A documentary exploring the role of science, sustainability and food safety in modern agriculture, encouraging farmers to stand up for their right to farm.
Λίγες φορές ένα πρόσωπο έχει συνδεθεί σε τέτοιο βαθμό με ένα θεσμό, όπως ο Λέανδρος Ρακιντζής με το θεσμό του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.
Αρεοπαγίτης ε.τ., διορίστηκε το Σεπτέμβριο του 2004, σε μια εποχή που -όπως σημειώνει ο ίδιος- ο έλεγχος στον δημόσιο τομέα ήταν άγνωστη λέξη και η ομερτά για τα αδικήματα των δημόσιων λειτουργών αδιάρρηκτη.
Την περασμένη Δευτέρα του ανακοινώθηκε η αντικατάστασή του.
«Δεν έχω καμία πίκρα. Έκατσα έξι χρόνια παραπάνω από τη θητεία μου, δεν έχω κάνει καμιά χοντρή πατάτα, οπότε φεύγω με το κεφάλι ψηλά» λέει χαμογελώντας, λίγο πριν αποχωρήσει από το πάντα ανοιχτό για τους δημοσιογράφους γραφείο του στην οδό Κηφισίας 1.
«Έντεκα χρόνια είναι πολλά, με βοήθησαν πολύ και τα μίντια, σιγά σιγά έγινε γνωστός ο θεσμός κι άρχισε ο κόσμος να λέει "θα σε πάω στον Ρακιντζή". Έγινα Γιαγκούλας, καταλάβατε;».
Δεν χάνει ποτέ το χιούμορ του. Ο χώρος γύρος μας είναι γεμάτος γελοιογραφίες, δικές του. Του ζητώ να γυρίσει έντεκα χρόνια πίσω, να θυμηθεί τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που είχε όταν κάθισε για πρώτη φορά πίσω από αυτό το γραφείο. «Όταν ξεκινούσα δεν ήξερα καν τι είναι όλο αυτό που πάω να κάνω, δεν γνώριζα καν ότι υπήρχε αυτή η υπηρεσία.
Σιγά σιγά άρχισα να καταλαβαίνω τι χρειάζεται κι άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει έλεγχος. Διότι μέχρι τότε δεν υπήρχε στην Ελλάδα η έννοια του ελέγχου. Υπήρχαν κάποιες υπηρεσίες ελέγχου οι οποίες ήταν αλληλένδετες αλλά δεν συνεργαζόντουσαν καθόλου μεταξύ τους και είχαμε αποσπασματικά πορίσματα που δεν ήταν υποχρεωτικά για τη διοίκηση. Τα έπαιρνε ο υπουργός, τα έβαζε στο συρτάρι.
Δεν υπήρχε καν διαδικασία να ξέρουμε αν ένας υπάλληλος έχει τιμωρηθεί. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση υπαλλήλου που είχε στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα, άρα έπρεπε να έχει απολυθεί, και το ανακαλύψανε όταν πήρε σύνταξη!
Σιγά σιγά αυτά λύθηκαν. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία επί υπουργίας Παυλόπουλου και μπορέσαμε να στελεχώσουμε την υπηρεσία, να την οργανώσουμε και να πάρουμε και το νομικό οπλοστάσιο που ήταν απαραίτητο, να γίνουν δηλαδή υποχρεωτικές οι διαπιστώσεις ενός πορίσματος για τη διοίκηση, να αναπτυχθεί το πειθαρχικό και από εκεί και πέρα να μπορώ να παρακολουθώ την ποινική διαδικασία κάθε υπόθεσης».
«Τους στόχους που είχατε βάλει τους εκπληρώσατε ή υπάρχουν πράγματα που δεν προλάβατε να ολοκληρώσετε;» ρωτάω. «Δεν βάζεις στόχους» απαντά. «Απλώς κάνεις μια διαχείριση και προσπαθείς ό,τι βλέπεις να το βελτιώσεις. Τι στόχο να βάλω; Να μην υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα; Αυτό είναι ουτοπία. Η Ελλάδα για να φτιάξει χρειάζονται πολλά πράγματα, κυρίως χρειάζεται να φτιάξει η Δικαιοσύνη. Εκεί πάσχουμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι το οικονομικό, ούτε το κοινωνικό, είναι η λειτουργία της Δικαιοσύνης. Η καθυστέρηση είναι στα όρια της αρνησιδικίας και η ποιότητα των αποφάσεων… Ήμουν 38 χρόνια δικαστής και ορισμένες αποφάσεις δεν μπορώ να τις αιτιολογήσω».
Η ταμπέλα, η γριά και ο Μπάμπης
Ενώ συζητάμε, χτυπάει το τηλέφωνο, είναι ο πρόεδρος του ΕΟΠΠΥ. Κάτι λένε για μια ταμπέλα… «Για να δεις τι τρελοκομείο είναι η Ελλάδα. Στο Λαϊκό Νοσοκομείο υπάρχει ένα γραφείο του ΕΟΠΠΥ που εγκρίνει τα νοσηλεία. Στην πόρτα η ταμπέλα γράφει: "ιατρός του ΕΟΠΠΥ 10:00-12:00". Τις προάλλες ήρθε εδώ κόσμος διαμαρτυρόμενος ότι περιμένει δύο ώρες και ο γιατρός δεν εμφανίζεται. Στείλαμε λοιπόν έγγραφο στον ΕΟΠΠΥ και μόλις μίλησα με τον Διοικητή ο οποίος μου λέει: “'Έχει καταργηθεί ο γιατρός, απλά δεν έχουμε βγάλει ακόμα την ταμπέλα”. Μα είναι δυνατόν; Βγάλε την ταμπέλα! Γιατί να κάθεται ο κόσμος να περιμένει; Και μου λέει "ειδοποιώ τις υπηρεσίες να πάνε να τη βγάλουνε και δεν πάνε". Αυτό το χάος είναι η Ελλάδα. Στην Ελλάδα πρέπει να παλεύεις για τα αυτονόητα».
Θα μπορούσε να περιγράφει τραγελαφικά περιστατικά με τις ώρες. Δύο όμως είναι αυτά που ξεχωρίζει. «Θυμάμαι κάποτε προσπαθούσαμε να κατεδαφίσουμε μια τουαλέτα αυθαίρετη έξω από ένα σπίτι στην Πάργα, διότι μπλόκαρε το δρόμο. Κάθε μέρα, έμπαινε μέσα μια γριά και καθόταν εκεί μέχρι το βράδυ για να μην μπορούμε να την κατεδαφίσουμε. Η τουαλέτα είναι ακόμα εκεί. Μετά, είχαμε τον Μπάμπη, έναν υπάλληλο που μάζευε τα αποκόμματα των διοδίων από το δρόμο και τα πουλούσε στους επιθεωρητές του υπουργείου Δημοσίων Έργων για να δικαιολογούσαν τα εκτός έδρας. Χωρίς να πηγαίνουν πουθενά, αποδεικνύανε ότι κάνανε επιθεωρήσεις και πληρωνόντουσαν και τα εκτός έδρας».
90% λαμόγια
Εδώ έχουμε μίζες, διεφθαρμένους πολιτικούς και τοπικούς άρχοντες, δημόσια έργα που χρυσοπληρώνονται και δεν ολοκληρώνονται ποτέ, κι εσείς συζητάτε για τον Μπάμπη; Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Ο Λέανδρος Ρακιντζής όμως είναι πεπεισμένος ότι η λεγόμενη μικρή διαφθορά έχει την ίδια -αν όχι μεγαλύτερη- βαρύτητα από τη μεγάλη διαφθορά. «Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ο κλητήρας της πολεοδομίας έβγαζε περισσότερα χρήματα από το διευθυντή διότι έπαιρνε ένα πενηντάρικο τη φορά για να φέρει ένα φάκελο από το υπόγειο κι αυτό το έκανε 100 φορές. Ο διευθυντής μπορεί να έπαιρνε 5000, αλλά με κίνδυνο να διασυρθεί να πάει φυλακή. Ο κλητήρας με το "γρηγορόσημο"δεν πάθαινε τίποτα. Άλλωστε, η μικρή διαφθορά γεννάει και τη μεγάλη, διότι διαφθείρει τους πάντες. Μια κοινωνία μπορεί να διαχειριστεί ένα 10% λαμόγια, αν όμως το 90% της κοινωνίας είναι λαμόγια, δεν γίνεται τίποτα, η μειοψηφία δεν μπορεί να κάνει τίποτα».
Θυμάται με απογοήτευση τη διάταξη του νόμου Ρουπακιώτη το 2012 που αποποινικοποιούσε την απλή παροχή σε δημόσιους λειτουργούς ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. «Είχα επισημάνει τότε ότι ο νόμος αυτός ήταν ανασταλτικός στην καταπολέμηση της διαφθοράς διότι σήμανε ποινική ατιμωρησία της μικρής δωροδοκίας και δυσκόλεψε το έργο μας. Βγήκα στις τηλεοράσεις, διαμαρτυρήθηκα, πίεσα, καταργήθηκε η διάταξη. Όμως όλες οι υποθέσεις είχαν μπει ήδη στο αρχείο. Αυτό συμβαίνει κάθε 10 χρόνια. Περνάει ένας νόμος περί παραγραφής και παραγράφονται πάρα πολλά αδικήματα. Ο άλλος γιατί να μην παρανομήσει; Αφού θα κάνει 8 χρόνια να δικαστεί η απόφαση, θα βγει και μια παραγραφή, θα μπει η υπόθεση στο αρχείο και δεν θα τιμωρηθεί ποτέ για την παρανομία του».
