού 2ου και τις αρχές του -3ου αιώνα43. Πολύ περισσότερο είναι τούτο ακατανόητο, όταν το κατέβασμα της χρονολογίας του πινακίου στηρίζεται μόνο στην τυχαία μάλλον ύπαρξη μέσα στον ίδιο τάφο, ενός νομίσματος μεταγενέστερου, που το μόνο ίσως που αυτό μπορεί με κάποια βεβαιότητα να καθορίση, είναι η μερική σύληση του τάφου κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου της Κύμης, πράγμα που είχε διαπιστωθή ήδη και από τα δεδομένα της ανασκαφής44.

Δ'. Συμπεράσματα

 Δεν σκοπεύει το άρθρο τούτο, έξ αιτίας του ευρήματος της Τσοπάνη Ράχης, να επεκταθή, εδώ, σε προσπάθεια αναθεώρησης της χρονολογίας στα γνωστά μέχρι σήμερα αγγεία μιλλεφιόρι, τα οποία τοποθετούνται από παλιές και σύγχρονες δημοσιεύσεις, κατά κανόνα, στην εποχή των αυτοκρατορικών χρόνων της Ρώμης. Απλώς μόνο σημειώνουμε εδώ, ότι η χρονολογία του σκύφου μιλλεφιόρι του Μουσείου Πύλου, μπορεί άνετα να δοθή σε μια σειρά από ανάλογα γυάλινα αγγεία, για τα οποία οι γνώσεις μας γιά την εποχή τους, δε βασίζονται σε ασφαλή ανασκαφικά δεδομένα. Ειδικά μόνο για τον σκύφο μιλλεφιόρι του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που αναφέραμε πιο πάνω, και τον οποίο ο Kisa χρονολογεί στο α'μισό του -1ου αιώνα45, προτείνουμε να δεχτή αδίσταχτα, εξαιτίας της πολύπλευρης με τον σκύφο της Πύλου ομοιότητάς του, την ίδια ακριβώς με αυτόν χρονολογία, δηλαδή το α'τέταρτο του -2ου αιώνα.
 Τα αγγεία μιλλεφιόρι, πρέπει εδώ να σημειωθή, ήταν περιζήτητα στην αρχαιότητα. Τόσο αυτά, όπως και μιά σειρά άλλα διάφορα γυάλινα αγγεία, θεωρούνταν πολύτιμα και ήταν ασφαλώς και πανάκριβα. Έτσι, δεν είναι καθόλου απίθανο νά σκεφτή κανείς ότι οι αρχικοί κάτοχοί τους, πλούσιοι ίσως άρχοντες και υψηλοί αξιωματούχοι, θα φρόντιζαν Ιδιαίτερα γιά τη διατήρηση και τη διασφάλισή τους. Αυτά ίσως αργότερα τα εδώριζαν κι όλας, ή και τα ξαναπουλούσαν, με αποτέλεσμα να κληρονομιούνται και να συνοδεύουν ύστερα στον τάφο, όχι πιά τον αρχικό κάτοχο, αλλά τον κληρονόμο του, της επόμενης ίσως ή και της μεθεπόμενης γενιάς. Επειδή, ιδιαίτερα η ποιότητα του σκύφου μιλλεφιόρι της Πύλου, φανερώνει ότι δεν είναι έργο πειραματικού σταδίου πρόσφατης τεχνικής, αλλά αντίθετα δημιούργημα εξελιγμένης τεχνοτροπίας, που προϋποθέτει μαστορική πείρα και καλλιτεχνική παράδοση μιάς ή και δυο τουλάχιστον γενεών, θα πρέπη ίσως να υπολογίζουμε ένα μεγαλύτερο ακόμα ανέβασμα της χρονολογίας για την αρχή τής κατασκευής τέτοιου είδους γυάλινων αγγείων, πού δεν είναι απίθανο να φτάνη και ως τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Πτολεμαϊκής Αλεξάνδρειας.
 Η ανασκαφή του ελληνιστικού τύμβου Τσοπάνη Ράχη, έδωσε τρεις γυάλινους σκύφους πρώτης ποιότητας, που ανήκουν σε ισάριθμες γνωστές διαφορετικές κατηγορίες χυτών γυάλινων αγγείων συνάμα πρόσφερε για την κατηγορία των μιλλεφιόρι, όπως εκτέθηκε παραπάνω, μια καινούρια χρονολογία, αναμφισβήτητα ακριβέστερη και σημαντικά διαφορετική από την ίσαμε τώρα παραδεκτή.
 Ειδικά για την κατηγορία των αγγείων μιλλεφιόρι, μπορεί να ειπωθή συμπερασματικά, ότι το όλο θέμα διερεύνησής τους, συνοψίζεται στα παρακάτω:
Στην αναζήτηση και εξέταση των προδρόμων τους.
 Στη συστηματικότερη παρακολούθηση της σταδιακής προόδου και εξέλιξης της ιδιόμορφης τεχνικής τους, τόσο στην πρώτη εμφάνισή τους μέσα στα παλιά φαραωνικά εργαστήρια, όσο και στην κατοπινή και κύρια φάση τους, από την ελληνιστική περίοδο, ίσαμε και την εποχή της ύστερης αρχαιότητας κι ακόμα ως και τον έβδομο μεταχριστινιακό αιώνα που εμφανίζονται τα τελευταία δείγματα της τεχνικής αυτής46.
 Στην προσπάθεια πιό συγκεκριμένου προσδιορισμού του χρόνου κατασκευής τους, που μπορεί και να μην είναι πάντοτε ο ίδιος με εκείνον, λ.χ. πού δέχονται τα συγκτερίσματά τους σε σύγχρονο τάφο47.
 Στον εντοπισμό των πιθανών κέντρων κατασκευής τους, που θα πρέπη να αναζητηθούν κατά κύριο λόγο, στις πρωτεύουσες των ελληνιστικών βασιλείων των Διαδόχων, με επίκεντρο πάντως την Αλεξάνδρεια των Πτολεμαίων, όπου γνωστό είναι ότι πήραν καταπληκτική ανάπτυξη τα βασιλικά βιοτεχνικά εργαστήρια παραγωγής και επεξεργασίας γυαλιού και τα οποία εύλογο και φυσικό είναι να συνέχισαν το έργο τους και μετά τη ρωμαϊκή κατοχή, ίσαμε και τους χρόνους της ύστερης αρχαιότητας ακόμα48.
 Στη συστηματικότερη εξέταση των πληροφοριών που έσωσαν οι αρχαίες πηγές, Ελληνικές και Λατινικές, γενικά για τα γυάλινα αγγεία, με σκοπό την πληρέστερη συσχέτιση και ταύτιση των σχετικών χαρακτηρισμών, ονομασιών ή και περιγραφών, με τα δείγματα γυαλιών του αρχαίου κόσμου πού έχουν ως τώρα βρεθή49.
 Στην αποφυγή και για τα γυαλιά, του εύκολου, επικίνδυνου και αόριστου χαρακτηρισμού, «ρωμαϊκό». Και τούτο, γιατί αβασάνιστα συνηθίσαμε να συνδέουμε με τους Ρωμαίους, αποκλειστικά ό,τι είναι σχετικό με το γυαλί, σε χρήση και τεχνική.
 Τελειώνοντας το άρθρο αυτό ας επιτραπή να θυμίσουμε, ότι το πλήθος των γυάλινων αγγείων που αποκαλύφθηκαν στην Πομπηία και που σώθηκαν μόνο και μόνο γιατί νεκρώθηκε η πόλη, προτού αυτά από τη χρήση τους θρυμματιστούν, δεν αποδείχνει ότι οι Ρωμαίοι και πολύ περισσότερο, παλιότερα, οι αρχαίοι κάτοικοι της Ιταλικής χερσονήσου, ακόμα κι από τον -5ο και τον -4ο αιώνα και κάτω, έκαναν τάχα χρήση του γυαλιού και τ’ αγαπούσαν περισσότερο από τούς σύγχρονούς τους τότε Έλληνες. Έξ άλλου δεν μεταφυτεύεται εύκολα, και μάλιστα με επιτυχία, η τεχνική παράδοση και η μαστορική γνώση και η πείρα σε άλλον τόπο και σε άλλο λαό.
 Η Ελληνική Αλεξάνδρεια ήταν και έμεινε, φαίνεται για αιώνες, γυαλοπλαστικό κέντρο της αρχαιότητας. Ωστόσο, και την όποιας μορφής μεταφύτευση, στη συγκεκριμένη περίπτωση του γυαλιού, από τα ελληνιστικά κέντρα στους τόπους της Ιταλικής γης, θα πρέπη πάντοτε να τη βλέπουμε μέσα στα πλαίσια του πυκνού, ζωντανού και ακμαίου τότε ιταλιωτικού Ελληνικού στοιχείου, που και στην Ιταλία δημιούργησε περίτεχνα κομψοτεχνήματα, για στόλισμα και χρήση, κερδίζοντας νέα θέλγητρα από το παιχνίδισμα που κάνει η πολυχρωμία με το φώς, καθώς χύνεται στη διαφάνεια της γυάλινης μάζας.

Γ. Α. Παπαθανασόπουλος
Ελληνιστικά Γυάλινα αγγεία του Μουσείου Πύλου, Αρχ. Δελτίο 21, 1966, Μελέται Α

*Εκφράζονται θερμές ευχαριστίες στόν κ. Χρήστο Καρούζο, όπως καί στόν Καθηγητή κ. Ulrich Hausmann, γιά τήν πρόθυμη καί πολύπλευρη βοήθεια πού πρόσφεραν στό άρθρο αυτό. ’Επίσης ευχαριστώ τήν προϊστάμενη τής Νομισματικής Συλλογής Αθηνών, Επιμελήτρια κ. Μάντω Οίκονομίδη γιά τις πληροφορίες της σχετικά μέ τή χρονολόγηση καί τόν καθορισμό τών τύπων τών νομισμάτων πού βρέθηκαν στους τάφους τού τύμβου. Εύχαριστίες επίσης εκφράζονται καί πρός τόν φωτογράφο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου κ. Κ. Κωνσταντόπουλο γιά τις έγχρωμες φωτογραφίες του τών παρένθετων έδώ τεσσάρων πινάκων, καθώς καί πρός τίς δδ. Ί. Ίωαννίδου καί Λ. Μπαρτζιώτου γιά τίς φωτογραφίες τών Πινάκων 66, 68 καί 69.
1. Στόν ακάματο ανιχνευτή τής μεσσηνιακής γής κ. Χαράλαμπο Χριστοφιλόπουλο, πρώην αρχαιοφύλακα, εκφράζεται ευγνωμοσύνη γιατί μέ τίς έγκαιρες πληροφορίες του, βόηθησε στό νά σωθούν πολύτιμα αντικείμενα του τύμβου, πού είχαν περιέλθει σέ ξένα χέρια, μέ αποτέλεσμα τήν επισήμανση καί σέ συνέχεια τή διερεύνησή του. Σύντομες εκθέσεις γιά τίς δύο πρώτες περιόδους τής ανασκαφής βλ. είς ΑΔ 17 (1961 /2): Χρονικά σ. 98 καί ΑΔ 18 (1963) : Χρονικά σ. 91.
2. Οί διαστάσεις τού τύμβου έχουν ώς έξής : Σημερινό ύψος : 1.50μ. Μεγαλύτερη διάμετρος: 25 μ. Μικρότερη διάμετρος : 18 μ.
3. Βλ. ΑΔ (1963): Χρονικά ό.π.π. πίν. 105α, όπου καί εικονίζεται ό αστράγαλος στή θέση πού βρέθηκε.
4. Βλ. ΑΔ 18 (1963): Χρονικά πίν. 106α - 3.
5. Βλ. ΑΔ ό,π.π. πίν, 105 β - ζ', όπου διάφορες από τήν ανασκαφή τών πυρών μαζί μέ ευρήματα.
6. Μερικά από τά ευρήματα βλ. εις ΑΔ 17 (1961/2) ό.π.π. πίν. 103β καί 104α-γ. Επίσης ΑΔ 18 (1963) ό.π.π. πίν. 106 στ.
7. Βλ. ΑΔ 17 (1961/2) ο.π.π. πίν. 104α.
8. Βλ, ΑΔ 18 (1963) ο.π.π. σ. 91.
9. Γιά τά νομίσματα του τύμβου θά ακολουθήση ειδικό άρθρο τής νομισματολόγου κ. Μάντως Οικονομίδη μαζί μέ τή δημοσίευση του όλου ευρήματος του τύμβου.
10. Πρβλ. όμοιο εις SNG Cop. άριθ. 484, όπου καί αναφέρεται: «... this coin seems to be hitherto unpublished».
11. Η επιγραφή τής πίσω όψης είναι τελείως κατεστραμμένη από τό νόμισμα τούτο. Πρβλ. όμοιο εις BMC σ. Ill άριθ. 21 κ.έ. καί SNG Cop. άριθ. 508 κ.έ.
12. Πρβλ. όμοιο εις BMC σ. 2, άριθ. 5 κ.έ. ’Επίσης άλλο όμοιο εις SNG Cop.άριθ. 230 κ.έ., γιά τό όποιο δίνεται διαφορετική χρονολογία : περί τά 251- 146 π. X.
13. Πρβλ. όμοιο εις BMC σ. 114, 1-5.
14. Βλ. Howland, The Athenian Agora, Vol. IV, Greek Lamps, σ. 137-8, πίν. 46. Ιδιαίτερα συγγενές είναι τό λυχνάρι άριθ. 554. Βλ. επίσης στό τέλος τό Chronological Distribution of Types.
15. Corinth, Vol. IV, Part II, Terracotta Lamps. { Broneer).
16. Πρβλ. δ.π.π. σ. 60, πίν. VI, άριθ. 296.
17. Βλ. Howland, ό.π.π. στά λεγάμενα γιά τούς τύπους 33Α καί 33Β.
18. Excavations at Gozlii Rule, Tarsus: Vol. I, πίν. 93, άριθ. 1,5, 6, 7 καί 11. Γιά τούς τύπους I - III βλ. ο.π.π. σ. 85 καί 99. Επίσης γιά τούς τύπους IV - VIII πρβλ. ο.π.π. τά λυχνάρια στούς πίν. 94 καί 95.
19. Βλ. σχετικά γιά τό σχήμα, στήν πρόσφατη μελέτη τού D. Ε. Strong : Greek and Roman Gold and Silver Plate, London 1966, σ. 108, είκ. 24.
20. Πρβλ. τό σχήμα, αλλά καί τό όμοιο στολίδι πού έχει ό ασημένιος σκύφος άριθ. 459 τοϋ Μουσείου Πύλου, από τόν 1ο τάφο του τύμβου Τσοπάνη Ράχη, είς ΑΔ 17 (1961 /2 ) : Χρονικά, πίν. 104α δεξ.
21. Βλ. JGS 1959, 106 No 5.
22. Βλ. JGS ο.π.π. σ. 107.
23. Η προέλευση δέν είναι βεβαιωμένη από ανασκαφές. Στό Ευρετήριο του Εθνικού Μουσείουσημειώνεται καί γιά τούς δύο αυτούς σκύφους: « ηγοράσθησαν παρά Πολυχρονοπούλου, Δεκέμβριος 1867, έκ Μήλου ώς είπεν ό πωλήσας».
24. Οί δύο αύτοί σκύφοι προέρχονται από ανασκαφές τής Αρχαιολογικής Εταιρείας στά Κόκλα.
25. Άριθ. Μουσείου : 918, 21, 15. Βλ. JGS I ( 1959) σ. 36, είκ. 18 (Axel von Saldern ).
26. Βλ. JGS δ.π.π. σ. 37 - 8 καί 43 - 4. Επίσης γιά τό θέμα βλ. Κ. Parlaska, Das Verhaltnis der megarischen Becher zum Alexandrinischen Kunsthandwerk Jdl 70 (1955) σ. 129 -154.
27. Βλ. JGS δ.π.π. σ. 37. αύτ. όποσ. άριθ. 36.
28. Βλ. JGS III (1961) σ. 134 No. 3.
29. Βλ. JGS δ.π.π. σ. 135.
30. Συλλογή Εμπεδοκλή Ε 1526. Βλ. JGS I ( 1959) σ. 21 είκ. 27 (G. Davidson-Weinberg).
31. City Art Museum No. 288 : 23.
32. Museo Etrusco. Βλ. JGS I ( 1959) σ. 40 είκ. 25 καί 26 ( Axel von Saldern ).
33. Hesperia 3 ( 1934) σ. 385 είκ. 73α.
34. Ή συγκόλληση τού σκύφου οφείλεται στή φιλότιμη εργασία του έκτακτου τεχνίτη του Μουσείου Πύλου κ. Γεωργίου Αλεξάκη.
35. Βλ. απεικόνισή του καί στό ΑΔ 17 (1961/2) : Χρονικά πίν. 104 α άνω αριστερά καί 104 γ.
36. Βλ. Kisa, Das Glas im Altertume, 1908, σ. 523, είκ. 203 καί 273α.
37. Δέν έχω δει τό σκύφο τής Νέας 'Υόρκης, στερούμαι επίσης καί έγχρωμης απεικόνισής του- έτσι ή σύγκριση γιά τά χρώματα βασίζεται στή σύντομη περιγραφή πού δίνει ό Kisa, δ.π.π. σ, 523.
38. « ... die sich durch die ganze Dicke der Wandung verfolgen lassen ; ». Βλ. δ.π.π., πράγμα όμως πού έρχεται σέ αντίθεση μέ τις δύο φωτογραφίες πού ό ίδιος ό Kisa (δ.π.π. είκ. 203 καί 203α) παραθέτει. Βλ. εδώ ανατύπωσή τους στον Πίν. 67 α, β.
39. Αυτό δείχνει μιά προσεχτική ματιά στήν εσωτερική όψη τού σκύφου τής Νέας Υόρκης, όπως τουλάχιστο φαίνεται στήν είκ. 203 ο.π.π.
40. Βλ. Transactions of the American Philosophical Society, Vol. 55, Part 3 ( 1965 ) : The Glass Vessels from the Antikythera Wreck, σ. 30, αύτ. σημ. άριθ. 2, οπου :... apparently of the early first century B.C.».
41. Βλ. ΑΔ 18 (1963): Χρονικά σ. 91.
42. Βλ. Not. Scavi, 1925, σ. 90. Γιά τήν αλλαγή τής χρονολόγησης του πινακίου από τήν Weinberg, βλ. δ.π.π. σ. 34.
43. Βλ. Not. Scavi, ο.π.π. σ. 86 και 90.
44. Βλ. Not. Scavi, ο.π.π. σ. 87. Σχετικά μέ τό νόμισμα, ο.π.π. σ. 89, σημειώνεται τό εξής: «Una moneta non chiaramente riconoscibile per la sua corrosione, che appare pero essere un medio bronzo dell’ Impero Romano, portatovi forse dai precedent visitatori della tomba».
45. Βλ. Kisa, ο.π.π. σ. 519.
46. Γιά τήν ιδιάζουσα τεχνική τού τρόπου κατασκευής αγγείων μιλλεφιόρι, καθώς καί γιά τή γυαλοψηφοθετική τεχνοτροπία (Mosaikglass) βλ. τό άρθρο τού Frederic Schuler, Ancient Glassmaking Techniques (The Molding Process) στό Archaeology 12 (1959) σ. 47 - 52.
47. Οί έρευνες πού, όπως γνωρίζομε, βρίσκονται σέ εξέλιξη στό Corning Museum of Glass, γιά τή χρονολόγηση γυάλινων αρχαίων αντικειμένων, βασισμένες σέ νέες σύγχρονες μεθόδους, ίσως νά συμβάλουν σημαντικά στήν προώθηση του θέματος, παράλληλα μέ τά καθαρά αρχαιολογικά κριτήρια καί δεδομένα.
48. Γιά μερικά δείγματα από αγγεία μιλλεφιόρι τής ύστερης αρχαιότητας, βλ. Denkmaler der Romischen Koln III (1958): Romisches Buntglas im Koln, σ. 20.
49. Βασικό πάντα γιά τή συγκέντρωση τών πηγών καί τή διερεύνηση τού θέματος, παραμένει τό τρίτομο έργο τού Anton Kisa, Das Glas im Altertume, Λειψία 1908.
via
http://aristomenismessinios.blogspot.gr/2016/01/blog-post_44.html