Στο μεγαλύτερο μέρος της κουβέντας, ο κύριος Ρακιντζής μιλά για πράγματα που δεν κατάφερε να κάνει. Προς το τέλος, τον ρωτώ αν υπάρχει κάτι για το οποίο νιώθει περήφανος.
«Έφερα στην Ελλάδα την έννοια της διαφθοράς, της διαπλοκής, της κακοδιοίκησης καθώς και τη αναγκαιότητα του ελέγχου. Πριν όλα αυτά ήταν θεωρητικές ιδέες. Τώρα σιγά σιγά έχουμε περάσει στην πράξη. Φτιάξαμε ελεγκτικούς μηχανισμούς και κυρίως ο κόσμος έμαθε να καταγγέλλει. Δεν υπάρχει αυτή η ομερτά που υπήρχε παλιά. Παραμένει βεβαίως το κώλυμα της εντοπιότητας, ειδικά στην επαρχία. Δεν μπορείς να κάνεις το δικαστή, τον αστυνόμο, το χωροφύλακα στον τόπο καταγωγής σου, έχεις βαρίδια, αναγκάζεσαι να μην κάνεις καλά τη δουλειά σου. Επιπλέον, έχεις προσέξει ότι ο κόσμος προτιμά να πηγαίνει σε δικηγόρους που είναι παιδιά δικαστών γιατί θεωρεί πώς θα έχει ευνοϊκή μεταχείριση; Έχεις σκεφτεί γιατί δεν υπάρχει περίπτωση γιατρός στο ΕΣΥ να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος και να μην βγει;» με ρωτά και καταλήγει: «Όλα αυτά τα κάνει η εντοπιότητα. Σημαίνουν ότι δεν λειτουργεί καλά η δημοκρατία, υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός. Όλα αυτά πρέπει να φτιάξουν».
- Πώς θα φτιάξουν;
«Δεν ξέρω»
- Αν δεν ξέρετε εσείς που είστε σε αυτή τη θέση 11, 5 χρόνια ποιος ξέρει;
«Θα σου πω ένα ωραίο ανέκδοτο. Σε ένα μπαρ είναι διάφοροι και εμφανίζεται ο Χριστός. Του λέει ο Γάλλος, "Χριστέ μου είμαι κουτσός, δεν με κάνεις καλά;"Τον ακουμπά ο Χριστός και αμέσως γίνεται καλά. Του λέει ο Γερμανός, "Χριστέ μου είμαι καμπούρης", τον ακουμπά με το χέρι, λαμπάδα ο τύπος. Πλησιάζει έναν Έλληνα, ανάπηρο, και τι του λέει ο Έλληνας; "Μακριά γιατί είδα κι έπαθα να πάρω αναπηρική σύνταξη!"Ούτε ο Χριστός δεν μπορεί να μας φτιάξει αν δεν θέλουμε οι ίδιοι. Για να φτιάξει η Ελλάδα πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε συνεχή θέληση».
The video below is part of an interview with Yanis Varoufakis on his experience during his Euro crisis negotiations with the Eurogroup, in particular with German finance minster Wolfgang Schäuble. It is part of a German documentary entitled: Schäuble: Power & Powerlessness
Ενα ασύλληπτο καταφύγιο, το Kežmarská Hut, βρίσκεται στα όρη High Tatras στη Σλοβακία, και δημιουργήθηκε από την Atelier 8000 για τη συμμετοχή της εταιρείας σε ένα διαγωνισμό.
Κοιτάζοντας από μακριά, ο παρατηρητής βλέπει έναν κύβο ριγμένο πάνω στην κορυφή του βουνού, δίνοντας μια αίσθηση ελαφρότητας, ενώ λόγω της θέσης του μέσα στο τοπίο, το κυβοειδές εμφανίζεται ως ένα ακανόνιστο τετράγωνο που μοιάζει σαν να έχει μείνει πίσω, μετά την υποχώρηση των παγετώνων.
Οι αιχμηρές άκρες του κτιρίου συγχωνεύονται με τις βουνοκορφές και εντάσσονται ομαλά στο τοπίο της περιοχής.
Οι τρεις πλευρές της πρόσοψης του κτιρίου είναι ορατές από οποιοδήποτε σημείο, ενισχύοντας το παιχνίδι του φωτός με τις σκιές, αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να παρατηρηθεί από τους γειτονικούς βράχους.
Οι γυάλινες επιφάνειες των παραθύρων και των φωτοβολταϊκών πάνελ, μαζί με το φως της διαφάνειας της μεταλλικής πλάκας ολοκληρώνουν το τοπίο.
Το υπέροχο αυτό καταφύγιο που είναι ενεργειακά αυτόνομο, εκτείνεται σε 5 επίπεδα και περιλαμβάνει: εστιατόριο και σαλόνι στο ισόγειο, καταλύματα ύπνου στον 1ο και τον 2ο όροφο, ενώ διαθέτει και σοφίτα με υπνοδωμάτιο επείγουσας ανάγκης και αίθουσα διαλογισμού.
Στο υπόγειο υπάρχει γκαράζ για snowmobile, ειδική είσοδος για το προσωπικό, χώρος φύλαξης σκι, χώρος για στέγνωμα, τουαλέτες κ.λπ.
Ο Αλέξης Τσίπραςείναι ο πρώτος ηγέτης δυτικής χώρας που επισκέπτεται την Τεχεράνη, μετά την άρση των κυρώσεων της Δύσης
Το ταξίδι θεωρείται μεγάλης σημασίας για την ελληνική κυβέρνηση με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να τονίζει αποτελεί στρατηγική επιλογή η ανάπτυξη των σχέσεων Ελλάδας - Ιράν ειδικά στους τομείς της καινοτομίας, ενέργειας, εμπορίου, πολιτισμού και ναυτιλίας.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα συναντήσει αύριο την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων του ανώτατου ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και του προέδρου Χασάν Ρουχανί. Η πρώτη ημέρα του ταξιδιού ήταν όμως αφιερωμένη στον πολιτισμό και τις επιστήμες. Ο Αλέξης Τσίπρας ξεναγήθηκε σήμερα, στα αρχιτεκτονικά μνημεία του Εσφαχάν που θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα του Ιράν, με ιδιαίτερα σημαντική ιστορική παράδοση. Αμέσως μετά μετέβη στην Τεχεράνη όπου και ξεναγήθηκε στο τεχνολογικό πάρκο. Το κοπλιμέντο Εκεί έλαβε κι ένα… πολιτικό κοπλιμέντο αφού ο επικεφαλής του τεχνολογικού πάρκου,Μαχντί Τσαφαρίνια που τον υποδέχτηκε τον χαρακτήρισε ως τον πιο ανεξάρτητο ηγέτη της Ευρώπης.
Όσον αφορά στις επιχειρήσεις που μετέχουν στην αποστολή, αυτές περιλαμβάνουν εκπροσώπους της: Aegean Airlines, Alpha Grissin, ΔΕΠΑ, Ελλάκτωρ, Encode, Γαία Επιχειρείν, George Moundreas & Company, Aialma, ΕΛΠΕ, Ασπροφος, Intrakat, Prisma Domi, Intrasoft International, Mediterra Mastiha Shop, Metron Logistics, Medtainer, Όμιλος Μυτιληναίου, ΜΕΤΚΑ, Μ&Μ Gas, Nanophos, Norma Hellas, Τράπεζα Πειραιώς, Profile Software, Salfo & Associates, Seasoft, Singular Logic, PCS, ΤΕΡΝΑ, Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, Uni Pharma, Βιοχάλκο και Σωληνουργεία Κορίνθου.
Την απόσυρση από την κυκλοφορία του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Η διαδικασία θα γίνει σταδιακά και αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στο 2016. Σε πρώτη φάση η ΕΚΤ αναμένεται να σταματήσει να τυπώνει καινούρια 500άρικα χαρτονομίσματα και να τροφοδοτεί την αγορά με αυτά. Στη συνέχεια, σταδιακά και μέσω τραπεζικού συστήματος θα αποσύρει όσα βρίσκονται σε κυκλοφορία, αντικαθιστώντας τα με άλλα μικρότερης αξίας, ξεκινώντας από τις τράπεζες και συνεχίζοντας με τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες. Οι κάτοχοι των 500άρικων θα μπορούν είτε να τα ανταλλάξουν στις τράπεζες με μικρότερης αξίας χαρτονομίσματα, είτε να συνεχίσουν να τα κατέχουν και να συναλλάσσονται με αυτά, όπου βεβαίως θα γίνονται δεκτά, αφού η χρήση τους θα περιοριστεί.
They had failed to match the first-drive touchdown with which they began against New England, but this was still a healthy start in a game featuring two such dominant defenses. Both teams went three-and-out on their next possessions. For Newton and the Carolina offense, things were about to get a whole lot worse. Dropping back to pass on a third-and-10 from his own 15-yard-line, Newton failed to spot Miller racing around the right side of his line. The linebacker crashed in, ripping the ball from his grasp. Defensive tackle Malik Jackson recovered it in the end zone for a Denver touchdown.
“My eyes just got wide open man,” said Jackson as he recalled the play in the locker room afterward. “When I saw the ball I just wanted to make the play for my team. I did that, and then I just started running [to celebrate]. I’ve never played offense in my life, so with all the fans cheering for you, I didn’t know what to do. I just threw the ball. I probably shouldn’t have done that.” A further exchange of punts followed, and the quarter ended with the Panthers trailing by 10. The pressure was on Newton to bring his team back into this contest. That he did on the next series, alternating deft throws with characteristically decisive dashes around either side of his line. Twice he picked up first downs with runs longer than 10 yards, but it was a whipped pass to Corey Brown, supplemented by a face-mask penalty against Denver’s Aqib Talib, that took his team down to the one-yard line. From there, Jonathan Stewart leaped over the line and into the end zone. Momentum seemed to be with Newton and company as Denver once again stalled. But Carolina, too, went three-and-out. Then Jordan Norwood, fielding the punt for the Broncos, made a reckless decision not to signal for a fair catch as he moved up into a crowd of Panthers.
Advertisement
On another day, this move might have backfired horribly. But Norwood snared the ball and, taking advantage of his opponents’ surprise plus some excellent blocking, escaped to the right sideline. He sprinted all the way to the Carolina 14. The Broncos’ offense still could not get into the end zone. A holding call on what had been a successful fourth-down attempt denied them a fresh set of downs at the Carolina three, and they instead contented themselves with another McManus kick. They should have added more points before the half. Starting with strong field position once again after Danny Trevathan recovered a Mike Tolbert fumble at the Denver 40, the Broncos edged their way into field goal range, before Manning was picked off by the unlikely figure of Kony Ealy. The defensive end had dropped into coverage and reached out an arm for a startling one-handed grab on a pass intended for Emmanuel Sanders. Still, the Broncos’ defense yielded nothing. The half ended on a sack of Newton by DeMarcus Ware, and the quarterback headed into the locker room having completed just eight of 19 passes for 95 yards. The Panthers trailed by six points, but would get the ball to start the third quarter. They looked to be making the most of that opportunity as Newton hit Ted Ginn on a deep crossing route and the receiver knifed through the defense to make it a 45-yard gain. But once again, Carolina got bogged down.
Peyton Manning did warn us that this might be his last rodeo. But even he could not have known how apt an analogy that would be. Super Bowl 50 in Santa Clara was every bit as fierce a test of strength, nerve and willpower as the annual contest between America’s best cowboys and cowgirls down the road in Salinas, California. It ended with Manning’s Broncos bucking, rearing and – perhaps most accurately – kicking their way to a title. It was defense that won this championship, pulverising the NFL’s newly crowned Most Valuable Player, Cam Newton, and restricting a Carolina offense that averaged 30.6 points per game during the regular season to less than a third of that figure on the way to a 24-10 win. No player was more decisive than outside linebacker Von Miller, named the Super Bowl MVP after his two strip-sacks set up both of the Broncos’ touchdowns. But Brandon McManus is the name that dominates the box score, with three successful field goals and an extra point. His calm conversions were invaluable on a day when neither offense established any kind of rhythm. Manning completed just 13 of 23 passes for 141 yards and an interception. Along the way he became only the second quarterback, after his boss John Elway, to be picked off in four separate Super Bowls. None of which will bother him in the slightest. A month shy of his 40th birthday, and five years removed from the neck surgeries that might have ended a lesser competitor’s career, Manning has finally got his hands on the Lombardi Trophy for a second time. His younger brother, Eli, was celebrated before kickoff together with every other past Super Bowl MVP. Now both siblings can boast a pair of championship rings. And Peyton, most likely, gets to follow in Elway’s footsteps in Denver by going out on top – although he insisted that he still had not made a decision about his retirement just yet during his post-game interview on the field. “I got some good advice from Tony Dungy, and that’s not to make an emotional decision,” said Manning. “I want to go kiss my wife, kiss my kids, and celebrate with my team-mates. I’m going to drink a lot of beer tonight.” He had started this game impressively. There was a consensus that Denver’s best hope involved establishing the run, playing ball-control offense and keeping Cam Newton off the field. Crucially, the Broncos must not ask Manning, with his diminished throwing arm, to do too much against a Panthers defense that led the league in interceptions. The same things had been said before the AFC Championship game against New England. On both occasions Manning ignored them. He dropped back to pass on the first four plays of this game, and found his target on three. For the last, he went deep for Andre Caldwell down the right sideline. Manning’s delivery was agonisingly slow, the ball hanging in the air for what felt like a lifetime before it finally arrived at its target. But arrive it did, and Caldwell had a 22-yard gain before Tre Boston dragged him down. Who needs a fastball when your receivers can get this wide open? A pair of CJ Anderson catches took Denver into the red zone before the drive ran out of steam. McManus converted a 34-yard field goal to give the Broncos the first points of the game. When Newton’s pass for Greg Olsen fell incomplete on third-and-11 at the Denver 26, Graham Gano trotted on to attempt a 44-yard kick. His attempt clanged off the right-hand upright. Newton could only watch in frustration as Manning, with a pair of big completions to Sanders, led the Broncos down the field for a successful field goal of their own, making the score 16-7. The miscues kept coming for Carolina. After taking back into Denver territory on a 42-yard heave to Brown, Newton was intercepted by TJ Ward – his pass hopping off Ginn’s hands and into those of the Broncos’ safety. Not until the fourth quarter did the Panthers finally put some more points on the board. Ealy was the catalyst, sacking Manning and forcing a fumble that was recovered by Charles Johnson at halfway. Seven plays later, Gano slotted a 39-yard kick through the uprights.
Advertisement
But this was not the beginning of the comeback that they craved. Time continued to drain away as the two teams went back to swapping punts, but with just over four minutes remaining Miller made his second decisive intervention – this time knocking the ball out of Newton’s hands as the quarterback was pulling it back to throw. “It just shows what type of defense that we’ve been playing,” Miller would say afterward when asked about his remarkable night. “It’s honestly not about me. If I could cut [the MVP] award, I would give it to DeMarcus [Ware] and [Derek] Wolfe and all the other guys. That’s what I would do.” TJ Ward recovered at the Carolina four. The Broncos’ offense got its only touchdown of the night four plays later, as CJ Anderson ploughed into the end zone – after a defensive holding penalty on third down had gifted Denver a fresh set of opportunities. There was time yet for Carolina to get the ball twice more – and for Newton to be sacked for a sixth time. He was in no mood to discuss what had gone wrong afterward, walking out of his post-game press conference after answering only a handful of questions, mostly with one- or two-word replies. Rodeos can be a painful business, when you’re dealing with Broncos that fight as hard as these.
Ο φλεγόμενος κόσμος που δεν θέλουμε να αντικρίσουμε.
Πάρτε μια γεύση από το ''τι''συμβαίνει στον κόσμο και ίσως δείτε τα πράγματα στη χώρα μας από μία άλλη οπτική γωνία.
Ας βγούμε για λίγο από το μικρόκοσμο μας και ας κανουμε μια βόλτα στο φλεγόμενο κόσμο.
Συντρίμμια και πείσμα για ζωή.
Όχι πείσμα για ΄΄χρήμα΄΄.Μα για ζωή.
Συντρίμμια όχι ΄΄χαλάσματα΄΄....
Οι φωτογραφίες σταματάνετο χρόνο και συντηρούν τη μνήμη. Όχι μόνο, είναι κι ένας τρόπος να βλέπουμε τον κόσμο, ανοίγοντας το βλέμμα σε όσα δεν φτάνει.
Μια στιγμή που αποκολλάταιαπό τις άλλες για να αποκτήσει δική της ζωή, ένα κομμάτι χρόνου που παγώνει, κάτι φαινομενικά ασήμαντο που γεννάει ένταση και ξεχωρίζει, μια κίνηση, ένα παιχνίδι με το φως, ένα συμβάν, ένα πρόσωπο, δημιουργίες ενός κλάσματος του δευτερολέπτου.
Εδώ, στιγμιότυπα από διαφορετικά μέρη του πλανήτη που αποτυπώνουν την ποικιλομορφία της ανθρώπινης φύσης, αναδεικνύοντας στιγμές μιας διαφορετικής καθημερινότητας σε βουνά και ορυζώνες, στον πόλεμο και στην ειρήνη, στη χαρά και στη θλίψη. Το ανθρώπινο είδος προορισμένο να επιβιώνει στις κακουχίες και στα δεινά, συντρίμμια και πείσμα για ζωή, αποδοχή της μοίρας, χαμένη αθωότητα. Το σχήμα των ματιών αλλάζει, το χρώμα του δέρματος, οι εκφράσεις των προσώπων, τα ρούχα, οι συνήθειες, οι κανονικότητες, τα αυτονόητα, οι συσχετισμοί…
Οι πολλές μας όψεις υπενθυμίζουν τη μικρή, αμελητέα μας θέση σε έναν κόσμο που τα χωράει όλα, κι εμάς μαζί.