Refugee facility for Turkey: Member states agree on details of financing

February 3, 2016, 9:11 am

≫ Next: Zika and climate change

≪ Previous: Τα Ελληνιστικά Γυάλινα Aγγεία στα Κοκκεβέ'ι'κα -του Τύμβου Τσοπάνη Ράχη-Τριφυλίας

$

0

0

On 3 February 2016, the 28 member states agreed on how to finance the €3 billion EU refugee facility for Turkey. This will allow the EU to deliver additional humanitarian assistance to refugees in Turkey and their host communities. The help is mainly focused on meeting immediate needs by providing food, health services and education.

“We are working continuously to stem the flow of migrants to Europe. The agreements between the EU and Turkey are a vital part of this. They aim at targeting human traffickers and launching projects which will help give those in and around the refugee camps the hope of a better future. Europe is following  up on its decision to make 3 billion euro available for the Turkey Refugee Facility and we will continue to work hard with our Turkish partners to turn this into concrete results”, said Mark Rutte, Prime Minister of the Netherlands, which is currently holding the rotating Presidency of the Council of the EU.

Zika and climate change

February 3, 2016, 9:45 am

≫ Next: Turkey will Military Risk against Russia?

≪ Previous: Refugee facility for Turkey: Member states agree on details of financing

$

0

0

DW asks emerging pathogens expert Amy Vittor about the connection between Zika and climate change. Researchers are using dengue as a reference point, as little is known about the new virus linked to a birth defect.

DW: What is the Zika virus and what makes it dangerous?
Amy Vittor: Zika virus is a close relative of dengue virus. It's a mosquito-borne virus that usually causes no symptoms, or only mild illness. But the reason why it's captured the public's attention is because it's been associated with the birth defect called microcephaly, leading to small heads in babies.
How is Zika being spread?
Zika is spread by very common mosquitoes of two types: Aedes aegypti and Aedes albopictus. From [forests in] Africa and Asia it's really expanded and become mostly urban, affecting mosquitoes [and therefore] humans.
What conditions are making the Zika virus thrive, and specifically in the case of Brazil?
The conditions that seem to allow Zika to thrive are the presence of very good vector mosquitoes - namely Aedes aegypti probably mostly in Brazil at the moment - and a lot of human and mosquito contact.

The Zika virus usually has few symptoms, but if pregnant women are infected, their children may be at risk of microcephaly

I think we see that in many areas of Brazil and elsewhere too, where people don't often have screens [on their windows and doors], they don't have air-conditioning, they have a very outdoorsy-type lifestyle usually by necessity, they may store water near their property because they may not have access to running water.
We have lessons that we take from the dengue virus because we know so much more about dengue than we do about Zika. Environmentally speaking, warm temperatures allow the dengue virus to propagate within the mosquito. That's probably also the case with Zika - but we don't know. Humidity also allows the mosquito to thrive much more.
The WHO cited the strong El Nino year in spread of the Aedes aegypti mosquito. How strong is this connection?
I haven't seen any recent data from Brazil to specifically demonstrate that there's been a rise in the absolute abundance of Aedes aegypti in these affected areas - however, anecdotally that's certainly been the case, also in other Latin American countries. We've also seen uptakes in dengue that seem to be consistent.

The virus has expanded from forests into urban areas, putting humans at risk

El Nino, as climate change also does, behaves differently in different regions. So in one area you might see more rain, more humidity - and in another you might see less, and that would then presumably affect the mosquito population, in one direction or the other. From we have seen anecdotally, perhaps these things do go together.
What do we already know about the link between climate change and mosquito-borne diseases?
Taking into account [different climate change projections], it looks like the range of these dengue vectors - and Zika therefore also - will increase in the northeastern United States. They'll go further south in South America, and they'll expand northward in southern Europe - they'll increase in terms of range in central Africa and east Asia. And perhaps there'll be an increase in the particular mosquito Aedes albopictus in northern/northeastern Australia. The changes are not vast, but they seem to be consistently there.
Can a link be made between the Zika virus and climate change?
The expanding range of Aedes aegypti and Aedes albopictus may be a result of climate change of the past decades. There are other factors, like air travel no doubt, but you could possibly say that climate change has led to more fertile areas for disease to take hold. Especially the invasion of Aedes aegyptis has been very, very impressive throughout the world. That is the clearest link.

Scientists are working to find about more about the new virus

Looking to the future, could climate change affect the spread of Zika and other mosquito-borne illnesses? And in which parts of the world will people be most vulnerable?
Particular regions where we might see increases in disease in the future include areas such as the northeast United States, certain areas of Europe, the southern areas of South America, and east Asia.
Does climate change also impair our ability to protect ourselves from mosquitoes?
If we actually work in concert with highest-risk periods, then we might be able to reverse a great deal of risk. Socioeconomics also plays a part in this very much, because in the United States what we would do as the temperature rises, is we would be inside more and we'd turn the AC higher, and therefore have much less exposure to the mosquito, overall reducing our risk dramatically. In other areas, that might not be a possibility. So it requires quite a discussion about how we humans are going to adapt to changes as well.
Inteview: Charlotta Lomas
Amy Vittor is an assistant professor of Medicine at the University of Florida's Emerging Pathogens Institute. 

via 

Turkey will Military Risk against Russia?

February 3, 2016, 10:36 am

≫ Next: DIRECTIONALERTS-4 February 2016

≪ Previous: Zika and climate change

$

0

0

Russian Defense Ministry officials sit under a display showing the Turkish-Syrian border during a briefing in Moscow, Dec. 2, 2015. (photo by REUTERS/Sergei Karpukhin

Tensions between Russia and Turkey continue to escalate following the downing in November of a Russian Su-24 fighter jet that strayed into Turkish airspace.

Questions are being raised now whether the two countries are heading for a military confrontation. A leading Turkish military expert told Al-Monitor that such a Russian move could spell disaster for Turkey.
Turkey accused Russia of violating its airspace again last week and summoned Russia’s ambassador in Ankara to lodge a formal protest. President Recep Tayyip Erdogan and Prime Minister Ahmet Davutoglu also warned Moscow that it was playing with fire and would have to face the consequences.

Tellingly, however, the Russian Su-34 fighter jet was not shot down this time. Despite Ankara’s dire warnings to Moscow, the protest lodged with the Russian ambassador shows that Davutoglu's government, despite its apparent tough stance, is treading more cautiously to avoid another head-on military incident with Russia.
In its statement Jan. 30, the Turkish Ministry of Foreign Affairs said an Su-34-type Russian aircraft violated Turkish airspace Jan. 29.
“Before the violation actually took place, the Russian plane was warned numerous times by Turkish air radar units both in English and Russian,” it said, adding that this new violation was “another example of Russian escalatory behavior.”
The statement indicated that such actions would lead to serious consequences, for which Russia would be totally responsible. Moscow has denied these accusations, referring to them as “Turkish propaganda.”
"Statements by the Turkish side of an alleged case of violation by the Russian Su-34 aircraft of airspace are unsubstantiated propaganda," Russian Defense Ministry spokesman Maj. Gen. Igor Konashenkov said in a statement Jan 30.
Talking to reporters prior to flying to Chile for an official visit Jan. 30, Erdogan also said the latest Russian violation was an attempt to escalate the crisis between the two countries. “If Russia continues to violate Turkey’s sovereign rights in this way, it will suffer the consequences,” Erdogan warned.
A similar warning came from Davutoglu a day later in Riyadh, where he was for talks on Syria. Deriding Russia’s denial, Davutoglu said that it was impossible to hide such violations from anyone in this day and age.
“Turkey does not intend in any way to increase the tension with Russia,” Davutoglu said, pointing out that the operation the Russian jet was conducting when it violated Turkish airspace indicated that Moscow’s intention were not good.
“We are warning Russia once again. The damage they are doing to Syrian opposition elements and the threatening stance they are maintaining with regard to Turkish airspace is not to Russia’s advantage,” he said, adding that Turkey “had taken all the necessary precautions along its border with Syria.”
The Turkish media has reported that the Turkish air force has put its bases on “orange alert” and deployed additional jets to bases near the Syrian border, while ordering its pilots to strike, without further orders, anyone violating Turkish airspace.
The Pentagon has also corroborated the violation by Russia. “We are aware of reports and can confirm that yesterday another Russian combat aircraft violated Turkish — and NATO — airspace,” Pentagon spokesman Mark Wright was cited by the Russian media telling the RIA Novosti agency in a written statement.
NATO Secretary-General Jens Stoltenberg also weighed in on Turkey’s behalf and called on Russia “to act responsibly and fully respect NATO airspace.” He added, “Russia must take all necessary measures to ensure that such violations do not happen again." Stoltenberg said, "NATO stands in solidarity with Turkey and supports the territorial integrity of our ally, Turkey."
Meanwhile, developments in northern Syria are aggravating tensions between Ankara and Moscow. Following the downing of its jet, Russia intensified its air campaign, particularly against the Turkmens, but also against radical Islamic groups supported by Turkey, Saudi Arabia and Qatar that are fighting the Syrian army.
Russia has a particular ax to grind with the Turkmens because it was their fighters who killed the Russian pilot in his parachute after he ejected from the Su-24. Turkmen refugees have started entering Turkey as the Syrian army gradually takes control of the region with Russian air support.
Turkey’s preventing the Democratic Union Party (PYD), the largest group representing the Syrian Kurds, from joining the Geneva talks on Syria on the grounds that it is a terrorist organization allied to the Kurdistan Workers Party (PKK) seems to also have played into Moscow’s hand.
Russia has an added incentive now to support the PYD and hit Turkey in its most sensitive spot, namely the Kurdish issue. Russia says it is unthinkable that the PYD can be kept out of the Geneva talks and insists the group will be part in these talks in the future.
Meanwhile, the Turkish media is reporting that Russia had started to provide air support to the PYD’s military wing, the People's Protection Units (YPG), west of the Euphrates River. This is bound to further fuel tensions between Ankara and Moscow.
Worried that the Syrian Kurds will gain an autonomous region along its border with Syria, Ankara has declared a PYD/YPG presence west of the Euphrates to be a red line. But what can Turkey do to stop this and the Syrian advances in northern Syria with Russian help? The same question comes up if Russia violates Turkish airspace again.
Al-Monitor discussed this matter extensively with retired Brig. Gen. Naim Baburoglu, who is currently an adviser to the Ankara-based National Security and Foreign Policy Research Center and a frequent commentator on military matters.
Baburoglu indicated that Ankara had entered a high-risk area in its crisis with Russia. “Since the downing of its Su-24, Russia has augmented its forces in the region with Su-34 and Su-35 fighter jets, which are far more advanced than Turkey’s F-16s,” Baburoglu said.
“Unlike the Su-24, which only has air-to-ground capabilities, these jets have air-to-ground as well as air-to-air capabilities and are supported by the most advanced radar technology,” he added.
Baburoglu said Russian President Vladimir Putin is not prepared to let this affair go and is trying to draw Turkey into a fight, not just by violating Turkish airspace but also by destroying the Turkmens in Syria and supporting the YPG.
Judging by what Baburoglu says, there seems to be little Turkey can do to respond to the Russian challenge.
“Since the downing of the Russian jet, Turkish F-16s are unable to fly in Syrian airspace. The US doesn’t want them there either in case they confront Russian jets,” Baburoglu said. He pointed out that the Russian Su-35 Flanker-E type jets deployed in the region, which are far more advanced than anything Turkey has, is of concern to Washington.
“Russia is trying to draw Turkey into a fight to avenge the downing of its jet. Putin is confident he can win. He also needs this to counter domestic difficulties. Downing one or two Turkish F-16s will make him a hero at home,” Baburoglu said. “It will also be a serious embarrassment to Turkey and the Turkish air force,” he added.
Baburoglu also doubts that NATO will rush to Turkey’s assistance the way Ankara wants in the event of a confrontation with Russia.
“Decisions are taken unanimously in NATO. The US and UK may support Turkey militarily, but it is doubtful that countries like France, Germany and Greece will. All NATO is likely to do is to deploy Patriot anti-ballistic missiles in eastern Turkey and allocate AWAC [Airborne Warning and Control System] planes to support the Turkish air force.”
Baburoglu conceded that domestic considerations may still push Erdogan into supporting an intervention in Syria, but he believes such an intervention could have disastrous results for Turkey.