Δουλεύω σε συνεργασία με την κίνηση, σαν να υπήρχε ένα προαίσθημα για τον τρόπο με τον οποίο η ζωή θα ξετυλιχθεί. Αλλά μέσα στην κίνηση υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία τα στοιχεία που κινούνται βρίσκονται σε ισορροπία. Η φωτογραφία πρέπει να αρπάζει αυτή τη στιγμή και να κρατάει ακίνητη αυτή την ισορροπία. – Cartier Bresson
Πόλεμος
———————————-
Αγόρι έχει ανασύρει τη μικρή του αδελφή από τα χαλάσματα του σπιτιού τους στη Συρία (Hosam Katan)
Οι γερμανικές εξαγωγές καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και εμείς εδώ-στο γιουνανιστάν-ακόμα ''κλείνουμε''τους δρόμους. Οι γερμανικές επιχειρήσεις εξήγαγαν το 2015 αγαθά αξίας 1.196.000.000.000 € σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασετη Τρίτη,η ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία που εδρεύει στο Wiesbaden.
Ανοίγουμε παρένθεση: Ναί,ξέρετε-εκεί-δεν εδρεύουν όλες οι δημόσιες αρχές σε μία πόλη ή στην πρωτεύουσα όπως στην Ελλάδα! Αν είναι δυνατόν! Αλλό ένα παράδοξο των γερμανών... Κλείνουμε τη παρένθεση.
Οι εξαγωγές της Γερμανίας λοιπόν,το 2015αυξήθηκαν 6,4%σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά! Επίσης και οι εισαγωγές,σημείωσαν μια αύξηση της τάξης του 4,2%σε σχέση με το 2014 δημιουργώντας και αυτές,με τη σειρά τους νέο ρεκόρ.
Το εμπορικό ισοζύγιο διαμόρφωσε πλεόνασμα 247.800.000.000 € . Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν το 2014 με 213.600.000.000 € .
Τα περισσότερα προιόντα-αγαθά πήγαν σε χώρες της ευρωπα'ι'κής ένωσης και ήταν αξίας 694.000.000.000 € . Αυτό ήταν 7%περισσότερο από την προηγούμενη χρονιά. Σε χώρες εκτός Ευρωπα'ι'κής Ένωσης,οι γερμανικές εταιρίες πούλησαν εμπορεύματα αξίας 502.000.000.000 € με μία αύξηση της τάξης του 5,6%συγκριτικά με το 2014.
Είναι πολλά πράγματα τα οποία είναι δύσκολο να τα συλλάβει ο ανθρώπινος νους και να τα πιστέψει. Είναι πράγματα που αφορούν εμάς, τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον γύρω μας. Αν και έχουν αποδειχθεί και τεκμηριωθεί επιστημονικά, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να τα κατανοήσει. Παρόλα αυτά, ο κόσμος που ζούμε είναι γεμάτος από συναρπαστικά και αλλόκοτα, μερικές φορές, δεδομένα που αξίζει να γνωρίζουμε. Η παρακάτω λίστα αποτελεί μέρος του βιβλίου «1,227 Quite Interesting Facts to Blow Your Socks Off».
1. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λαμβάνει περίπου 11 εκατομμύρια bits (πάνω από ένα Megabyte)
πληροφορίες κάθε δευτερόλεπτο, αλλά αντιλαμβάνεται μόνο τα 40 (5 byte).
2. Εάν κάνετε ένα τούνελ μέσα στο κέντρο της Γης και πηδήξετε μέσα σε αυτό, θα χρειαστείτε ακριβώς 42λεπτά και 12δευτερόλεπτα για να φτάσετε στην άλλη άκρη της Γης.
3. Ένα σύννεφο μεσαίου μεγέθους ζυγίζει όσο περίπου 80 ελέφαντες.
4. Ένας κεραυνός περιέχει τόση ενέργεια ώστε να ψήσει 100.000φέτες ψωμιού για τοστ.
5. Οι γορίλες και οι πατάτες έχουν δύο παραπάνω χρωμοσώματα από τους ανθρώπους.
6. Το ανθρώπινο σάλιο περιέχει ένα «παυσίπονο» που ονομάζεται οπιορφίνη και είναιέξιφορές πιο δυνατό από την μορφίνη.
7. Κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου, το δέρμα του καταστρέφεται εντελώς και επαναδημιουργείται περίπου 900 φορές.
8. Ο αέρας σε ένα μέσο δωμάτιο ζυγίζει περίπου 50κιλά.
9. Η λάβα μπορεί να κυλήσει όσο γρήγορα τρέχει ένα σκυλί ράτσας greyhound.
10. Ένα ερυθρό αιμοσφαίριο μπορεί να κάνει τον γύρο όλου του σώματος μέσα σε 20δευτερόλεπτα.
11. Τα πιο δυνατά πλάσματα στον πλανήτη είναι τα βακτήρια της γονόρροιας. Μπορούν να σηκώσουν μέχρι και 100.000φορές το βάρος τους.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το θαύμα τού Αγίου Χαραλάμπου που συνέβη το 1944.
Στην νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στην επαρχία Τριφυλίας, υπάρχει μία γραφική πόλις με 9.000 κατοίκους, τα Φιλιατρά. Πολιούχος της πόλεως είναι ο Αγιος Χαράλαμπος, και κάθε χρόνο στις 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του
, και κατεβαίνουν σ'αυτό και οι Φιλιατρινοί που μένουν στην Αθήνα.
Σ'αυτό το πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο και ένας ηλικιωμένος Γερμανός, ονόματι Κοντάου, με την οικογένειά του. Έρχεται από μακρυά. Και θα έλεγε κανείς: «Τι τού ήρθε, ώστε έτσι στα καλά καθούμενα να ξεκινά από την Γερμανία για ένα τόσο μακρινό ταξίδι»!
Εκδοχή 1
Ο άνθρωπος αυτός στην περίοδο της κατοχής ήταν αξιωματικός τού Γερμανικού στρατού, και για ένα διάστημα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρών. Εκείνο τον καιρό — βρισκόμαστε στο 1944 — μερικοί Έλληνες αντάρτες έκαναν κάποιο σαμποτάζ, φονεύοντας σε ενέδρα αρκετούς Γερμανούς. Εξαγριώθηκαν τότε οι κατακτητές και από το στρατηγείο της Τριπόλεως δόθηκε εντολή στον Κοντάου, την ημέρα που θα ξημέρωνε, στις 6 το πρωί, να καούν τα μισά Φιλιατρά και να εκτελεσθούν εκατό περίπου Φιλιατρινοί. Όπως ήταν φυσικό, τρόμος και πανικός κατέλαβε όλους τους κατοίκους. Ήξεραν ότι οι Γερμανικές διαταγές ήταν αμετάκλητες. Τίποτε δεν τους έσωζε από τον όλεθρο και την συμφορά. Το πρωί (19 Ιουλίου) όμως ενώ έφθασε η κανονισμένη ώρα δεν έβλεπαν καμμία κίνησι. Απόρησαν. Τι άραγε να είχε συμβή;
Εκείνη την νύχτα οι πιστοί εζήτησαν με καυτά δάκρυα την προστασία τού Αγίου Χαραλάμπου. Και εκείνος ενήργησε θαυμαστά. Παρουσιάσθηκε στον Γερμανό φρούραρχο, τον Κοντάου, και τού είπε να μην εκτέλεση την διαταγή. Τού υποσχέθηκε ακόμη πως δεν θα τιμωρηθή από τον ανώτερο του και ότι θα επιστρέψη και αυτός και οι στρατιώτες του σώοι στην πατρίδα τους. Ο Κοντάου, στην αρχή έδειχνε ψυχρός και ασυγκίνητος. Συνολικά ο Αγιος τού εμφανίσθηκε τρεις φορές για να τον πείση πως πρόκειται για κάτι το υπερφυσικό και πρέπει να υπακούση.
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο Αγιος παρουσιάσθηκε και στον Γερμανό στρατηγό στην Τρίπολι. Το πρωί ο Κοντάου εζήτησε τους ιερείς των τεσσάρων ενοριών της πόλεως. Εκείνοι παρουσιάσθηκαν έντρομοι εμπρός του. Που να ήξεραν το τι είχε μεσολαβήσει εκείνη την νύχτα! Μαζί τους εγύρισε στις Εκκλησίες των Φιλιατρών και παρατηρούσε τις εικόνες. Στην τέταρτη Εκκλησία, στα Εισόδια της Θεοτόκου, στην επιλεγόμενη «Γουβιώτισσα» βλέποντας μία εικόνα — ένα γέροντα με κάτασπρη γενειάδα, ντυμένο ιερατικά άμφια — ανεφώνησε: «Να! αυτός είναι!» και έπεσε εμπρός του να τον προσκυνήση. Μόλις σηκώθηκε λέει στους έκπληκτους ιερείς: «Σας έσωσε ο Άγιος αυτός, που έσωσε κι'εμένα από βαρύ κρίμα».