via

DIRECTIONALERTS-4 February 2016

February 3, 2016, 11:55 pm

≫ Next: 4 Stocks to Buy for February 2016

≪ Previous: Turkey will Military Risk against Russia?

$

0

0

Stocks Trade Mixed

The Dow Jones Industrial Average closed at 16,336.66, up 183.12 or 1.13%. S&P 500 closed at 1,912.53 up 9.50 or 0.5%. Nasdaq Composite closed at 4,504.24 down -12.71 or -0.28%.

Long Term Market Timing Signals

The chart above shows a red arrow when the Trend Momentum is going down and the rank crosses 0 from a bull market to a bear market. A green arrow is shown when the Trend Momentum is going up and the rank crosses 0 from a bear market to a bull market.

Short Term Market Timing Signals

87.74

34.14

52.66

The short term market timing portion of the newsletter shows a combination of all three indicators on one graph, the momentum, breadth and sentiment indicators. The red and green arrows on the chart above the indicator chart will show each time these indicators gave confirmation or confluence that meet the buy or sell criteria. When market conditions are at extreme levels this group of indicators will find reversal ranges. If you see multiple arrows stacked one on the other each represents the day that the confirmation signal was still in place. Sell Signals are generated when sentiment is above breadth and Breadth is above momentum and all are above 90. Buy signals are generated when momentum is lower than breadth, breadth is lower than sentiment and both breadth and momentum are lower than 40. Values shown for Momentum, Breadth and Sentiment on the above charts do not match those of the ones below, data has been normalized here. Evaluate those charts individually.

Momentum Indicator

The Momentum Indicator is currently at -54.18 indicating short term Non-trending environment in stocks. This means the stock market is stalling in the current short term trend. Extreme measures of this trend range are -70 to 70. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

Breadth Indicator

The Breadth Indicator is currently at 30.75 indicating the breadth of stocks moving higher is neutral. Risk of a trend reversal low. This means the current trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are 30 to 65. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

Sentiment Indicator

The Sentiment Indicator is currently at 87.74 indicating the sentiment in the stock market is showing high complacency. Risk of a long term trend reversal is low. This means the current long term trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are to 80 to 90. This indicator's trend cycle extremes take place every 18 to 24 months.

The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.

---

4 Stocks to Buy for February 2016

February 4, 2016, 12:06 am

≫ Next: Ηλίας Ψινάκης-H ''ειδική''περίπτωση του σε 20 Φωτογραφίες από το Instagram

≪ Previous: DIRECTIONALERTS-4 February 2016

$

0

0

 4 Stocks to Buy for February breathless:

Coach Inc (COH) has been in a two-year funk, but surprisingly strong quarterly earnings have reinvigorated the stock.
Shares popped on the earnings news, sending them through the buy signal of a golden cross. It’s also reassuring that technical strength has been building for some time.
COH stock broke resistance at its 50-day moving average about three years ago and has since found it to be a reliable level of support.
Seasonality is favorable too. COH has gained an average of 2.3% in February over the past decade, according to Thomson Reuters Stock Reports. Typical gains for March and April are 2.7% and 8.1%, respectively.

 Information technology company Computer Programs & Systems, Inc. (CPSI) is another name swimming against the market tide, and price momentum suggests more gains for February.
CPSI is up more than 15% for the year to date and is generating ever more technical support. Shares recently went through a golden cross after finding long-lost support at the 200-DMA.
A solid earnings report helped spark the recent rally, but technicals suggest upside momentum is still building. CPSI is only a couple of percentage point off from its 52-week high.

 Dollar Tree, Inc. (DLTR) is on the cusp of hitting a 52-week high. It’s also not far removed from a golden cross. Taken together, DLTR has a head of price momentum.
Indeed, DLTR’s Thomson Reuters price momentum rating is at a three-year high now that it can rely on support from both its 50- and 200-DMA.
A strong quarterly showing helped get this run going, as did the completion of a tricky merger with Family Dollar, but that’s not all DLTR has going for it.
Shares historically love this time of year, rising an average of 5.7% in February and 5.9% in March.

Rovi Corporation (ROVI), which provides software and services technology for digital entertainment platforms, has totally ignored the market’s massive 2016 drawdown.
In fact, ROVI hasn’t look this good in nearly a year. ROVI stock at long last broke through resistance at its 50- and 200-DMAs at the end of last year and hasn’t looked back.
ROVI made a golden cross toward the end of January and is now sitting on a year-to-date gain of more than 12%. That beats the broader market by more than 20 percentage points.
Shares should enjoy even more outperformance in February. On a seasonal basis, ROVI gains an average of 6.3% in the second month of the year.

Ηλίας Ψινάκης-H ''ειδική''περίπτωση του σε 20 Φωτογραφίες από το Instagram

February 4, 2016, 1:05 am

≫ Next: Syria-Homs-View From Drone (video)

≪ Previous: 4 Stocks to Buy for February 2016

$

0

0

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τις δημοτικές εκλογές του 2014, όταν ο Ηλίας Ψινάκης εξελέγη πανηγυρικά δήμαρχος ΜαλιμπούΜαραθώνα (από την πρώτη Κυριακή παρακαλώ, με ποσοστό 53%), και από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν απόλυτα σαφές οτι η ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα θα χωρίζεται εφεξής σε δύο, απόλυτα διακριτά μεταξύ τους, τμήματα: την προ-Ψινάκη και τη μετά-Ψινάκη εποχή.

Η οικονομική κρίση διέλυσε πολλά πράγματα στη χώρα μας, ένα από τα οποία ήταν και ο ιστορικά παγιωμένος θεσμός του «δημάρχου παλαιάς κοπής». Από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι και πριν από λίγο καιρό (δηλαδή για πάνω από πενήντα χρόνια), ο δήμαρχος ήταν ένα πολιτικό ζώο με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της πολιτικής πανίδας, από τη μεγαλύτερη πόλη μέχρι το πιο μικρό χωριό, όπως: ξεκάθαρη ένταξη και στήριξη από κάποιο κόμμα (συνήθως Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ), «πρόσωπο» στην τοπική κοινωνία (κάποιου είδους παραγοντιλίκι σε επαγγελματικούς συλλόγους, σωματεία, ποδοσφαιρικές ομάδες, εκκλησία κ.λπ.) και όχι αρκετά λεφτά/φιλοδοξίες/ανηθικότητα για να παίξει στη μεγάλη κατηγορία και να γίνει βουλευτής/υπουργός κ.λπ.
Έτσι κυλούσε η ζωή, ευχάριστα σε γενικές γραμμές, μέχρι που ένα πρωί του 2010 ο ΓΑΠ έβγαλε το περίφημο διάγγελμα από το Καστελόριζο και ήρθε στις ζωές μας Η ΚΡΙΣΗ. Σταδιακά, το παλιό ΠΑΣΟΚ σχεδόν εξαφανίστηκε και στη θέση του φτιάχτηκε ένα νέο, ενώ η Νέα Δημοκρατία έμεινε βαριά πληγωμένη και γεμάτη Αδωνίστας. Γενικά μιλώντας, άλλαξε άρδην ο τρόπος με τον οποίο ψήφιζαν ως τότε οι Ελληνίδες και οι Έλληνες στις εκλογές. Αυτή η αλλαγή ήταν πολύ πιο δραματική στις τελευταίες δημοτικές εκλογές: ο λαός της Στυλίδας διάλεξε για δημαρχό του τον Απόστολο Γκλέτσο από το 2011 ήδη, οι Βολιώτες έκαναν την υπέρβαση εκλέγοντας τον Αχιλλέα Μπέο στις εκλογές του 2014, ενώ οι Πειραιώτες συμπολίτες μας αποφάσισαν οτι ο Βαγγέλης ΜαρινάκηςΓιάννης Μώραλης είναι ο δήμαρχος που τους ταιριάζει (επίσης το 2014).
 

Τίποτα απ'όλα αυτά, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με την περίπτωση του Ηλία Ψινάκη, γιατί χωρίς να το επιδιώκει και πιθανότατα χωρίς καν να το θέλει, ο μοναδικός Ηλίας έχει ανακαλύψει κάποιου είδους μαγικό ξόρκι που του δίνει το πολιτικό χάρισμα δέκα χιλιάδων Obama. Ατρόμητος στιλιστικά, γόνος οικογένειας πανίσχυρων επιχειρηματιών, ριζοσπάστης στη στρατηγική χρήση κίτρινων και κόκκινων παντελονιών σε δημόσιες εκδηλώσεις, γεννημένος στις Φιλιππίνες, σπουδαίος χειριστής της ελληνικής, της γαλλικής και της καλιαρντής γλώσσας, φίλος του σχεδιαστή μόδας Valentino, ο άνθρωπος που ανακάλυψε έναν Σάκη και τον έκανε Ρουβά, ο δήμαρχος που δημιούργησε το «Παράσημο της Λεγεώνας του Μαραθώνα» (ό,τι κι αν είναι αυτό) και αυτοπροσδιορίζεται ως «Marathon Man» – είναι σαφές πως ο ανεπανάληπτος Ηλίας δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε άλλο μοντέλο πολιτικού που υπάρχει εκεί έξω αυτήν τη στιγμή. Τρέμε, Τσίπρα. Κούλη, τον νου σου; Γιατί όχι...
Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, ο Ηλίας Ψινάκης δίνει σε όλο τον κόσμο τη δυνατότητα να βλέπει εικόνες από τη ζωή του και την ατελείωτη ευτυχία τού να είσαι ο Ηλίας Ψινάκης, με την οποία κυρίως γεμίζει τη μέρα του, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.
Αναζητώντας απαντήσεις σχετικά με τα πεπραγμένα του μοναδικού Ηλία στον Δήμο Μαραθώνα, τον επισκεφτήκαμε και διαλέξαμε για σας τα είκοσι πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα: 

Μπορείτε να φανταστείτε τον Μπέο με τέτοιο outfit;

Παρέακια πιο τρελά από το δικό σου.

Δείχνοντας στο γιο του Νικολά Σαρκοζί τι σημαίνει ΜΥΚΟΝΟΟΟΣ

Το δημαρχιπ-χοπ δεν σταματά, μες στο αίμα του κυλά

Αυτόπτες μάρτυρες ορκίζονται οτι ο Σπιρτζής σιγοτραγουδούσε «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τον Ηλία μου»

ΠΕΡΣΕΣ ΣΑΣ ΨΑΧΝΟΥΜΕ

Όταν στη χώρα σου ελέγχουν τη φάση Καμμένος και Ψινάκης

Με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο στα γυρίσματα του «Μάτια ερμητικά κλειστα» του Κιούμπρικ

Κάπου ανάμεσα στον Ζορό, την κόρη μου την σοσιαλίστρια και τον Τζόνι Κας

Ποιος είπε οτι η τιμημένη αγροτιά δεν ξέρει από YOLO;

Έριξε πάνω του μια πρόχειρη αγέλη λύκων, πήρε ένα όπλο και πόζαρε για φωτογραφία με τον Μπουτάρη

Δωσ΄μου λίγη ακόμα αγάπη (και λίγο ΕΣΠΑ)

Άλλοι πάνε επίσκεψη στον Πατούλη με λεωφορείο ή παπάκι, ο Ηλίας πάει με ιδιωτικό τζετ

Ο Ηλίας πάντα λάμπει 

Bitch, he's fabulous!

Το γατάκι ο Πατούλης σκέφτηκε «Αφού θα βγω φωτογραφία με τον Ηλία ας βάλω μωβ παντελόνι να κάνω εντύπωση»

Ο προηγούμενος δήμαρχος είχε φέρει στο Μαραθώνα τον Πετρολούκα Χαλκιά, ο Ηλίας έφερε Ταραντίνο

Μύκονος 1978, διακοπές με τον Freddy Mercury και την παρέα. Είμαι ο μόνος που ζει ακόμα απο την βάρκα

Όταν λέμε δήμαρχος Μαλιμπού το εννοούμε

via 

Syria-Homs-View From Drone (video)

February 4, 2016, 9:40 am

≫ Next: State Department-Ταξιδιωτική προειδοποίηση για την Τουρκία

≪ Previous: Ηλίας Ψινάκης-H ''ειδική''περίπτωση του σε 20 Φωτογραφίες από το Instagram

$

0

0

Next time someone wonders why refugees are risking everything to come to Europe, show them this...