Έτσι με την επέμβασι τού πολιούχου η πόλις εγλύτωσε από την φωτιά και την σφαγή. Θαύμα ολοζώντανο και συγκλονιστικό. Οι ψυχές όλων των Χριστιανών βυθίσθηκαν σε βαθειά συγκίνησι.
Το 1945 ενώ πια ο πόλεμος είχε λήξει, οι επίσημοι των Φιλιατρών ειδοποιήθηκαν από τον Κοντάου, να τον περιμένουν κι'αυτόν στην πανηγύρι τού Αγίου. Θα ερχόταν με την οικογένειά του να ευχαριστήση τον Άγιο που, όπως τού υποσχέθηκε, τον επέστρεψε σώο στην πατρίδα του. Έτυχε μάλιστα λόγω βλάβης τού αυτοκινήτου του και μερικών άλλων εμποδίων να φθάση στις 12 Φεβρουαρίου. Οι Φιλιατρινοί και όλοι οι κάτοικοι της περιφερείας τού επεφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή. Προς χάρι του επανέλαβαν την πανηγύρι. Εκείνος ανέβηκε σ'έναν εξώστη και μίλησε ελληνικά προς τα πλήθη. Τους είπε μάλιστα ότι πριν αναχώρηση για την Ελλάδα είδε πάλι στον ύπνο του τον Άγιο Χαράλαμπο και τού είπε: «Σε περιμένω στα Φιλιατρά, όπου έδειξες την πίστι σου. Όλοι θα σε υποδεχθούν με μεγάλη χαρά». Συγκίνησις και ιερός ενθουσιασμός είχε καταλάβει τους πάντες.
Και το τοπικό αγιολόγιο σημειώνει:
«Τη αυτή ημέρα, δεκάτη ενάτη Ιουλίου, μνήμην ποιούμεθα τού εξαισίου θαύματος τού Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, ος ταίς προς Θεόν πρεσβείαις πολλοί των πολιτών της Εράνης εσώθησαν εκ βεβαίας εις θάνατον καταδίκης υπό των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής εν έτει 1944».
Πράγματι, «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού».
Το Γερμανικό Στρατηγείο από την Τρίπολη διέταξε τον Γερμανό Διοικητή των Φιλιατρών, Κοντάου ονόματι, για κάποιο σαμποτάζ που είχαν κάνει οι αντάρτες, να κάψουν την πόλιν των Φιλιατρών, να σκοτώσουνε ένα αριθμόν προκρίτων Φιλιατρινών και να συλλάβουνε 1.500 άλλους Φιλιατρινούς και να τους στείλουν στη Γερμανία, από όπου φυσικά δεν επρόκειτο να γυρίση κανένας πίσω.
Ο αξιωματικός Κοντάου έδωσε με την σειρά του διαταγή στους στρατιώτες του να προχωρήσουν την άλλη ημέρα στις έξη το πρωί με τα σύνεργα της καταστροφής, χωρίς οίκτο στην εκτέλεσι της διαταγής.
Αυτό, το έμαθε στην Τρίπολι ο ιεροκήρυξ Αρχιμανδρίτης Θεόδωρος Κωτσάκης, που κατήγετο από τα Φιλιατρά, θλίψις και στενοχώρια κατέλαβε όλους, δεν ξέρανε τι να κάνουνε για να γλυτώσουν τα Φιλιατρά και τους Φιλιατρινούς. Επήρε κάποιον που εγνώριζε τα γερμανικά και πήγε στο σπίτι του Γερμανού στρατηγού στη Τρίπολι. Σταθήκανε στο διάδρομο. Αλλά ακούσανε μέσα στο γραφείο του στρατηγού φωνές, κακό, βρισιές, αναστάτωση μεγάλη. Κάποια Ελληνίδα τον τράβηξε από το ράσο να φύγη, για να μην τους εκτελέσουν επί τόπου και αυτούς.
Βγαίνοντας τότε ο ιεροκήρυξ, ειδοποίησε όλα τα σπίτια των Φιλιατρινών στην Τρίπολι να προσευχηθούν τη νύκτα στον Άγιο Χαράλαμπο, τον πολιούχο των Φιλιατρών για να βάλη το χέρι του. Αυτός δε κλείστηκε στο δωμάτιό του και προσευχότανε με πόνο. Το ίδιο κάνανε στα Φιλιατρά οι κάτοικοι, που κάτι μυριστήκανε και αυτοί.
Ο Άγιος άκουσε την προσευχή τους και έκανε το θαύμα. Ο Άγιος παρουσιάζεται την νύκτα στον Κοντάου που κοιμότανε. Παρουσιάστηκε σαν γέροντας σοβαρός, μεγαλοπρεπής, ιεροπρεπής, ιεροφορεμένος και με κατάλευκη γενειάδα. Ήτανε μια φυσιογνωμία, που δεν την είχε δη ποτέ στη ζωή του ο προτεστάντης ή μάλλον άπιστος Γερμανός. Ο σεβάσμιος γέροντας του είπε με γλυκύτητα:
—Άκουσε, παιδί μου, τη διαταγή που έλαβες να μην την εκτελέσης.
Το όνειρο ήταν ζωηρό και του έκανε εντύπωσι. Ξύπνησε και ξανακοιμήθηκε, αλλά με την απόφασι να εκτελέση την διαταγήν. Ξανά παρουσιάζεται ο Άγιος στον ύπνο του και του λέγει:
—Αυτό που σου είπα να κάμης. Την διαταγή να μη την εκτελέσης. Μη φοβηθής. Εγώ θα φροντίσω να μην τιιμωρηθής.
Ξαναξύπνησε και στο μυαλό του στριφογύριζαν τα λόγια που του είπε. Αλλά ήταν αδύνατο να μην εκτελέση την διαταγή, διότι θα εκτελούσαν αυτόν οι Γερμανοί. Ξανακοιμήθηκε. Ξαναπαρουσιάζεται και εκ τρίτου ο σεβάσμιος γέροντας και του λέγει:
—Σου είπα να μην φοβηθής. Εγώ θα φροντίσω και δεν θα τιμωρηθής. Θα σε φυλάξω δε εσένα και όλους τους άνδρας σου και θα γυρίσετε πίσω στα σπίτια σας, χωρίς να πάθη κανένας τίποτε.
Στην αρχή θέλησε να αρνηθή την εντολή του Αγίου Χαραλάμπους, και να παραστήση τον γίγαντα. Αλλά παρ’ όλη την αθεΐα του, λύγισε, διότι εν συνεχεία τη νύχτα εκείνη, ο Γερμανός αξιωματικός, όπως έλεγε ο ίδιος, άκουσε στον ύπνο του φωνές και κλάμματα, σαν προέρχωνται από τυραννισμένους ανθρώπους κάπου εκεί δίπλα στην αυλή του. Ύστερα πλησίαζαν ζωντανές μορφές, που έμοιαζαν σαν γυναίκες, γυναίκες πολλές, που κτυπούσαν κεφάλια και στήθια από αφόρητη δυστυχία και πόνο. Θρηνούσαν, αγανακτούσαν και καταριόντουσαν από πόνο για την σφαγή των παιδιών τους και των εγγονών τους, που επρόκειτο να γίνη. Όλες αυτές οι φωνές γίνανε υστέρα σύννεφο και ανέβαιναν προς τα ύψη του Ουρανού, χωρίς να πέφτη τίποτε στη γη.
Και ακόμη έβλεπε στον ύπνο του ο Γερμανός αξιωματικός κάτι σκοτεινόμακρα σύννεφα, που έβγαιναν από το δωμάτιό του και ανέβαιναν και σκίαζαν τον ήλιον, ο οποίος κρυβότανε από τα σύννεφα αυτά σαν να ήτανε άνθρωπος και σκοτείνιαζε τα πρόσωπα των στρατιωτών του. Άλλοι από τους Γερμανούς τρόμαζαν και άλλοι ζητούσαν βοήθειαν, κάμνοντας τον Σταυρό τους. Και όλοι τους τρέχανε να κρυφτούνε πίσω από τους κορμούς των ελαιών.
Από τον τρόμο του ξύπνησε. Πήγε να μιλήση, αλλά δεν μπορούσε, παρά κρατούσε ανοιχτό το στόμα του και κοίταζε την εικόνα του ονείρου του. Κοίταζε το γέρο εκείνο, που τον είδε μέσα στο όνειρό του τρεις φορές και ο οποίος είχε μορφή Αγίου της Ορθοδοξίας. Όταν συνήλθε από τους εφιάλτες, άρχισε να σκέφτεται το κακό, που επρόκειτο να γίνη: Να σκοτώνωνται άνθρωποι και σαν τα σκυλιά να μένουν άθαφτοι. Να καίγωνται σπίτια σε ένα λεπτό, που απαιτούσαν αιώνες για να κτισθούν!
Οι σκέψεις αυτές τον αναστάτωσαν. Αλλά πάλιν έλεγε:
—Εγώ είπα να κάψω την πόλιν. Και θα την κάψω.
Τότε έκλεισε τα μάτια του. Και ο γέρος, ο Άγιος Χαράλαμπος, εμφανίσθηκε ξανά μπροστά του απειλητικός και επίμονος. Με φωνή δε δυνατή και επιτακτική του είπε:
—Πρόσεξε! Η πόλις δεν θα καή και οι κάτοικοι δεν θα συλληφθούν. Είναι αθώοι. Το ακούς;
Σηκώθηκε τότε ο Γερμανός, στερέωσε τα γόνατά του, που τρέμανε και πήρε το τηλέφωνο. Με τρεμάμενη φωνή τηλεφωνούσε στη Τρίπολι, στο Γερμανό Διοικητή της Πελοποννήσου. Και ο Διοικητής εκείνος άνοιγε το στόμα του, για να δώση συμβουλές αλλά πάλιν κόμπιαζε. Πήγαινε να αγριέψη, για να εκτελεστή η διαταγή του, αλλά δεν μπορούσε. Τί είχε συμβή; Και ο ίδιος αυτός το ίδιο βράδυ είχε δη στο όνειρό του τον Άγιο Χαράλαμπο όπως τον είδε και τον περιέγραψε στο τηλέφωνο και ο αξιωματικός του από τα Φιλιατρά. Τελικά αποφάσισε και είπε στον αξιωματικό των Φιλιατρών:
—«Γράψατε. Αναστέλλω την καταστροφήν της πόλεως. Έλθετε αμέσως ενώπιόν μου αύριον μεσημβρία».
Όταν ξημέρωσε ανακοινώθηκε η ανάκλησις της αποφάσεως των Γερμανών. «Το εσπέρας αυλισθήσεται κλαυθμός και εις το πρωί αγαλλίασις». Ξεχύθηκαν στο άκουσμα χαρούμενοι οι άνθρωποι στα καφενεία, στη πλατεία, στους δρόμους...
Μια ομάδα,τότε από Γερμανούς στρατιώτες και υπαξιωματικούς, έχοντες στη μέση τον αξιωματικό τους Κοντάου και δυο Ορθοδόξους ιερείς, περνούσαν από τους δρόμους και πηγαίνανε από τη μια Εκκλησία στην άλλη. Αρχίσανε από τον Άη Γιάννη, από τον Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο Αθανάσιο και τελικά κατευθυνόνταν προς την Παναγιά.
Ο αξιωματικός έψαχνε να βρη την Εικόνα του Αγίου, που είδε στον ύπνο του. Όταν του ανοίξανε την πόρτα του Ναού της Παναγίας, ανεγνώρισε μέσα στις εικόνες τον Άγιο Χαράλαμπο, που είδε στον ύπνο του και τον πρόσταζε. Η φωνή του κόπηκε. Ντράπηκε για τον εγωισμό του. Σκέπασε με τα χέρια του το πρόσωπό του. Σε λίγο τα κατέβασε. Έκαμε, αυτός ο Προτεστάντης και άθεος, τον Σταυρό του. Είπε μερικές προσευχές στη γλώσσα του, τις οποίες οι ιερείς δεν μπορέσανε να τιςερμηνεύσουν.
Ρώτησε εν συνεχεία τους Ιερείς να του πούνε ποιος ήτανε ο γέροντας της εικόνος. Του διηγηθήκανε, ότι αυτός είναι ο Άγιος Χαράλαμπος που υπέστη πολλά μαρτύρια για το Χριστό. Του είπανε έπειτα για τα θαύματα που έκανε, και κάμνει και άλλα πολλά.
Η χαρά των Φιλιατρινών και η ευγνωμοσύνη τους στον Άγιο δεν περιγραφότανε. Δοξάζανε το Θεό και ευχαριστούσανε τον Άγιο Χαράλαμπο για το θαύμα του.
Όπως δε του είπε του Φρουράρχου, ο Άγιος, αυτός και όλοι οι άνδρες της φρουράς εκείνης επέστρεψαν, όταν τελείωσε ο πόλεμος, στη Γερμανία και στα σπίτια τους, χωρίς να πάθη κανείς τους τίποτε.
Διετήρησε δε ο Γερμανός ζωηροτάτην την μνήμην του θαύματος κι’ ευγνωμονούσε τον Άγιο. Ήθελε να επιστρέψη από την Γερμανία για να τον προσκυνήση. Πράγματι, έπειτα από δύο χρόνια, ξεκίνησε με την γυναίκα του και ήλθανε από την Γερμανία στα Φιλιατρά. Δεν πρόλαβε όμως την γιορτή του Αγίου, διότι έφτασε μια μέρα αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου.
Όταν όμως τον είδανε οι Φιλιατρινοί, χαρήκανε χαρά μεγάλη και ξαναγιορτάσανε. Ψάλλανε δοξολογία και του κάνανε υποδοχές, γιορτές, τραπέζια και χαρές. Μέχρι σήμερα πολλές φορές ο Γερμανός αυτός με την γυναίκα του, τα παιδιά του και με άλλους πατριώτες του πήγαινε στις 10 Φεβρουαρίου στα Φιλιατρά και προσευχηθήκανε με πίστι στον Άγιο. Στην καρδιά του άνθισε η Ορθοδοξία.
The Council will be called on to adopt conclusions, on the basis of a Commission action plan, setting out plans to strengthen measures against terrorist financing. It will discuss proposals from the Commission aimed at preventing corporate tax avoidance. The agenda also includes implementation of banking union, preparation of a G20 meeting and issues related to the EU budget. Proceedings will start on Thursday 11 February with a dialogue on macroeconomic issues, starting at 10.30, with the social partners: employers and trade unions at EU level and representatives of public enterprises and SMEs. The dialogue will focus on the general economic outlook and the 2016 European Semester policy coordination process. The Eurogroup will meet on Thursday 11 February at 15.00. It will discuss the economic situation in the euro area (in the light of the Commission's winter economic forecast), implementation of Greece's economic adjustment programme, Portugal (draft budgetary plan for 2016, post-programme surveillance) and the international role of the euro. The Eurogroup will also hold a thematic discussion on the quality of public finances. On Friday 12 February at 9.00, ministers will hold a breakfast meeting. They will discuss the economic situation, in the light of the winter forecast. The Council meeting is scheduled to start at 10.00. A taxation agreement with Andorra is due to be signed after the Council, scheduled for 14.00.
Former Greek Finance Minister Yanis Varoufakis is set to launch the Democracy in Europe Movement 2025 (DiEM25) at the Volksbuhne theatre in Berlin on Tuesday, February 9.
The Dow Jones Industrial Average closed at 16,014.38, down -12.67 or -0.08%. S&P 500 closed at 1,852.21 down -1.23 or -0.07%. Nasdaq Composite closed at 4,268.76 down -14.99 or -0.35%.
Long Term Market Timing Signals
The chart above shows a red arrow when the Trend Momentum is going down and the rank crosses 0 from a bull market to a bear market. A green arrow is shown when the Trend Momentum is going up and the rank crosses 0 from a bear market to a bull market.
Short Term Market Timing Signals
80.80
25.54
43.38
The short term market timing portion of the newsletter shows a combination of all three indicators on one graph, the momentum, breadth and sentiment indicators. The red and green arrows on the chart above the indicator chart will show each time these indicators gave confirmation or confluence that meet the buy or sell criteria. When market conditions are at extreme levels this group of indicators will find reversal ranges. If you see multiple arrows stacked one on the other each represents the day that the confirmation signal was still in place. Sell Signals are generated when sentiment is above breadth and Breadth is above momentum and all are above 90. Buy signals are generated when momentum is lower than breadth, breadth is lower than sentiment and both breadth and momentum are lower than 40. Values shown for Momentum, Breadth and Sentiment on the above charts do not match those of the ones below, data has been normalized here. Evaluate those charts individually.
Momentum Indicator
The Momentum Indicator is currently at -102.02 indicating a bearish trend in stocks. Risk of a short term trend reversal is low. This means the current bearish short term trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are -70 to -140. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.
The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.
Breadth Indicator
The Breadth Indicator is currently at 22.81 indicating the breadth of stocks is bearish. Risk of a bullish trend reversal is high. This means the current bearish trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are 20 to 30. This indicator's trend cycle extremes take place every 3 to 6 months.
The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.
Sentiment Indicator
The Sentiment Indicator is currently at 80.80 indicating the sentiment in the stock market is showing high complacency. Risk of a long term trend reversal is low. This means the current long term trend is likely to continue. Extreme measures of this trend range are to 80 to 90. This indicator's trend cycle extremes take place every 18 to 24 months.
The vertical buy and sell lines will only show a new line if a subsequent buy or sell signal has already been generated. For example, the indicator may be showing that it is in the buy range but there will not be a new buy Signal vertical line on the chart if there has not yet been a sell signal.
Ο Μουσταφά ξέρει ότι αυτό θα συμβεί πάλι γι'αυτό ''ανοίγει''από τώρα νέους τάφους. Είναι μιαηλιόλουστη μέραστη Λέσβο,το νησίτων προσφύγων.Την ώρα που εκατοντάδεςμε φουσκωτές βάρκεςρισκάρουν τη ζωή τουςγια να περάσουν ''απέναντι''από τα τουρκικά παράλια στην Ελλάδα, ο Μουσταφάείναιμε ένα φτυάρισε ένα χωράφι δέκα χιλιόμετρα απότο λιμάνιτης Μυτιλήνης και σκάβει.