Δημοσιεύτηκε από The Independentστις Τετάρτη, 3 Φεβρουαρίου 2016

State Department-Ταξιδιωτική προειδοποίηση για την Τουρκία

February 4, 2016, 11:39 pm

≫ Next: Instagram Girls Before and After Plastic Surgery

≪ Previous: Syria-Homs-View From Drone (video)

$

0

0

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ταξιδιωτική προειδοποίηση για τους πολίτες των ΗΠΑ που ταξιδεύουν στη νοτιοανατολική Τουρκία, λόγω της αυξημένης απειλής τρομοκρατικών επιθέσεων τόσο από διεθνείς όσο και ντόπιες τρομοκρατικές ομάδες.

«Οι Αμερικανοί πολίτες θα πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν ταξιδεύουν σε όλη τη χώρα», γράφει η ταξιδιωτική προειδοποίηση, η οποία αντικαθιστά παλαιότερη, που εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, όταν για προληπτικούς λόγους, μετά την έναρξη αεροπορικών επιχειρήσεων σε βάρος του Ισλαμικού Κράτους, από τη βάση του Ινσιρλίκ, επιτράπηκε η αναχώρηση από το αμερικανικό προξενείο των Αδάνων των μελών των οικογενειών του προσωπικού του.
«Δεν υπάρχουν σχέδια εκκένωσης πολιτών και τα πολιτικά αεροδρόμια παραμένουν ανοικτά», αναφέρει η ταξιδιωτική προειδοποίηση, διευκρινίζοντας ότι το προξενείο των Αδάνων παραμένει επίσης ανοικτό και συνεχίζει να παρέχει προξενικές υπηρεσίες στους πολίτες των ΗΠΑ.
Η προειδοποίηση αναφέρει πως τρομοκράτες έχουν βάλει στόχο δημοφιλείς τουριστικούς χώρους, κυβερνητικά κτίρια των ΗΠΑ, της αστυνομίας και τοπικών αρχών σε όλη την Τουρκία.
«Η απειλή απαγωγών εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχίες, κυρίως στα νοτιοανατολικά και περιστατικά έμμεσων πυροβολισμών από το συριακό έδαφος επηρεάζουν την Τουρκία κατά μήκος των συνόρων της».
Εισηγείται στους Αμερικανούς πολίτες για την ασφάλειά τους να αποφεύγουν να ταξιδεύουν στην Τουρκία, ιδίως κοντά στη συριακή μεθόριο, να αποφεύγουν μαζικές συγκεντρώσεις και να παραμένουν προσεκτικοί κοντά σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης να ακολουθούν τις οδηγίες των αρχών και να παρακολουθούν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Παράλληλα παραθέτει κατάλογο περιοχών στη νοτιοανατολική Τουρκία όπου τίθενται περιορισμοί στα ταξίδια Αμερικανών κυβερνητικών υπαλλήλων.
via

Instagram Girls Before and After Plastic Surgery

February 5, 2016, 12:41 am

≫ Next: Figs-Be The King

≪ Previous: State Department-Ταξιδιωτική προειδοποίηση για την Τουρκία

$

0

0

So I stumbled upon this article and was quite surprised, to say the least. I follow a lot of pretty Instagram girls and the thought that they weren’t born this pretty is very comforting.

This Instagram girl looks like a dream. I mean, now she does. Apparently, she used to be more on the heavy side and with a bad hair style. She lost weight, changed her nose and lips and, now, she looks like a goddess. Good for you @nita_kuzmina! 489K followers don’t even care what she used to look like.

Photo: @Ivangorokhov

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Nita Kuzmina (@nita_kuzmina) στις Δεκ 5, 2015, 8:44μμ PST

I have been following @missalena92 for some time now and, thank you Lord, she wasn’t always perfection! She looks like a real life barbie now, but she sure looked like a typical Russian girl back in the days. I can’t believe lips make such a huge difference. Some say she was pretty even before the surgical intervention; I, personally, don’t think so. I mean, she wasn’t ugly, but… Who cares, she’s hot as hell now.

Всякая жизнь - это тайна, и не всегда можно коснуться того, что принадлежит не тебе.

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Alena Shishkova (@missalena.92) στις Ιαν 25, 2016, 12:03μμ PST

I didn’t know @marinamayer777 up until today. She does look like a typical Instagram girl now. Car selfies, photos of her holding flowers and work out selfies – doesn’t get more Instagram than that and at 452K followers, people seem to love it. Well, surprise-surprise, Marina used to look just a little less good in the past. Lips-nose-boobs done and she’s perfect now.

❣

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης marinamayer777 (@marinamayer777) στις Δεκ 28, 2015, 2:02πμ PST

I didn’t know @katyajujanew888 either, but I found this transformation pretty funny. She looked funny before. Didn’t she? She looked like a Jersey Shore character. Now she looks like an aristocratic lady. I wonder when does the good taste come around. Like, how did she realize that orange skin tones aren’t appealing? Anyhow, good for you, Katya. She looks good now.

Наши красотки❤❤ @darya_pinzar86

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Fan club Kati Juji😘 (@katyajujanew888_fan) στις Φεβ 7, 2015, 9:47πμ PST

@ann.andres used to look OK before. She was even modeling before the whole lips-nose-boobs thing. Now, however, she looks like a Brazilian supermodel. She actually looks quite natural after all the surgical interventions. I would have never though she had any work done at all. I love brunettes. I love the new @ann.andres

I just want to share some ❤️ with you ,friends, good night 🌛 #sharingthelove

Ένα βίντεο που δημοσίευσε ο χρήστης @ann.andres στις Σεπ 12, 2015, 12:52μμ PDT

@anyuta_rai is a funny girl. She’s probably my favorite transformation. In her comments, she writes things like, “If you don’t like my photos, go and cry in front of a mirror at how ugly you are instead” – major LOL. Really, @anyuta_rai? You’d think an ugly chick turned pretty would be a double win, cause she’d have the looks and the personality. Nope, not the case. They get really weird and hate everybody. The ugly girl complex doesn’t go anywhere. You’re pretty now, Anyuta, so stop it.

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης @anyuta_raiστις Ιαν 27, 2016, 8:33πμ PST

@markina used to be on the chubby side. I actually have a lot of respect for this girl. Instead of giving up on herself, she got her sh*t together and lost weight. Then she did the boobs-nose-lips thing and is now looking like a cool girl. I’m not a boobs-nose-lips supporter, but if it makes girls happier, why the hell not. You go, @markina!

👧🏾

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Sasha (@markina) στις Ιαν 10, 2016, 5:17πμ PST

At 2 million followers @bilyalova_sveta has a lot of hype going on around her perfect physique. You’re not tricking anyone, Sveta! We know what you used to look like before Instagram. Lips-nose-boobs combination strikes yet again and brings Sveta to the top of the Instagram world. She’s got tons of bikini photos and we love it!

Follow @TopRussian 🔥

Ένα βίντεο που δημοσίευσε ο χρήστης ☄ (@bilyalova_sveta) στις Δεκ 29, 2015, 6:21μμ PST

via 
Original article and photos from:super.ru/news/113381

Figs-Be The King

February 5, 2016, 1:51 am

≫ Next: Κυριότερα θέματα και εκδηλώσεις για τα μέσα ενημέρωσης, 8 ‑ 21 Φεβρουαρίου 2016

≪ Previous: Instagram Girls Before and After Plastic Surgery

$

0

0

''Hang in twos when they grow (look like testicles) and flush with seeds, from 30 to 1,600 per fruit, the fig is a symbol of fertility in Mediterranean cultures.Figs rich in zinc, folic acid and other essential minerals necessary for increasing sperm count and the motility of the sperm.''

A great source of fibre and full of vitamins and minerals, dried and fresh figs have a long and illustrious history. Known for being a healthy and versatile ingredient they can add a burst of sweetness to all kinds of dishes...

An introduction to figs

Figs are the fruit of the ficus tree, which is part of the mulberry family (Moraceae). Figs have a unique, sweet taste, soft and chewy texture and are littered with slightly crunchy, edible seeds. Fresh figs are delicate and perishable, so are often dried to preserve. This produces a sweet and nutritious dried fruit that can be enjoyed all year round. There are multiple different varieties of fig, all of which vary widely in colour and texture. Their unique feature is a little bud-like opening called an ostiole at the top that helps the fruit develop. Their natural sweetness meant that, before the days of refined sugars, they were often used as a sweetener. 

One of the world’s oldest trees, the fig tree can be traced back to the earliest historical documents and features prominently in the Bible. Figs are native to the Middle East and Mediterranean and were held in such high regard by the Greeks that laws were once created to prevent their export.

 

Nutritional highlights

Figs are high in natural sugars, minerals and soluble fibre. Figs are rich in minerals including potassium, calcium, magnesium, iron and copper and are a good source of antioxidant vitamins A, E and K that contribute to health and wellness.

 

A 100g serving of dried figs provides approximately:

249 calories	3.3g protein	0.9g fat	69g carbohydrate	5.6g fibre

 

A 100g serving of fresh figs provides approximately:

80 calories	1.3g protein	0.3g fat	20.3g carbohydrate	2.2g fibre

Research

Figs are often recommended to nourish and tone the intestines and act as a natural laxative because of their high fibre content. Many of us consume too much sodium (salt), found in processed foods. High intakes of sodium can lead to deficiencies of potassium and this imbalance between the two minerals can lead to hypertension (high blood pressure). A diet rich in fruit and vegetables – including fresh figs, naturally increases potassium and is therefore encouraged to help lower blood pressure. 
Naturally high in dietary fibre, figs can be a useful food to include in the diet for those watching their weight. High fibre foods provide feelings of fullness and can reduce hunger and cravings. Figs also contain prebiotics, which help support the pre-existing good bacteria in the gut, improving digestive wellness.
Figs are a good fruit source of calcium, a mineral that is involved in bone density. Their high potassium content may counteract the urinary excretion of calcium caused by high salt diets. This in turn helps to keep calcium in bones and lessens the risk of osteoporosis. 

How to select & store

The season for fresh figs is between summer and autumn, with the timing dependent on the variety. Figs are quickly perishable and delicate, and are usually best eaten within one to two days after purchase. When choosing figs, select those that are plump and tender, have a rich, deep colour and are free from bruising. Ripe figs have a sweet fragrance. When brought home, ripe figs should not be washed until ready to eat. They should be kept in the fridge for approximately two days. If figs are not yet ripe, keep them at room temperature to ripen.
Dried figs will keep for much longer. When purchasing dried figs, you want to ensure that they are free from mould and are soft. Dried figs can be kept in a cool, dark place or in the fridge.
Figs can be consumed either peeled or unpeeled, depending on the thickness of the skin as well as personal preference. Since the insides of ripe figs are rather soft and sticky they can be difficult to chop. 

Safety

Figs contain high levels of oxalates. Eating excessive amounts of figs is likely to have a laxative effect and so they should be enjoyed in moderation.

Recipe suggestions

Fresh and dried figs can be used in baking:
Toffee fig pies
Little fig & almond cakes
Fudgy fig roll
They are a great addition to breakfasts:
Winter fruit salad
Poach figs in juice or red wine and serve as a dessert or try one of the following:
Sticky cinnamon figs
Spiced baked figs with ginger mascarpone
Add figs to salads:
Mediterranean fig & mozzarella salad​
Stilton & fig salad with honey-thyme drizzle
Marinated fig & mozzarella salad
They also partner well with cheese:
Baked figs & goat's cheese with radicchio
Spanish fig & almond balls
Fig & walnut slice
 
Jo Lewin holds a degree in nutritional therapy and works as a community health nutritionist and private consultant. She is an accredited member of BANT, covered by the association's code of ethics and practice.

 
Source:
http://www.bbcgoodfood.com 

Orders to navarinoinvestment@gmail.com
Material : Glass(Food grade) Contents :Fig Marmalade, Capacity : 100ml,without preservatives,
limited amount

Κυριότερα θέματα και εκδηλώσεις για τα μέσα ενημέρωσης, 8 ‑ 21 Φεβρουαρίου 2016

February 5, 2016, 9:16 am

≫ Next: Donald Trump for President

≪ Previous: Figs-Be The King

$

0

0

	Επισκόπηση των κυριοτέρων θεμάτων που θα συζητηθούν στις συνόδους του Συμβουλίου της ΕΕ τις επόμενες δύο εβδομάδες. Τα κύρια θέματα του επόμενου δεκαπενθημέρου Κυριότερες εκδηλώσεις της εβδομάδας

---

Donald Trump for President

February 6, 2016, 12:01 am

≫ Next: Why Alphabet Buying Verizon Makes Sense (GOOGL, VZ)

≪ Previous: Κυριότερα θέματα και εκδηλώσεις για τα μέσα ενημέρωσης, 8 ‑ 21 Φεβρουαρίου 2016

$

0

0

That's why we love Donald Trump. 
Τhis manisfar ahead(long far away) or look the Trump way...

Press:http://trumpdonald.org/

Why Alphabet Buying Verizon Makes Sense (GOOGL, VZ)

February 6, 2016, 12:13 am

≫ Next: Suntan-To ιδιοφυιές αριστούργημα του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου

≪ Previous: Donald Trump for President

$

0

0

With some $73 billion in cash (not including possible offshore holdings) on its balance sheet and another $26 billion in operating cash flow, there's not much Alphabet Inc. (GOOGL), the parent of search giant Google, can't afford.
With its recent title as the world's most valuable company, Alphabet – which is no stranger to acquisitions– is eager to maintain that status, given the projected rise in 2016 capital expenses to fund things like Google Fiber, its data center infrastructure, and various other bets. Or Alphabet can just pick up wireless telecom giant Verizon Communications, Inc. (VZ) and maximize what it expects to achieve from these projects. And the synergies with Verizon will be instant. (See also: Is Alphabet the best FANG for 2016?)

Why Fight 'Em When You Can Buy 'Em?

Controlling access to the Internet is something both behemoths want. Google's search dominance has allowed Alphabet to become a gatekeeper, of sorts, leveraging the company's massive global reach to serve up tons of digital video content and mobile advertising. It's for this reason Google is investing so heavily not only in Google Fi but also spending billions to outfit various U.S. cities with Google Fiber, the company's lightning-fast gigabit speed internet service.
Why is Alphabet doing all of this? Obviously, the more users are exposed to its services, the more revenue it can generate for both mobile and display ads. At the same time, the company has looked upon Verizon, which has its own high-speed broadband FiOS service, as a formidable foe. And the fact that Verizon last year picked up AOL, which I then described as a direct attack on both Google and Facebook Inc. (FB), Verizon – thanks to AOL's strong video assets – is positioning itself to supplant YouTube as the world's most dominant video platform.
AOL's ad platform, though not as effective as that of Google and Facebook, is now a critical part of Verizon's strategy to topple Google. AOL has tons of data from its wireless network customers it can use to serve its growing video library. Additionally, the deals AOL has forged with prominent broadcasting networks like ESPN and CBS, can now be used by Verizon to draw even more users to its platform. In other words, Verizon's revenue in the years ahead is poised to grow via targeted, smarter ads and wireless data. (For more see, Mobile Ad Competitors: Facebook Vs. Google.)