"Είναι πολύδύσκολο για μένα», λέειμε χαμηλή φωνή,«αλλά δουλεύωεδώ,έτσι ώστε οι νεκροίνα έχουν τουλάχιστονμίακηδείαμε τους ισλαμικούς κανόνες."
Το νεκροταφείοτων προσφύγωνδενείναι γνωστό.Λίγοιστη Λέσβογνωρίζουν ότι υπάρχειαυτό το νεκροταφείο. Ηθλιβερή αλήθεια: Στο κανονικόνεκροταφείοτου νησιού,δενυπάρχει αρκετός χώροςγιατους ανθρώπους που πνίγηκαν! Αποτέλεσμα: Γιαπολλές εβδομάδεςπτώματαπαραμένουν σε ''containers-ψυγεία''αφού δεν μπορούν να θαφτούν κάπου.
Πάνω από το λιμάνιτης Μυτιλήνηςυπάρχει ένας λόφος.Εκείστη μέσητων χωραφιών,ελαιόδεντρα κόπηκαντα δέντραγια να δημιουργηθεί χώροςγια τουςτάφους. Μερικές πέτρεςχωρίζουν τον ένα τάφο από τον άλλο.
Ο Μουσταφάέχειθάψει,εκεί,μόνο τις τελευταίεςεβδομάδες64πρόσφυγες. Ήρθεπριν από ένα χρόνοαπό την Αίγυπτο στηνΕλλάδα για νασπουδάσει μεταφραστήςστη Λέσβο. Και έγινε ο ''νεκροθάφτης''.
Μουσταφά:΄΄Δεν υπήρχε κανένας που να μπορούσε να τελέσει ισλαμικέςκηδείες. Ένιωσαπως είχα την υποχρέωση να κάνω κάτι...΄΄
Το χειρότερο απ'όλα είναι ότισυχνά δενείναι δυνατόν να προσδιοριστείη ταυτότητατου νεκρού,λέει οΜουσταφά. Στη περίπτωση αυτή στιςεπιτύμβιες πλάκεςγράφουμε:"Άγνωστος". Ανάλογα μετην ηλικία του νεκρού,γράφουμε και έναν αριθμό. Ο Μουσταφάμας δείχνει μία επιτύμβια πλάκα μπροστά του: "Εδώέχουνθαφτεί δύομωρά,πρίν από δύο-τρεις μήνες,δεν μπορούσαννα αναγνωριστούν.Τώραβρίσκονταιθαμμέναεδώμόνομε έναν αριθμό."
ΟΜουσταφάέχει αναρτήσει στο φόρουμτων προσφύγωνστο Διαδίκτυο,τον αριθμότου κινητού του,στη περίπτωση πουσυμβείκαι πάλιένα ναυάγιο,οι θορυβημένοισυγγενείς από όλο τονκόσμονα του τηλεφωνήσουν και να στείλουν φωτογραφίες για να βεβαιώσουν ή όχι τον θάνατο των αγαπημένων τους προσώπων.
Συχνά συμβαίνεινα καταφτάνουν ταμέλη της οικογένειαςστο νησί για να μεταφερουν στη πατρίδα τους νεκρούς αγαπημένους τους αλλά αυτό είναι από δύσκολο έως αδύνατο. Στη συνέχεια,ο Μουσταφάκάνει τηνκηδεία. Όλη η τελετή γίνεται από αυτόν και μόνο. Μουσταφά:«Οι άνθρωποι πουπεθαίνουνεδώ,δεν έχουν κάνειτίποτα λάθος. Απλάθέλησαν να διαφύγουν από τον πόλεμο.Πώς μπορεί να είναιότι η Ευρώπησυνεχίσει ναεπιτρέπει αυτέςτις τραγωδίεςκαι οι άνθρωποινα πεθαίνουνστη θάλασσα;"
Today, I addressed the plenary session of the Committee of the Regions and had a good discussion with members about the key challenges facing the European Union. Cities, local communities and regions have some of the toughest jobs in Europe right now, most obviously the effort to receive and integrate people in need of international protection. Local leaders also face the task of avoiding the creation of ghettos and assisting in the fight against radicalisation in their neighbourhoods.
We cannot integrate newcomers properly while there are massive, uncontrolled migration flows across our external border. National and European politicians must now do what is necessary to end this and bring stability. This is the chief task of the next few weeks. Not only to secure the future of Schengen, but also to ensure the future cohesion of our local communities.
We must support our localities, also at the European level: from the Greek islands to Germany's cities; from the Mezzogiorno to Calais. The Committee of Regions is already very active on the migration question and works well with the institutions on radicalisation issues, where their input is particularly important.
Long ago, deep in space, two massive black holes—the ultrastrong gravitational fields left behind by gigantic stars that collapsed to infinitesimal points—slowly drew together. The stellar ghosts spiraled ever closer, until, about 1.3 billion years ago, they whirled about each other at half the speed of light and finally merged. The collision sent a shudder through the universe: ripples in the fabric of space and time called gravitational waves. Five months ago, they washed past Earth. And, for the first time, physicists detected the waves, fulfilling a 4-decade quest and opening new eyes on the heavens.
The discovery marks a triumph for the 1000 physicists with the Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory (LIGO), a pair of gigantic instruments in Hanford, Washington, and Livingston, Louisiana. Rumors of the detection had circulated for months. Today, at a press conference in Washington, D.C., the LIGO team made it official. “We did it!” says David Reitze, a physicist and LIGO executive director at the California Institute of Technology (Caltech) in Pasadena. “All the rumors swirling around out there got most of it right.” Albert Einstein predicted the existence of gravitational waves 100 years ago, but directly detecting them required mind-boggling technological prowess and a history of hunting. (See a timeline below of the history of the search for gravitational waves.) LIGO researchers sensed a wave that stretched space by one part in 1021, making the entire Earth expand and contract by 1/100,000 of a nanometer, about the width of an atomic nucleus. The observation tests Einstein’s theory of gravity, the general theory of relativity, with unprecedented rigor and provides proof positive that black holes exist. “It will win a Nobel Prize,” says Marc Kamionkowski, a theorist at Johns Hopkins University in Baltimore, Maryland. LIGO watches for a minuscule stretching of space with what amounts to ultraprecise rulers: two L-shaped contraptions called interferometers with arms 4 kilometers long. Mirrors at the ends of each arm form a long “resonant cavity,” in which laser light of a precise wavelength bounces back and forth, resonating just as sound of a specific pitch rings in an organ pipe. Where the arms meet, the two beams can overlap. If they have traveled different distances along the arms, their waves will wind up out of step and interfere with each other. That will cause some of the light to warble out through an exit called a dark port in synchrony with undulations of the wave. From the interference, researchers can compare the relative lengths of the two arms to within 1/10,000 the width of a proton—enough sensitivity to see a passing gravitational wave as it stretches the arms by different amounts. To spot such tiny displacements, however, scientists must damp out vibrations such as the rumble of seismic waves, the thrum of traffic, and the crashing of waves on distant coastlines.
V. Altounian/Science
On 14 September 2015, at 9:50:45 universal time—4:50 a.m. in Louisiana and 2:50 a.m. in Washington—LIGO’s automated systems detected just such a signal. The oscillation emerged at a frequency of 35 cycles per second, or Hertz, and sped up to 250 Hz before disappearing 0.25 seconds later. The increasing frequency, or chirp, jibes with two massive bodies spiraling into each other. The 0.007-second delay between the signals in Louisiana and Washington is the right timing for a light-speed wave zipping across both detectors. The signal exceeds the “five-sigma” standard of statistical significance that physicists use to claim a discovery, LIGO researchers report in a paper scheduled to be published in Physical Review Letters to coincide with the press conference. It’s so strong it can be seen in the raw data, says Gabriela González, a physicist at Louisiana State University, Baton Rouge, and spokesperson for the LIGO scientific collaboration. “If you filter the data, the signal is obvious to the eye,” she says. Comparison with computer simulations reveals that the wave came from two objects 29 and 36 times as massive as the sun spiraling to within 210 kilometers of each other before merging. Only a black hole—which is made of pure gravitational energy and gets its mass through Einstein’s famous equation E=mc2—can pack so much mass into so little space, says Bruce Allen, a LIGO member at the Max Planck Institute for Gravitational Physics in Hanover, Germany. The observation provides the first evidence for black holes that does not depend on watching hot gas or stars swirl around them at far greater distances. “Before, you could argue in principle whether or not black holes exist,” Allen says. “Now you can’t.” The collision produced an astounding, invisible explosion. Modeling shows that the final black hole totals 62 solar masses—3 solar masses less than the sum of the initial black holes. The missing mass vanished in gravitational radiation—a conversion of mass to energy that makes an atomic bomb look like a spark. “For a tenth of a second [the collision] shines brighter than all of the stars in all the galaxies,” Allen says. “But only in gravitational waves.”
The LIGO facility in Livingston, Louisiana, has a twin in Hanford, Washington.