The Bottom Line

Does Alphabet want to risk Verizon becoming an even stronger foe? More critically, does Alphabet want to risk Verizon being acquired by Facebook? Imagine the problems this will pose. To avoid either scenario, Alphabet can pick up Verizon and be done with it. With Verizon's market cap of around $203 billion, its enterprise value is in the ballpark of $308 billion, when factoring its cash and debt. Alphabet can seal the deal with an offer of $350 to $370 billion, or a premium of around 20%.

via

Suntan-To ιδιοφυιές αριστούργημα του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου

February 6, 2016, 1:46 am

≫ Next: Go Game-New Age Of Strategy

≪ Previous: Why Alphabet Buying Verizon Makes Sense (GOOGL, VZ)

$

0

0

Νέος έλληνας επιστήμονας γιατρός για να αντιμετωπίσει το βιοποριστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ''καταδέχεται''να πάει να ασκήσει το επαγγέλμα του σε ένα χειμωνιάτικο-ερημικό νησί(Αντίπαρος).

Εκεί ο χειμωνιάτικος,απομονωμένος εαυτός του προσπαθεί να μετατραπεί,μαζί με το καλοκαίρι που φτάνει,σε μαυρισμένο,ελκυστικό καλοκαιρινό εραστή.Το αποτέλεσμα είναι τραγικό και δεν αργεί να οδηγήσει τον ήρωα της ταινίας στην τρέλα.

Το Suntan είναι μία ταινία έργο τέχνης,ένα ιδιοφυές αριστούργημα που στο βάθος προβάλλει τη διπολική,σχιζοφρενική πραγματικότητα της ίδιας μας της χώρας.
 

To Flix στα γυρίσματα του Suntanαπό Flixgr



Kostis is a 40-year-old doctor that finds himself in the small island of Antiparos, in order to take over the local clinic. His whole life and routine
will turn upside down when he meets an international group of young and beautiful turists and he falls in love with Anna, a 19-year-old godess.
A Marni Films and Oxymoron Films film, in co-production with FassB Films, Foss Productions and Graal.CREDITS
Director: Argyris Papadimitropoulos
Screenwriters: Argyris Papadimitropoulos, Syllas Tzoumerkas
Producers: Phaedra Vokali, Argyris Papadimitropoulos
DoP: Christos Karamanis
Associate Producers: Ernst Fassbender, Theodora Valenti
Cast: Makis Papadimitriou, Elli Tringou, Milou Van Groessen, Dimi Hart, Hara Kotsali, Marcus Collen, and more.
Year: 2015

Go Game-New Age Of Strategy

February 6, 2016, 11:12 am

≫ Next: Εκδρομή-Η ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου

≪ Previous: Suntan-To ιδιοφυιές αριστούργημα του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου

$

0

0

A modern game of Go, still played by humans

In case you haven’t heard, Google just made a pretty big splash in the Artificial Intelligence (AI) world. The company’s London-based DeepMind group announced that its software had beaten Fan Hui, the best Go player in Europe. Now the company plans to take on the competition at the highest level in Seoul, S Korea. Computers have been able to consistently beat humans at tic-tac-toe for decades, and it’s considered a solved game in that regard. Deep Blue beat chess grandmaster Garry Kasparov in 1997, and it’s been quite a few years now since even a top level player posed a serious challenge to AI. Go is different. The 2,500 year old Chinese game is exponentially more complex than a game of chess, and nobody thought a human player would be beat this year.
Go is played with black and white stones on 19×19 grid – chess only on an 8×8. The rules are simpler, with no specific directives for how a particular piece can move, but the strategy of the game is far, far more complex. If in a game of chess a player typically has a choice of about 20 moves in each turn, in Go a player needs to choose one move out of a possible 200. According to DeepMind’s team, there are more possible positions in Go than atoms in the universe. Determining who is winning is in itself a challenge, and top players frequently rely on instinct rather than logical analysis. The game posed such a challenge, most experts thought solving it would take years. go_game A modern game of Go, still played by humans “Many of the best programmers in the world were asked last year how long it would take for a program to beat a top professional, and most of them were predicting 10-plus years,” said Demis Hassabis, DeepMind’s chief executive. Facebook is also working on an AI to beat Go, though apparently they are lagging a bit behind. Both companies, however, didn’t set out to develop a Go beating heuristic “if-this-then-do-that” engine, but AI that could and did independently learn to play at very high levels. Their work is the culmination of years of effort on the part of many of the world’s top scientists. “There has been, and there is, a lot of progress in state-of-the-art artificial intelligence,”said Oxford philosophy professor Nick Bostrom. “[Google’s] underlying technology is very much continuous with what has been under development for the last several years.” But that is exactly what is so exciting about this: the technology is progressing so fast, in fact faster than many imagined it would, that practical, real-world AI is now right around the corner. “DeepMind’s techniques can help our smartphones not only recognize images and spoken words and translate from one language to another, but also understand language. These techniques are a path to machines that can grasp what we’re saying in plain old English and respond to us in plain old English—a Siri that actually works,” writes Cade Metz for Wired.

  
                                            A modern game of Go, still played by humans

In case you haven’t heard, Google just made a pretty big splash in the Artificial Intelligence (AI) world. The company’s London-based DeepMind group announced that its software had beaten Fan Hui, the best Go player in Europe. Now the company plans to take on the competition at the highest level in Seoul, S Korea.

Computers have been able to consistently beat humans at tic-tac-toe for decades, and it’s considered a solved game in that regard. Deep Blue beat chess grandmaster Garry Kasparov in 1997, and it’s been quite a few years now since even a top level player posed a serious challenge to AI. Go is different. 
The 2,500 year old Chinese game is exponentially more complex than a game of chess, and nobody thought a human player would be beat this year. 
Go is played with black and white stones on 19×19 grid – chess only on an 8×8. The rules are simpler, with no specific directives for how a particular piece can move, but the strategy of the game is far, far more complex. If in a game of chess a player typically has a choice of about 20 moves in each turn, in Go a player needs to choose one move out of a possible 200. According to DeepMind’s team, there are more possible positions in Go than atoms in the universe. Determining who is winning is in itself a challenge, and top players frequently rely on instinct rather than logical analysis. The game posed such a challenge, most experts thought solving it would take years.



“Many of the best programmers in the world were asked last year how long it would take for a program to beat a top professional, and most of them were predicting 10-plus years,” said Demis Hassabis, DeepMind’s chief executive.

Facebook is also working on an AI to beat Go, though apparently they are lagging a bit behind. Both companies, however, didn’t set out to develop a Go beating heuristic “if-this-then-do-that” engine, but AI that could and did independently learn to play at very high levels.

Their work is the culmination of years of effort on the part of many of the world’s top scientists. “There has been, and there is, a lot of progress in state-of-the-art artificial intelligence,”said Oxford philosophy professor Nick Bostrom. “[Google’s] underlying technology is very much continuous with what has been under development for the last several years.”

But that is exactly what is so exciting about this: the technology is progressing so fast, in fact faster than many imagined it would, that practical, real-world AI is now right around the corner. 
 “DeepMind’s techniques can help our smartphones not only recognize images and spoken words and translate from one language to another, but also understand language. These techniques are a path to machines that can grasp what we’re saying in plain old English and respond to us in plain old English—a Siri that actually works,” writes Cade Metz for Wired.


via

Εκδρομή-Η ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου

February 6, 2016, 11:30 am

≫ Next: License to Farm

≪ Previous: Go Game-New Age Of Strategy

$

0

0

To navarinoinvestment παρουσιάζει και κάνει γνωστή στο ευρύ κοινό μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτε.
Η ''Εκδρομή''.
Αν υπήρχαν ελληνικά όσκαρ σίγουρα θα είχε σαρώσει.
'Αψογη σκηνοθεσία,εκπληκτικό σενάριο του Γιώργου Κιτσόπουλου,ερμηνείες για πολλά βραβεία και μία μουσική,με βάση την κιθάρα,από τον Νίκο Μαμαγκάκη λίτη,απέριττη μα συνάμα μαγευτική.
Πρωταγωνιστούν,Λίλη Παπαγιάννη , Άγγελος Αντωνόπουλος ,Κώστας Καραγιώργης.


Απολαύστε την:

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Το σινεμά του ουτοπικού έρωτα

 

Κείμενα Στράτος Κερσανίδης, από ένα βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί

Προλεγόμενα

Τον Τάκη Κανελλόπουλο δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω, κι ας περπατούσαμε στους ίδιους δρόμους και συχνάζαμε στα ίδια μέρη. Ντρέπομαι που θα το πώς, αλλά αγνοούσα την ύπαρξή του, σε μια εποχή που προσπαθούσα να μάθω για το σινεμά.

Κι όταν ακόμη άκουσα το όνομά του και διάβασα γι’ αυτόν, η ενημέρωσή μου ήταν καθαρά πληροφοριακή, αφού δεν είχα δει τις ταινίες του. 

Πρωτοείδα τις ταινίες του το 1991, όλες μαζί, με την ευκαιρία μιας εκδήλωσης που έκανε η κινηματογραφική λέσχη Νοσταλγία, ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Από τη στιγμή εκείνη άρχισε να υπάρχει μια υπόγεια σχέση ανάμεσά μας. Οι ταινίες του, τα βιβλία του, οι συζητήσει για τη ζωή και το έργο του, με έκαναν να νιώθω πως είναι ένας δικός μου άνθρωπος. Έκτοτε ξαναείδα τις ταινίες του πολλές φορές είτε στην τηλεόραση, είτε στο βίντεο και κάθε φορά ένιωθα –και νιώθω-  την ίδια συγκίνηση και με τον ίδιο τρόπο με συγκλονίζει η μοναδική αισθητική των κάδρων του, ο μινιμαλισμός των εικόνων του και η αφοπλιστική ειλικρίνεια των χαρακτήρων του.

Νιώθω πως ο Τάκης, ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο θα μπορούσα να συνεννοηθώ περίφημα, να μοιραστώ μαζί του εικόνες κι οράματα, όνειρα και προσδοκίες.

Δυστυχώς, όμως, ο εξαιρετικός αυτός οραματιστής, ο ευγενής και ρομαντικός άνθρωπος, ο τελευταίος αληθινός ιππότης έφυγε πρόωρα και, επί πλέον, πικραμένος. Μερικές φορές σκέφτομαι πως η «έξοδός» του ίσως να ήταν και εθελούσια, καθώς έβλεπε γύρω του έναν κόσμο να σωριάζεται σε ερείπια και το νέο που χτιζόταν επάνω τους να μην έχει χώρο για έναν άνθρωπο της δικής του ιδιοσυγκρασίας.

Έτσι, όταν συζητήσαμε στην Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου για τις εκδόσεις μονογραφιών αφιερωμένες σε έλληνες σκηνοθέτες, αποφάσισα να αναλάβω το ρίσκο να επιμεληθώ αυτήν, για τον Τάκη Κανελλόπουλο.

Βέβαια, μερικά χρόνια πριν, είχε προηγηθεί η εξαιρετική έκδοση προς τιμήν του, που έκανε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Σκέφτηκα πως δεν έπρεπε να γίνει κάτι παρόμοιο, αφού σε εκείνο το βιβλίο υπήρχαν εξαιρετικά κείμενα, σημαντικών ανθρώπων του κινηματογράφου που προσέγγιζαν το έργο του Τάκη Κανελλόπουλου από κάθε πλευρά. Κάπως έτσι κατέληξα στο κεντρικό κείμενο «Ακολουθώντας τα βήματα της Ιστορίας», που τοποθετεί το έργο του Κανελλόπουλου, μέσα στα πιο σημαντικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας των χρόνων που έζησε και με αναφορές στις πιο σημαντικές ταινίες αυτής της περιόδου.

Υπάρχει ακόμη το κείμενο του ηθοποιού και σκηνοθέτη Σταύρου Παρχαρίδη, «Το βλέμμα του Τάκη Κανελλόπουλου», ο οποίος αφηγείται με το δικό του στιλ τη γνωριμία του με το σκηνοθέτη σε μια εποχή που έψαχνε για ηθοποιούς για τη νέα του ταινία, μια ταινία που δεν έγινε ποτέ.

Περιλαμβάνεται ακόμη σε αυτήν την έκδοση, μία συνέντευξη, που τιτλοφορείται «Εικόνες σαν ανθρώπινο σώμα», με έναν νεαρό σκηνοθέτη, τον 25χρονο Μάριο Παπαγεωργίου, ο οποίος μιλά για το πώς αυτός, ένας νέος άνθρωπος, γνώρισε κι αγάπησε τον κινηματογράφο του Κανελλόπουλου.

Την έκδοση συμπληρώνει πρωτότυπο κείμενο του σκηνοθέτη Τάκη Χατζόπουλου, με τίτλο «Τα χρόνια του ‘Ουρανού’», που ήταν βοηθός του Κανελλόπουλου στον «Ουρανό», συνέντευξη με το σκηνοθέτη Μάρκο Χολέβα («Για έναν προσωπικό τρόπο κινηματογραφικής γραφής») που ήταν βοηθός του στο «Ρομαντικό σημείωμα», ενώ αναδημοσιεύονται τα κείμενα «Αναμνήσεις από τον Ουρανό» και «Ο Τάκης, η ελευθερία μας», των σκηνοθετών Δήμου Θέου και Κώστα Φέρρη αντίστοιχα, που είχαν γραφτεί για τον κατάλογο που κυκλοφόρησε με αφορμή αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο που διοργανώθηκε το 1991 από την κινηματογραφική λέσχη Νοσταλγία, στο πλαίσιο των Δημητρίων, κείμενα που είχαν ζητηθεί από τον υποφαινόμενο. Για το συγγραφικό έργο του σκηνοθέτη, ανα-δημοσιεύεται το κείμενο που είχα γράψει για το βιβλίο που εκδόθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ παρουσιάζονται και αποσπάσματα από την τελευταία συνέντευξη του Κανελλόπουλου στο περιοδικό SL, που δημοσιεύτηκε μερικές μέρες μετά το θάνατό του.

Τελειώνοντας θα ήθελα να σημειώσω, πως ό,τι και να γραφτεί για τον Τάκη Κανελλόπουλο, όσοι άνθρωποι κι αν προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το έργο του με κείμενα, τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις ίδιες τις εικόνες του. Η μοναδική παρακαταθήκη μας είναι οι ταινίες του, και ο μόνος ρόλος που μπορεί να παίξει ένα βιβλίο σαν κι αυτό, είναι να παροτρύνει όσους και όσες το διαβάσουν, να τις αναζητήσουν. Και τότε θα νιώσουν την αλήθεια του σκηνοθέτη και το μεγαλείο των εικόνων του.

                             

                                                                             Στράτος Κερσανίδης

                                                                  (Θεσσαλονίκη 4 Φεβρουαρίου 2005)

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΒΙΟ-ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Μια παρένθεση στο χρόνο ή μια σύντομη εκδρομή στη ζωή

Ο ουρανός συνωμότησε ώστε ο Τάκης Κανελλόπουλος να γεννηθεί τη μέρα που η αγαπημένη γενέθλια πόλη γιόρταζε.

Ήταν η 26η Οκτωβρίου 1933 και η Θεσσαλονίκη γιόρταζε σημαιοστολισμένη και εν μέσω στρατιωτικών εμβατηρίων την επέτειο της απελευθέρωσής της. Στην πόλη αυτή πέρασε τα παιδικά του χρόνια, ανάμεσα στις ζωντανές μνήμες της Ιστορίας, πατώντας στα ίδια μέρη όπου πάτησαν άνθρωποι από διάφορες φυλές και θρησκείες που διασταυρώθηκαν εδώ, έζησαν και πέθαναν και της έδωσαν τη σημερινή της φυσιογνωμία. Ο μικρός Τάκης ευαίσθητος δέκτης αυτής της όμορφης και πλούσιας κληρονομιάς, ρούφηξε με πάθος τα «αρώματά» της και τα μετέτρεψε μέσα του σε μια δυνατή αγάπη, που την κράτησε αναλλοίωτη μέχρι το τέλος της ζωής του. Ακόμη κι όταν η πόλη δεν του ανταπέδωσε την αγάπη του…

Στους ίδιους αυτούς δρόμους, όμως, ο Τάκης Κανελλόπουλος, μικρός ακόμη έχασε σε ατύχημα το πόδι του, μένοντας ανάπηρος, κάτι που τον σημάδεψε σε όλη του τα ζωή. «(…) είχε κάνει πολλές προσπάθειες να ξεπεράσει την αναπηρία του, οδηγούσε αυτοκίνητο, κολυμπούσε καλά, χόρευε, αλλά το ψυχικό τραύμα είχε μείνει», γράφει η Ροζίτα Σώκου. Κι αυτό το τραύμα τον συνόδεψε μέχρι το τέλος, επηρεάζοντας συχνά και τη συμπεριφορά του.

Τελείωσε το Αμερικανικό Κολέγιο Ανατόλια, και το μάθημα που αγαπούσε πιο πολύ, ήταν η Έκθεση. Μάλιστα, σε ηλικία 18 ετών, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό Έκθεσης, με θέμα «Η 25η Μαρτίου 1821» που είχε προκηρύξει το υπουργείο Παιδείας.

Από μικρός ήθελε να γίνει δημοσιογράφος και, σε νεαρή ηλικία, φαίνεται πως το όνειρό του πραγματοποιείται. Πιάνει δουλειά στην εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς», αλλά, μετά από ένα διάστημα την εγκαταλείπει απογοητευμένος. Ο ίδιος γράφει γι’ αυτήν την περίοδο της ζωής του: «Ονειρευόμουν από μικρός να γίνω δημοσιογράφος της φωτιάς. Να πηγαίνω σε πολέμους και επαναστάσεις. Εργάστηκα ένα χρόνο σε εφημερίδα. Δε μου δόθηκε τέτοια δυνατότητα. Τα εγκατέλειψα. Σκέφτηκα να γίνω σκηνοθέτης του κινηματογράφου».

Κι έτσι βρέθηκε στην Αθήνα, να σπουδάζει σκηνοθεσία. Στη συνέχεια, έφυγε για τη Γερμανία, όπου συνέχισε για δύο ακόμη χρόνια τις κινηματογραφικές του σπουδές, στο Μπαβάρια Στούντιο του Μονάχου. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εργάστηκε για ένα χρόνο στο Ελληνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) ως ραδιοσκηνοθέτης.

Βρισκόμαστε στο 1960 όταν ο Τάκης Κανελλόπουλος κάνει τη εμφάνισή του στο χώρο του κινηματογράφου, μια εμφάνιση θριαμβευτική. Παρουσιάζει στην 1η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη το ντοκιμαντέρ «Μακεδονικός γάμος» και εντυπωσιάζει. Ανατρέποντας κάθε προγνωστικό, κερδίζει το βραβείο στην κατηγορία των ταινιών μικρού μήκους. Τον επόμενο χρόνο, παρουσιάζει ένα άλλο ντοκιμαντέρ, τη «Θάσο» το οποίο αφήνει άριστες εντυπώσεις δίνοντάς του πλέον μία θέση στον ελληνικό κινηματογράφο.

Όμως η θέση του εδραιώθηκε το 1962, όταν αφήνει τους πάντες άφωνους με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Ουρανός». Ο «Ουρανός» κερδίζει στην 3η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου το βραβείο φωτογραφίας και, τον επόμενο χρόνο. Εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Φεστιβάλ των Κανών. Η εφημερίδα «Ομπσέρβερ» τοποθετεί την ταινία ανάμεσα στις 10 καλύτερες του 1963, ενώ ο Κανελλόπουλος καλείται να πάρει μέρος σε μια σειρά από ξένα φεστιβάλ. Στη Νάπολη κερδίζει την Ασημένια Σειρήνα, κι ο Φεντερίκο Φελίνι που βλέπει την ταινία, δηλώνει πως είναι εξαιρετική. Οι κριτικοί και οι θεωρητικοί του κινηματογράφου τοποθετούν τον «Ουρανό» ανάμεσα στις καλύτερες αντιπολεμικές ταινίες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τη σκυτάλη της επιτυχίας παίρνει το 1966 η αριστουργηματική «Εκδρομή», μια σπαρακτική ερωτική ιστορία που χαρίζει στο σκηνοθέτη τιμητική διάκριση στο 7ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου (μετεξέλιξη τα Εβδομάδας Ελληνικού Κινηματογράφου) της Θεσσαλονίκης και το Βραβείο Φωτογραφίας. Η ιταλική εφημερίδα «Αβάντι» γράφει πως ο Κανελλόπουλος με την «Εκδρομή», κερδίζει επάξια μια σημαντική θέση ανάμεσα στους πιο μοντέρνους σκηνοθέτες της γενιάς του.

Το 1968, έρχεται μια ακόμη εξαιρετική ταινία, η «Παρένθεση», με την οποία ο Τάκης Κανελλόπουλος κερδίζει στο 9ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το βραβείο Καλύτερης Καλλιτεχνικής ταινίας από την κριτική επιτροπή και βραβεία φωτογραφίας και σκηνοθεσίας από τους κριτικούς κινηματογράφου.

Το 1969 με το ντοκιμαντέρ «Καστοριά», βραβεύεται και πάλι την αντίστοιχη κατηγορία.

Εκτός από τα βραβεία αυτά, ο Κανελλόπουλος έχει βραβευτεί σε φεστιβάλ στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη ενώ έχει πάρει επαίνους στη Μόσχα, το Βερολίνο, τη Μαδρίτη και το Βελιγράδι.

Τα χρόνια περνούν, και οι αλλαγές που έρχονται επηρεάζουν και τον ελληνικό κινηματογράφο. Σχεδόν απαρατήρητη πέρασε η ρομαντική «Τελευταία άνοιξη», το 1972. Το 1976, με το «Χρονικό μιας Κυριακής» αντιμετωπίζεται με απρέπεια από τον κοινό στο Φεστιβάλ, ενώ οι κριτικές δε είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Πεισματάρης ο Κανελλόπουλος δεν υποχωρεί και το 1978 επιστρέφει με το «Ρομαντικό σημείωμα». Η ίδια αντιμετώπιση. Δύο χρόνια μετά, το 1980, επανέρχεται με την τελευταία του κατάθεση, τη «Σόνια», που όμως ούτε κι αυτή κατάφερε να αγγίξει το κοινό. Οι αποδοκιμασίες του κοινού τον πίκραναν για μια ακόμη φορά.

Ακολούθησε η σιωπή. Ο Τάκης Κανελλόπουλος, μόνος στο αγαπημένο του στέκι στην παραλία της Θεσσαλονίκης, αγναντεύει το Θερμαϊκό, καπνίζει κι ονειρεύεται, γράφει δεκάδες νουβέλες και διηγήματα, και σχεδιάζει την επόμενη ταινία του. Θα είχε τίτλο «Ο χτεσινός κόσμος» και θα ήταν τριάντα τρίλεπτες ιστορίες, μικρές σαν αυτές που έγραφε…

Η ταινία δεν έγινε ποτέ. Τα δέκα εκατομμύρια δραχμές (30.000 ευρώ) που ήθελε δεν είχαν εγκριθεί από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Ο Τάκης Κανελλόπουλος πέθανε πικραμένος, στις 21 Σεπτεμβρίου 1990. Ήταν 57 ετών.

Τη μέρα του θανάτου του ανακοινώθηκε πως εγκρίθηκαν τα χρήματα που είχε ζητήσει…   

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΑΚΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

1960

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Φωτογραφία: Ιάκωβος Παϊρίδης

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Παραγωγή: Παναγιώτης Χαρατσάρης

35 χιλ.

Ασπρόμαυρη

Διάρκεια: 24 λεπτά

Α΄ Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους στην 1η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, το 1960

Α΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ του Βελιγραδίου

1961                                                                                                             

ΘΑΣΟΣ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Φωτογραφία: Τζέρυ Καλογεράτος

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Παραγωγή: Βασιλεία Δρακάκη

35 χιλ.

Ασπρόμαυρη

Διάρκεια: 20 λεπτά

Ειδικός Έπαινος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ης Μόσχας, το 1961

1962

ΟΥΡΑΝΟΣ

Σενάριο: Γιώργος Κιτσόπουλος, Τάκης Κανελλόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Γρηγόρης Δανάλης, Τζοβάνι Βαριάνο

Οπερατέρ: Συράκος Δανάλης

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Μουσική: Αργύρης Κουνάδης

Ηχοληψία: Νίκος Δεσποτίδης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Τάκηςχατζόπουλος, Δήμος Θέος

Παραγωγή: Βασιλική Ζερβού-Δρακάκη

Ηθοποιοί: Αιμιλία Πίττα, Τάκης Εμμανουήλ, Φαίδων Γεωργίτσης, Ελένη Ζαφειρίου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Λαμπρινή Δμητριάδου, Λάζος Τερζάς, Κώστας Μεσσάρης, Κώστας Αγγέλου, Χριστόφορος Μάλαμας, Στεύρος Τορνές, Κώστας Καραγιώργης, Νίκος Τσαχιρίδης

35 χιλ.

Ασπρόμαυρη

Διάρκεια: 80 λεπτά

1966

ΕΚΔΡΟΜΗ

Σενάριο: Γιώργος Κιτσόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Συράκος Δανάλης

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης

Ηχοληψία: Νίκος Δεσποτίδης

Διεύθυνση παραγωγής: Κώστας Κανελλόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Απόστολος Κρυωνάς

Παραγωγή: Κώστας Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Λίλυ Παπαγιάννη, Κώστας Καραγιώργης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Κώστας Λαχάς, Πόπη Πασχαλίδου, Δημήτρης Παπαδόπουλος

35 χιλ.

Ασπρόμαυρη

Διάρκεια: 85 λεπτά

1968

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

Σενάριο: Γιώργος Κιτσόπουλος, από το θεατρικό έργο του Νόελ Κάουαρντ «Still life».

Διεύθυνση φωτογραφίας: Σταμάτης Τρίπος, Συράκος Δανάλης

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος, Γιώργος Τριανταφύλλου

Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης

Ηχοληψία: Γιάννης Σμυρναίος

Βοηθοί σκηνοθέτη: Απόστολος Κρυωνάς, Τάκης Καρπερίδης

Παραγωγή: Τάκης Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Άγγελος Αντωνόπουλος, Αλεξάνδρα Λαδικού.

35 χιλ.

Ασπρόμαυρη

Διάρκεια: α) 62 λεπτά

                  β) 90 λεπτά

Βραβείο Καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας, φωτογραφίας (Σταμάτης Τρίπος, Συράκος Δανάλης) και σκηνοθεσίας από τους κριτικούς κινηματογράφου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1968.

1969

ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Φωτογραφία: Γιώργος Αντωνάκης

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Παραγωγή: Γιώργος Νάσιουτζικ

35 χιλ.

Διάρκεια: 24 λεπτά

Α΄ βραβείο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το 1969.

1972

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΟΙΞΗ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Γρηγόρης Δανάλης

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ, Τάκης Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Αιμιλία Υψηλάντη, Γιώργος Φουρνιάδης, Βασίλης Πλατάκης, Άκης Περγαντής, Παναγιώτης Πατσουράκης

35 χιλ.

Ασπρόμαυρο

Διάρκεια: 90 λεπτά

1975

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Σενάριο:Τάκης Κανελλόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Χριστοφορίδης

Μοντάζ: Τάκης Κουμουνδούρος

Μουσική: Ελένη Καραϊνδρου

Ηχοληψία: Θανάσης Γεωργιάδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Καραϊσκάκης

Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Γιώργος Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Θάνος Τζενεράλης, Πόπη Άλβα, Γιώργος Φουρνιάδης, Λίνα Λαμπράκη, Αντώνης Θεοδωρακόπουλος, Δώρα Σιτζάνη, Αφροδίτη Ιωαννίδου, Νίκος Βρεττός, Βασίλης Κανδρής, Γιάννης Μάττης, Τασσώ Καββαδία, Σάντρα Λαμπρίδη, Γιώργος Μετζόλης, Δημήτρης Πετρόπουλος, Αλέκος Ιορδανίδης, Ρένος Φέσας, Αφροδίτη Τζοβάνι, Γιώργος Λέφας, Στέλλα Παπαδημητρίου, Θόδωρος Ραπτόπουλος

35 χιλ.

Ασπρόμαυρο

Διάρκεια: 78 λεπτά  

1978

ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Χρήστος Τριανταφύλλου

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος

Κοστούμια: Τάκης Κανελλόπουλος

Μουσική: Άκης Κακαλιάγκος

Ηχοληψία: Θανάσης Αρβανίτης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημήτρης Γκιολέκας, Μάρκος Χολέβας

Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Τάκης Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Μάκης Νάκας, Σωτήρης Σολωμός, Κώστας Βλάχος, Γιώργος Φουρνιάδης, Κώστας Λαχάς, Γιώργος Μάζης, Μαρία Περδίκη, Κώστας Σιμενός

35 χιλ.

Χρωματιστή

Διάρκεια: 84 λεπτά

Τιμητική διάκριση για τη φωτογραφία (Χρήστος Τριανταφύλλου) στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1978.

1980

ΣΟΝΙΑ

Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Σταμάτης Τρίπος

Μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος, Μπάμπης Αλέπης

Κοστούμια: Άκης Αθανασόπουλος

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Ηχοληψία: Θανάσης Γεωργιάδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Γκιολέκας

Παραγωγή: Γιώργος Κανελλόπουλος

Ηθοποιοί: Σπύρος Φωκάς, Αντιγόνη Δουδούμη, Κώστας Λαχάς, Λίνα Λαμπράκη, Κώστας Μάζης, Χριστίνα Κατσερώνη, Γιασεμής Αποστολίδης, Άκης Λάσκαρης

35 χιλ.

Χρωματιστό

Διάρκεια: 75 λεπτά

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ

Ο Τάκης Κανελλόπουλος μπροστά σ’ ένα κομμάτι χαρτί

 «Το πρώτο διήγημα γράφτηκε κοντά ση θάλασσα που τόσο αγάπησα. Είχα κολυμπήσει όλη μέρα στα ανοιχτά της θάλασσας… Ύστερα ξάπλωσα στην άμμο. Και ο ήλιος έκαιγε τα μάτια μου. Αι η κόκα-κόλα ήταν παγωμένη. Κάπνιζα πολύ, καθώς η Γερμανίδα με τα μπλε μάτια, τα ξανθά μαλλιά, το άσπρο μαγιό, μαζί με τον ήλιο έκαιγαν το κορμί του, πρωτοέγραψα σε 1 ώρα το πρώτο διήγημά μου. Τη ‘Ρομαντική συννεφιά’. Εκείνη την ζεστή νύχτα του 1982 στο μικρό ξενοδοχείο. Την ξύπνησα και της το διάβασα. Έκλαψε και ύστερα με φίλησε στους ώμους»          

                                                   (Τάκης Κανελλόπουλος, «Σας διηγούμαι», πρόλογος)

Η πρόκληση του λευκού. Σαν άγνωστη ήπειρος που σε προσμένει να την κατακτήσεις. Το λευκό είναι το «τίποτα», είναι η «αρχή», που μπορεί να γίνει «τα πάντα».

Η λευκή οθόνη του σινεμά, μόλις πέσουν πάνω της οι εικόνες, ζωντανεύει. Κινείται, αναπνέει, ακούς τους ήχους της καρδιάς της…

«Μου πήραν μια συνέντευξη. ‘Πως γυρίζεται μια ταινία;’, ‘Μα είναι απλό’ είπα. ‘Σε τι συνίσταται η επιτυχία μιας ταινία;’, ΄Στην ψυχή της’ είπα». (από τις «Καθημερινές ιστορίες»).

Η λευκή σελίδα του χαρτιού μοιάζει με την οθόνη. Οι λέξεις που γράφονται, καταργούν την ανυπαρξία της λευκότητας, γίνονται τα όργανα ενός ζωντανού οργανισμού…

«Τα χρόνια έχουν περάσει… Έχω πολύ καιρό που αρνήθηκα τον κινηματογράφο, και το μόνο που κάνω –ανάμεσα σε άλλα-, είναι να γράφω διηγήματα». (από τις «Καθημερινές ιστορίες»).

Το λευκό δεν υπάρχει πια. Έγινε εικόνα, κίνηση, ρυθμός, νόημα.

Τάκης Κανελλόπουλος, σκηνοθέτης.

Τάκης Κανελλόπουλος, συγγραφέας.

Από την οθόνη στο χαρτί
«Εγκατέλειψα τον κινηματογράφο το 1982. Όχι από πίκρα ή άλλη αιτία, αλλά διότι σκέφτηκα ότι θα βρω μεγαλύτερη ευτυχία στο γράψιμο. Έγραψα από το 1982 ως το 1985 πάνω από 490 διηγήματα. (…) Τα διηγήματά μου, αν τα χαρακτηρίσω με μία φράση, θα πω: ‘έχουν όλο το μεγαλείο της ψυχής’». («Σας διηγούμαι», πρόλογος).

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Κανελλόπουλου, η χρονική στιγμή που αποφασίζει ν’ αφήσει την κάμερα και να πιάσει το στιλό, είναι το 1982. Από τότε γράφει ακατάπαυστα, μέχρι το θάνατό του.

Γράφει διηγήματα –άλλοτε μικρά, άλλοτε λίγο μεγαλύτερα- κι αφηγήματα όπου το διήγημα συναντά τον ποιητικό λόγο. Σε όλα, όμως, διακρίνουμε την ίδια αγωνία, το ίδιο όραμα, τον ίδιο κόσμο –τον κόσμο που «ονειρεύτηκε και δεν υπάρχει».

Οι ήρωες
Φιγούρες που μοιάζουν να κολυμπούν στην αχλύ ενός κόσμου φανταστικού. Όπως στις ταινίες του, έτσι και στα βιβλία του, ο Κανελλόπουλος μεγεθύνει τα πράγματα, δίνει μεγαλείο στις μικρές κρυφές επιθυμίες των ανθρώπων. Έτσι, όλοι εκείνοι οι απλοί άνθρωποι για τους οποίους μιλά, εξιδανικεύονται κι ανεβαίνουν ένα σκαλοπάτι παραπάνω απ’ τους υπόλοιπους, γιατί τολμούν να γευτούν την κάθε στιγμή που τους χαρίζει η ζωή. Κι όπως το ζευγάρι που στην «παρένθεση» θα ζήσει μια ερωτική ιστορία λίγων μόνον ωρών, χωρίς υποσχέσεις για το μέλλον, έτσι και σε πολλά από τα διηγήματά του: με το τρένο να φύγει η ερωμένη της «παρένθεσης», με το τρένο θα φύγει και η ερωμένη του διηγήματος «Ρομαντική συννεφιά» (από το βιβλίο «Σας διηγούμαι»):

«‘Από τους εραστές που είχα, θα είσαι ο πιο αγαπημένος. Τουλάχιστον για πολύ καιρό’ του είπε. ‘Από τις ερωμένες που είχα, θα είσαι η πιο αγαπημένη. Για πάντα’ απήντησε.(…) Τον κοίταξε για τελευταία φορά, πριν ανέβει στο τρένο. ‘Η άλλη που θα έρθει, ίσως να είναι πιο τυχερή από εμένα’ του είπε. Την αγκάλιασε δυνατά. Τον αισθάνθηκε να τρέμει ολόκληρος. (…) Το τρένο ξεκίνησε. Τότε της φώναξε με απέραντη τρυφερότητα και έρωτα: ‘Αντίο. Είμαι σίγουρος πως σου άρεσε, και πάντα θα σου αρέσει, η ρομαντική συννεφιά’».

Η έννοια της ουτοπίας που συναντάμε στην «Εκδρομή», με την ανεκπλήρωτη επιθυμία της ηρωίδας που ακούγεται στα λόγια «Θέλω να πάμε μια εκδρομή», συναντιέται, έστω και μέσα σε μία φράση, στο διήγημα «Το άσπρο ταγιέρ» (από το βιβλίο «Ένας ειδωλολάτρης»). Κι αν η απραγματοποίητη εκδρομή της ταινίας καταλήγει σε μια φυγή προς το θάνατο, στο διήγημα τα πάντα τελειώνουν μέσα σε λίγες λέξεις: «‘Πάμε μια εκδρομή’; τη ρώτησε. ‘Ποτέ δεν θα πάμε εκδρομή.’ ‘Όλο όχι λες’».

Ο Κανελλόπουλος κινηματογραφεί και γράφει για τη μοναξιά και τον απελπισμένο έρωτα. Όπως, λοιπόν, στον «Ουρανό», την «Εκδρομή», την «Παρένθεση», τη «Σόνια» και τις άλλες ταινίες του, έτσι και στα διηγήματά του οι ήρωές του αιμορραγούν, πονούν και παθιάζονται, θαρρείς κι επιδιώκουν τον πόνο και την οδύνη. «Ερωτευόμαστε γιατί ποθούμε την οδύνη του μελλοντικού χωρισμού», λέει ο Κανελλόπουλος, και τα λόγια του αυτά διατρέχουν ολόκληρο το έργο του.

Τα θέματα
Οι ήρωες του Κανελλόπουλου είναι οι φορείς των θεμάτων που τον απασχολούν. «Ήταν θεϊκή ή διαβολική η αγκαλιά της;» αναρωτιέται σ’ ένα διήγημά του. Εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε την απάντηση, αλλά σίγουρα μπορούμε, ξεκινώντας απ’ αυτό, να πούμε πως η Γυναίκα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος από τα γραπτά του, όπως κι από τις ταινίες του –μια Γυναίκα σε όλες της τις μορφές: όμορφη, τρυφερή, ερωτική, ευγενική, απόμακρη, σκληρή, αμείλικτη, καταστροφική. Μια απ’ αυτές είναι και η «Δίδα Άννα», τίτλος διηγήματός του που περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ένας ειδωλολάτρης». Εδώ η γυναίκα συνυπάρχει με το αιώνιο θέμα του χωρισμού:

«Κολυμπήσαμε ξανά στο Φάληρο. Είχε μοναδικά ωραία ζέστη. Είναι μικρό το ταβερνάκι. Μύδια, καλαμαράκια, γαρίδες και σαλάτες. Κρασί και μεθύσι. Το αλάτι είναι ακόμα στο σώμα σου από το πολύωρο κολύμπι. Μεθάω. Μεθάς. Οι δυο μας. Κανείς άλλος. Κάναμε έρωτα οι δυο μας. Τα σώματά μας. Τα τρελά φιλιά σου. Μεθάω. Γελάς. Μεθάω. Με κοροϊδεύεις. Παίζεις. Με κοιτάς γλυκά, με ειρωνεύεσαι παιδικά. Είναι μια Αθηναία τόσο ωραία, είναι μια Αθηναία τόσο ωραία. Ντύσου. Φεύγουμε. Δεν πρέπει να αργήσω άλλο, Άννα, έχεις πυρετό; Τι είναι αυτά που λες για μεγάλες αγάπες; Τι είναι αυτά που λες ότι θα μ’ αγαπάς μέχρι να πεθάνεις; Έχεις πυρετό; Γιατί ορκίζεσαι στο όνομά μου; Γιατί με ρωτάς ‘για πάντα’; Αφού, έτσι κι αλλιώς, σε λίγες μέρες χωρίζουμε… Γιατί μου λες πως δεν θα αγαπήσεις άλλον; Γιατί τόσα ψέματα; Δεν φταίω εγώ που σε αγάπησα, Άννα. Γιατί με βασανίζεις; Τι θέλεις; Να σε σκέφτομαι; Να μη ζω όταν φύγεις; Έχεις πυρετό; Θέλεις να με καταστρέψεις; Γιατί λες, δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει ποτέ άλλος από μένα; Έχεις πυρετό, Άννα; Άννα, θυμάσαι; Τελείωσε η ιστορία μας με το άσπρο σου φόρεμα και το άσπρο μικρό σου καπέλο; (…) Ήταν μια ιστορία που κράτησε ακριβώς δέκα μέρες, έντεκα νύχτες, εφτά ώρες και δεκατέσσερα λεπτά». 

Ο Τάκης Κανελλόπουλος μισεί τον πόλεμο. Για το αντιπολεμικό του αριστούργημα «Ουρανός», ο Ηλίας Πετρόπουλος έγραψε το 1962 στο περιοδικό «Διάλογος»: «Στον ‘Ουρανό’ δεν έχουν θέση οι αξιωματικοί, ο δε εχθρός είναι αδιάφορος και ασφαλώς εξίσου δυστυχής». Η κατάργηση του όρου «εχθρός» εμφανίζεται με σαφήνεια στο διήγημα «Ένας αμερικανός δημοσιογράφος» (από το βιβλίο «Η ευτυχισμένη Σιμόν»):

«Πήγαινε κάθε μέρα και μιλούσε με τον αιχμάλωτο… Ο αιχμάλωτος τον αντιμετώπιζε σαν εχθρό… Ο Τζων στις ανταποκρίσεις του δεν ανέφερε τίποτε για τον αιχμάλωτο και τις συνομιλίες τους. Απόψε βρέχει… καταρρακτώδη βροχή… Ο Τζων δίνει το αδιάβροχό του στον αιχμάλωτο. Εκείνος το πετάει κάτω…

‘Μίσος;’. ρωτάει ο Τζων.

‘Πίστη’ απαντάει ο αιχμάλωτος.

Ο Τζων δεν κοιμήθηκε εκείνη τη νύχτα…

‘Οι μάχες συνεχίζονται λυσσασμένα… Δεν υπάρχει τίποτα το ανθρώπινο σ’ αυτόν τον πόλεμο’ γράφει ο Τζων.

‘Εξ άλλου, δεν υπήρξε ποτέ σε κανέναν πόλεμο τίποτα το ανθρώπινο’ συνεχίζει να γράφει ο Τζων…

‘Δεν είμαι ρομαντικός’ είπε ο αιχμάλωτος.

‘Νομίζεις ότι εγώ είμαι;’ Είπε ο Τζων.

Για πρώτη φορά ο αιχμάλωτος χαμογέλασε και δεν είπε τίποτα…»

Συνοψίζοντας τη θεματογραφίας του Τάκη Κανελλόπουλου, μπορούμε να πούμε πως γράφει για τον έρωτα, τον ιδανικό έρωτα, αυτόν που οδηγεί στο χωρισμό, αποφεύγοντας τη φθορά της καθημερινής σύμβασης. Γράφει ακόμα για τον πόλεμο και την ελευθερία, για την ομορφιά της ζωής και τη φιλία, για την ευγένεια και την αξιοπρέπεια.

Η αυτοκτονία
«Ένας φίλος αυτοκτόνησε πριν είκοσι χρόνια…». Έτσι αρχίζει η 50η ιστορία του βιβλίου «καθημερινές ιστορίες». Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι ήρωες του Κανελλόπουλου αυτοκτονούν. Πάντοτε, όμως, πίσω απ’ τον ηθελημένο θάνατο κρύβεται η περηφάνια, το μεγαλείο και η αυτογνωσία. Κανείς δεν αυτοκτονεί από δειλία, αλλά από γενναιότητα. Όπως εκείνος ο συνταγματάρχης στην 30η ιστορία του ίδιου βιβλίου, που διαλέγει να πεθάνει το Πάσχα, ενώ μαίνεται ο Εμφύλιος, παρά να πολεμήσει τα’ αδέλφια του.

«Άννα. Είναι νύχτα. Σε λίγο αυτοκτονώ» γράφει ο Έκτορας στη «Δίδα Άννα». Το ίδιο κάνει και ο Τζων, στον «Αμερικανό δημοσιογράφο», το ίδιο κι ο ταγματάρχης στον «καιρό του Εμφυλίου», το ίδιο κι ο ήρωας της «Γιορτής των γενναίων που, αναφωνώντας «Ζήτω οι γενναίοι!», τινάζει τα μυαλά του στον αέρα. Υπάρχει, μάλιστα, κι ένα διήγημα [που τιτλοφορείται «Η αυτοκτονία» (στο βιβλίο «Ένας ειδωλολάτρης»), όπου ο ήρωας «άναψε το φως, πήρε το περίστροφο και πυροβόλησε στην καρδιά του», αφού προηγουμένως «αυτήν τη γυναίκα που είχε γνωρίσει πριν δέκα χρόνια κοντά στη θάλασσα, αυτήν είχε σκοτώσει».

Σαν σινεμά
Ο Τάκης Κανελλόπουλος γράφει σαν να κινηματογραφεί. Τα διηγήματά του μπορούν να γίνουν περίφημα σενάρια. Οι προτάσεις είναι μικρές, σαν ανάσες μετά από τρέξιμο, οι λέξεις, απλές, δεν υπάρχουν κοσμητικά επίθετα ή παρομοιώσεις, γιατί δεν είναι λεξιπλάστης, αλλά δημιουργός εικόνων. Έτσι, όταν οι εικόνες του δεν γίνονται κινηματογράφος, γίνονται διηγήματα. Αυτό σημαίνει μιας αφήγηση κινηματογραφική –με σεκάνς, σκηνές, διαλόγους.

Σχεδόν πάντοτε, ο λόγος του είναι ποιητικός, τόσο ως περιεχόμενο όσο και ως δομή –όπως ακριβώς και οι ταινίες του.

Ποιητής και ρομαντικός στη ζωή, ποιητής και ρομαντικός στο σινεμά και στη γραφή, ταυτόχρονα, όμως, και μαχητής –άλλοτε με την κάμερα, άλλοτε με την πένα κι άλλοτε με την προσωπική του στάση.

Ο Κανελλόπουλος, περήφανος και γενναίος, όπως και ήρωές του, δε συνθηκολογεί, αντιμετωπίζει τη ζωή με γενναιότητα. Πουθενά δεν υοπάρχει η ήττα, παρά μόνο σαν μια στιγμιαία υποχώρηση μέχρι την επόμενη μάχη.

Ο ίδιος γράφει στο διήγημα «Έμαθα να πολεμώ»:

«Αυτός είναι ο πόλεμος. Έτσι πολέμησα. Έτσι έζησα. Έτσι συνεχίζω. Καμία δύναμη δεν μπορεί να με σταματήσει. Γεννήθηκα για να πολεμώ. Τις περισσότερες φορές νικώ. Κι όταν χάνω, ξέρω να είμαι ένας γενναίος παίκτης».   (Το κείμενο αυτό πρωτο-δημοσιεύτηκε στο βιβλίο για τον Τάκη Κανελλόπουλο που εκδόθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το 1997).

Τα βιβλία του Τάκη Κανελλόπουλου:»Καθημερινές Ιστορίες», «Ρομαντικό Σημείωμα», «Άντζελα (Μια ερωτική επιστολή)», «Η Αμερικανική Γοητεία», «Σας Διηγούμαι (Αφηγήσεις ερωτικές και άλλες)», «Νύχτες Μόσχας»,  «Γράμμα Σε Μια Αξιολάτρευτη Πόρνη», «Το Τρελό Διαμάντι»,  «Μια Νύχτα Φιλίας Με Τον Λούις Άρμστρονγκ», «Γκλόρια», «Ένας Ειδωλολάτρης», «Κλαιρ», «Το Τσάι Που Δεν Ήπιαμε Μαζί», «Ένας Αμερικανός Δημοσιογράφος», «Ντέμπορα», «Για Το Ανθρώπινο Μεγαλείο», «Η Ευτυχισμένη Σιμόν».

Η τελευταία συνέντευξη του Τάκη Κανελλόπουλου

Η ύλη των μηνιαίων περιοδικών «κλείνει» αρκετές μέρες –συχνά εβδομάδες- πριν από την κυκλοφορία τους. Έτσι, όταν στο τεύχος Οκτωβρίου του 1990 του περιοδικού SL, δημοσιεύτηκε η συνέντευξη του Τάκη Κανελλόπουλου, εκείνος ήδη είχε «φύγει». Αυτό σημειώνει, άλλωστε, και ο δημοσιογράφος Χρήστος Παπαρίδης που πήρε τη συνέντευξη, στην εισαγωγή: «Το νέο του θανάτου του Τάκη Κανελλόπουλου έφτασε στο SL –κυριολεκτικά- σαν κεραυνός εν αιθρία. Είχαμε ετοιμάσει αυτό το μικρό αφιέρωμα που ακολουθεί και η Χρύσα Κυριακίδου, παλιά και αγαπημένη του φίλη, ήταν χαρούμενη που θα τιμούσε την ξεχωριστή αυτήν προσωπικότητα της πόλης μας. Έτσι, η συνέντευξη έμελλε να είναι η τελευταία του, το αφιέρωμα ο τελευταίος κρίκος μιας μακρόχρονης φιλίας, το τέλος οδυνηρό. Αφήνει όμως πίσω του ‘τριανταφυλλιές και θάλασσες’. Όπως το έλπιζε κι ο ίδιος. Κι αυτό είναι πράγματι σπουδαίο».

Στη συνέχεια ακολουθεί ένα συνοπτικό κείμενο για το έργο του κι ύστερα η συνέντευξη.

Απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου, Χρήστου Παπαρίδη, ο Τάκης Κανελλόπουλος, είχε μιλήσει για πολλά. Για τη Θεσσαλονίκη, τον κινηματογράφο, το όνειρό του να γίνει δημοσιογράφος, για την Ελλάδα.

Όταν ρωτήθηκε για το Μιχάλη Κακογιάννη και για το γεγονός πως είχε παρακολουθήσει τα γυρίσματα της «Στέλλας», ο Κανελλόπουλος βρήκε την ευκαιρία και μίλησε για τους σκηνοθέτες και τις ταινίες που αγαπά:

«Ναι, είχα την τύχη να είμαι εκεί, στη δημιουργία αυτού του αριστουργήματος», λέει για τη «Στέλλα». Και συνεχίζει: «Ο Μιχάλης Κακογιάννης, όπως και ο Νίκος Κούνδουρος, υπήρξαν τα δύο μεγάλα ταλέντα του ελληνικού κινηματογράφου από καταβολής του. Ο Κούνδουρος, είναι σκληρός ποιητής, ο Κακογιάννης, λυρικός και φιλόσοφος. Μετά από αυτούς υπάρχουν τα εξαιρετικά ταλέντα του Βασίλη Γεωργιάδη, του Γιώργου Τζαβέλα και του Γρηγόρη Γρηγορίου. Ο Αγγελόπουλος είναι ένα φαινόμενο. Άλλοι είναι παθιασμένοι μαζί του κι άλλοι τον θεωρούν τίποτα. Εμένα δε μ’ εντυπωσιάζουν οι διεθνείς κριτικές και τα βραβεία που πήρε, αλλά έχω να πω πως το έργο ‘Ο θίασο’» είναι μια μεγάλη ιστορική αλήθεια και γι’ αυτό τον συγχαίρω».

Συνεχίζοντας μιλά για τις δικές του ταινίες: «Εμένα στον κινηματογράφο μ’ ενδιαφέρει η Αλήθεια. Έκανα ταινίες όπου μίλησα για την Πατρίδα, για τον Έρωτα, για τη φτώχεια, για τον πόλεμο, για την ελευθερία. Τελείωσα το ΄81 και σταμάτησα, συνεπής όπως πάντα με τον εαυτό μου. Δεν είχα τίποτε άλλο να πω.» Και παρακάτω: «Ο κινηματογράφος για μένα είναι δύο πράγματα: ή είναι ένα πρόβλημα που βάζει ο σκηνοθέτης όπως στον ‘Πολίτη Κέιν’, ή είναι ένα ταξίδι που σε παίρνει μαζί του, όπως στα ‘Χιόνια στο Κιλιάντζαρο’. Εγώ ήμουν πάντα υπέρ του ταξιδιού».

Πως όμως ένας άνθρωπος που ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος, κατέληξε να γίνει σκηνοθέτης; Ο Τάκης Κανελλόπουλος λέει: «Πολύ νέος ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, αλλά ένας δημοσιογράφος σε φωτιές και πολέμους, όχι κλεισμένος σ’ ένα γραφείο. Δούλεψα στον ‘Ελληνικό Βορρά’ ένα χρόνο, αλλά εφόσον δε μου δόθηκε η ευκαιρία για τέτοιες αποστολές, αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Σπούδασα στην Αθήνα για ένα χρόνο, στη σχολή Σταυράκου, αλλά έφυγα αμέσως μετά στο Μόναχο, όπου έμεινα επίσης ένα χρόνο, παρακολουθώντας στα στούντιο Μπαβάρια γυρίσματα. Η δεύτερη ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου, είναι αυτή του Μονάχου. Γυρίζοντας στην Ελλάδα δούλεψα σαν ραδιοσκηνοθέτης, μεταφράζοντας αμερικάνικο θέατρο μέχρι που βρήκα παραγωγό για το ‘Μακεδονικό γάμο’».

Σε ένα άλλο σημείο εκφράζει τη απογοήτευσή του που έκλεισε το παλιό καφέ του Φλόκα, που ήταν το αγαπημένο του στέκι. Η άποψή του ήταν πως έπρεπε να το πάρει ο δήμος και να μην το αφήσει να κλείσει, κι όταν ο Χρήστος Παπαρίδης του λέει, πως «για όλα υπάρχει ημερομηνία λήξεως», ο Κανελλόπουλος απαντά: «Για μερικά πράγματα δεν υπάρχει ημερομηνία λήξεως, είναι κληρονομιά. Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξεως για την ψυχή. Ο άνθρωπος πεθαίνει, αλλά αφήνει μια ολόκληρη ιστορία. Κι άλλους τους θυμούνται με αγάπη γι’ αυτήν την ιστορία τους κι άλλους με μίσος. Κάποτε κάποιος στρατηγός είπε: ‘όταν φύγω από τη ζωή, θ’ αφήσω τριανταφυλλιές και θάλασσες’. Αυτό είναι σπουδαίο. Τι αφήνεις όταν φεύγεις».

Η σχέση του Τάκη Κανελλόπουλου με τη γενέθλια πόλη, τα Θεσσαλονίκη, ήταν μια σχέση βαθιάς αγάπης αλλά και θλίψης. «Στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν κάποτε σπουδαίοι άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια, και δεν εννοώ μόνον καλλιτέχνες. Άνθρωποι αριστοκράτες, άρχοντες, δε μιλώ ταξικά για το κέντρο της πόλης και τους πλούσιους. Μιλώ για την Πάνω όλη, την Καλαμαριά, το Ντεπό, για το Βαρδάρι. Παντού υπήρχε μια αλήθεια, ένας σεβασμός, μια ευγένεια που δεν υπάρχει πια. Μπορούσες να στηριχτείς σ’ ένα φίλο, να έχεις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις». Και συνεχίζει, λίγο πιο κάτω:  «Είναι η Θεσσαλονίκη των παιδικών και νεανικών μου χρόνων, και επειδή ακριβώς είναι αδύνατον να διώξω τις τότε αναμνήσεις μου, πάντα θα την αγαπώ. Εδώ γνώρισα τους πρώτους μου έρωτες, και τις πρώτες μεγάλες μου λύπες. Εδώ πέρασα μερικά από τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου, στο Αμερικάνικο Κολλέγιο μαζί με σπουδαίους καθηγητές που μου έμαθαν ν’ αγαπώ την Ελλάδα. Σε μια Θεσσαλονίκη μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι η Αθήνα είναι αυτή που μ αγάπησε και με ανέδειξε. Εκεί έζησα δεκαέξι χρόνια, γνώρισα ανθρώπους σπάνιους που μ’ αγάπησαν και με υποστήριξαν πολύ. Η Αθήνα, κακά τα ψέματα, είναι αυτή που δίνει τη μεγάλη ευκαιρία, για οποιοδήποτε επάγγελμα».

Όπως διαβάζουμε και παραπάνω, ο Τάκης Κανελλόπουλος αγάπησε τα χώρα του. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου εκφράζει ξανά αυτήν την αγάπη του αλλά και την πικρία του. «Η Ελλάδα έχει επιδείξει στο παρελθόν μεγαλουργήματα και στη ζωή και στην τέχνη και στον πόλεμο. Με θλίβει η σημερινή νεολαία και το κατάντημά της. Μια νεολαία χωρίς ιδανικά. Βουτηγμένη στην ασυνειδησία. Θα σκύψω το κεφάλι στη γενιά που θα συνέλθει από αυτό το κατάντημα, που θα σεβαστεί και θ’ αγαπήσει αυτήν την πατρίδα όπως την αγάπησα εγώ».

Ο Τάκης Κανελλόπουλος έχει γράψει και αρκετά βιβλία, κυρίως νουβέλες και μικρά διηγήματα. Όταν ρωτήθηκε από το Χρήστο Παπαρίδη για τη σχέση του με τη λογοτεχνία, είπε πως θεωρεί ως μεγαλύτερο συγγραφέα τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, «ήταν άφοβος, δε φοβόταν το θάνατο, αγαπούσε μοναδικά τις γυναίκες κι έγραφε μόνο την αλήθεια», λέει, ενισχύοντας την άποψή του. Συνεχίζοντας υποστηρίζει πως «Οι Άθλιοι» του Βίκτορα Ουγκό, είναι το μεγαλύτερο φιλοσοφικό βιβλίο που έχει γραφτεί, ενώ ένα άλλο βιβλίο που αγαπά πολύ είναι το επικό μυθιστόρημα «Ο ήρεμος Ντόν» του Μιχαήλ Σολόχοφ. Όσο για τη δική του ενασχόληση με το γράψιμο, χωρίς περιστροφή απαντά κατηγορηματικά, πως δεν είναι συγγραφέας, κι αν γράφει το κάνει επειδή επέστρεψε στο παλιό του όνειρο της δημοσιογραφίας. Σχετικά με τα βιβλία του λέει: «Τα βιβλία που γράφω, υπάρχουν άνθρωποι που τα’ αγαπούν πολύ για την απλότητα και την αλήθεια που περιέχουν. Τα ποσοστά μου τα χαρίζω σε ορφανοτροφεία. Εμένα με θυμούνται πάντα σα σκηνοθέτη».

Ο έρωτας είναι ένα κοινό στοιχείο που συναντάμε τόσο στις ταινίες, όσο και στα βιβλία του Τάκη Κανελλόπουλου. Όταν ο δημοσιογράφος Χρήστος Παπαρίδης του το επεσήμανε, εκείνος απάντησε: «Εγώ ήμουν άνθρωπος της περιπέτειας. Της περιπέτειας όχι της καλοπέρασης αλλά της βαθιάς αλήθειας σε μια ερωτική σχέση, όσο κι αν κρατούσε αυτή η σχέση. Θεωρώ πολύ σπουδαίους ανθρώπους αυτούς που ξέρουν να ερωτεύονται αληθινά. Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι. Όπως είναι και μεγάλο πράγμα να βρίσκεις ευτυχία στο να δίνεις παρά να παίρνεις. Ερωτεύτηκα στη ζωή μου δύο φορές μέχρι θανάτου. Το ένα ήταν ένα κορίτσι από την Πελοπόννησο και το άλλο ένα κορίτσι από το Μόναχο». 

Η τελευταία συνέντευξη του Τάκη Κανελλόπουλου, δημοσιεύτηκε στο SL, μηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης της Θεσσαλονίκης, στο τεύχος Οκτωβρίου 1990.

via