Other stellar explosions called gamma-ray bursts can also briefly outshine the stars, but the explosive black-hole merger sets a mind-bending record, says Kip Thorne, a gravitational theorist at Caltech who played a leading role in LIGO’s development. “It is by far the most powerful explosion humans have ever detected except for the big bang,” he says. For 5 months, LIGO physicists struggled to keep a lid on their pupating discovery. Ordinarily, most team members would not have known whether the signal was real. LIGO regularly salts its data readings with secret false signals called “blind injections” to test the equipment and keep researchers on their toes. But on 14 September 2015, that blind injection system was not running. Physicists had only recently completed a 5-year, $205 million upgrade of the machines, and several systems—including the injection system—were still offline as the team wound up a preliminary “engineering run.” As a result, the whole collaboration knew that the observation was likely real. “I was convinced that day,” González says. Still, LIGO physicists had to rule out every alternative, including the possibility that the reading was a malicious hoax. “We spent about a month looking at the ways that somebody could spoof a signal,” Reitze says, before deciding it was impossible. For González, making the checks “was a heavy responsibility,” she says. “This was the first detection of gravitational waves, so there was no room for a mistake.” Proving that gravitational waves exist may not be LIGO’s most important legacy, as there has been compelling indirect evidence for them. In 1974, U.S. astronomers Russell Hulse and Joseph Taylor discovered a pair of radio-emitting neutron stars called pulsars orbiting each other. By timing the pulsars, Taylor and colleague Joel Weisberg demonstrated that they are very slowly spiraling toward each other—as they should if they’re radiating gravitational waves.
It is by far the most powerful explosion humans have ever detected except for the big bang.
It is the prospect of the science that might be done with gravitational waves that really excites physicists. For example, says Kamionkowski, the theorist at Johns Hopkins, the first LIGO result shows the power of such radiation to reveal unseen astrophysical objects like the two ill-fated black holes. “This opens a new window on this vast population of stellar remnants that we know are out there but of which we have seen only a tiny fraction,” he says. The observation also paves the way for testing general relativity as never before, Kamionkowski says. Until now, physicists have studied gravity only in conditions where the force is relatively weak. By studying gravitational waves, they can now explore extreme conditions in which the energy in an object’s gravitational field accounts for most or all of its mass—the realm of strong gravity so far explored by theorists alone.
Rainer Weiss at the New York Science Fair.
Matt Weber
With the black hole merger, general relativity has passed the first such test, says Rainer Weiss, a physicist at the Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge, who came up with the original idea for LIGO. “The things you calculate from Einstein’s theory look exactly like the signal,” he says. “To me, that’s a miracle.” The detection of gravitational waves marks the culmination of a decades-long quest that began in 1972, when Weiss wrote a paper outlining the basic design of LIGO. In 1979, the National Science Foundation funded research and development work at both MIT and Caltech, and LIGO construction began in 1994. The $272 million instruments started taking data in 2001, although it was not until the upgrade that physicists expected a signal. If LIGO’s discovery merits a Nobel Prize, who should receive it? Scientists say Weiss is a shoo-in, but he demurs. “I don’t like to think of it,” he says. “If it wins a Nobel Prize, it shouldn’t be for the detection of gravitational waves. Hulse and Taylor did that.” Many researchers say other worthy recipients would include Ronald Drever, the first director of the project at Caltech who made key contributions to LIGO’s design, and Thorne, the Caltech theorist who championed the project. Thorne also objects. “The people who really deserve the credit are the experimenters who pulled this off, starting with Rai and Ron,” he says. Meanwhile, other detections may come quickly. LIGO researchers are still analyzing data from their first observing run with their upgraded detectors, which ended 12 January, and they plan to start taking data again in July. A team in Italy hopes to turn on its rebuilt VIRGO detector—an interferometer with 3-kilometer arms—later this year. Physicists eagerly await the next wave. See more of Science's coverage of gravitational waves.
From prediction to reality: a history of the search for gravitational waves
1915
Albert Einstein publishes general theory of relativity, explains gravity as the warping of spacetime by mass or energy
1916
Einstein predicts massive objects whirling in certain ways will cause spacetime ripples—gravitational waves
1936
Einstein has second thoughts and argues in a manuscript that the waves don't exist—until reviewer points out a mistake
1962
Russian physicists M. E. Gertsenshtein and V. I. Pustovoit publish paper sketch optical method for detecting gravitational waves—to no notice
1969
Physicist Joseph Weber claims gravitational wave detection using massive aluminum cylinders—replication efforts fail
1972
Rainer Weiss of the Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge independently proposes optical method for detecting waves
1974
Astronomers discover pulsar orbiting a neutron star that appears to be slowing down due to gravitational radiation—work that later earns them a Nobel Prize
1979
National Science Foundation (NSF) funds California Institute of Technology in Pasadena and MIT to develop design for LIGO
1990
NSF agrees to fund $250 million LIGO experiment
1992
Sites in Washington and Louisiana selected for LIGO facilities; construction starts 2 years later
1995
Construction starts on GEO600 gravitational wave detector in Germany, which partners with LIGO and starts taking data in 2002
1996
Construction starts on VIRGO gravitational wave detector in Italy, which starts taking data in 2007
2002–2010
Runs of initial LIGO—no detection of gravitational waves
2007
LIGO and VIRGO teams agree to share data, forming a single global network of gravitational wave detectors
2010–2015
$205 million upgrade of LIGO detectors
2015
Advanced LIGO begins initial detection runs in September
2016
On 11 February, NSF and LIGO team announce successful detection of gravitational waves
Good afternoon and welcome to this press conference.
First of all, we discussed in the Eurogroup today the economic situation in the euro area, on the basis of the recently published Commission winter forecast. Overall, the economic recovery in the eurozone continues and is expected to strengthen this year and next. At the same time, there are increasing downside risks and there is volatility in the markets all around the world.
The euro area is structurally in a much better position now than some years ago. And this is true also for European banks. With Banking Union, we have developed mechanisms in the euro area to bring stability to the financial sector and to reduce the sovereign-banking nexus. Capital buffers have been raised, supervision has been strengthened, and we have clear and common rules for resolution.
So overall, structurally we are now in a better position and we need to continue a gradual recovery.
To conclude this point, many of the global risks come from outside the euro area at the moment and should not be underestimated. We are all keenly aware of the need to be particularly vigilant in the current situation. And in this context, we reaffirmed in our discussions the need to continue the reform agenda to boost the potential growth in our countries and continue to follow a growth-friendly fiscal path and fully abide to the common rules and frameworks of the Banking Union.
Secondly, we exchanged views on the quality of public expenditure in the euro area. An important topic from the point of view of fiscal sustainability and the provision of an adequate level of social services and public goods. Ultimately, it is about delivering value for money for our citizens. This is critical also because currently several member states have limited or no fiscal space. So spending wisely is very important. The Commission had prepared the discussion and kicked it off to show us where we can spend better and how it can be done, how can we learn from each other.
Enhancing the efficiency and the effectiveness of our public spending is also important for the growth potential of the euro area. We are going to zoom in on this issue on a number of themes on specific spending areas in more detail in the coming months. In particular, we are going to look closer at the efficiency and effectiveness of our public spending on investments, healthcare and ageing.
We discussed a couple of countries as we always do. This time we discussed Portugal from two angles. The institutions reported back to us on the main findings of the third post-programme surveillance mission and we discussed the Commission's assessment of the Portuguese draft budgetary plan.
On the PPS mission, the institutions informed us that the Portuguese recovery has been underway for three years and the unemployment rate is close to pre-crisis levels. However, the economic recovery continues to be held back by macroeconomic imbalances and rigidities in labour and product markets. And that underlines the importance of continuing of the reform agenda.
On the DBP, we have issued a statement: As you know, the DBP submitted on 22 January showed, according to the Commission, a significant deviation from European fiscal rules. And then the Commission and Portugal entered into a process of fruitful and intense negotiations. The Portuguese authorities submitted additional measures, which help to avoid a significant deviation.
We agree with the Commission's assessment that there still remains at risk of non-compliance with the requirements of the SGP. And therefore and on the basis of tonight's discussions, we welcomed the commitments of the Portuguese authorities to prepare upfront, as of now, additional measures to be implemented when needed to ensure that the 2016 budget will be compliant with the SGP.
And we will return to the Portuguese budget and maybe also to other budgets on the basis of the spring forecast in our May meeting.
We then moved to Greece. We discussed the state of play of the first review of the ESM programme, following the visit of mission chiefs to Athens last week. This important review deals with the key fiscal and structural measures. We were informed that there is good cooperation, a lot of ground has been covered, progress achieved on important issues, but further work is still needed in a number of areas before a staff-level agreement can be reached.
We called on both the Greek authorities and the institutions to pursue the discussions on the review further, in particular on items such as pension reform, the fiscal issues and the privatisation fund, with a view to reaching that staff-level agreement.
Finally, we discussed ways in which transparency of Eurogroup meetings could be improved, to answer to public interest and to bring more consistency to the level of information that reaches our citizens and our parliaments in different member states. I consider this of prime importance for the legitimacy of our work.
We agreed to publish Eurogroup agendas in a more detailed, annotated format, and to publish summing-up letters recapitulating the main conclusions from Eurogroup meetings.
There is also general support in principle to publish documents as much as possible and we have asked the EWG to further fine-tune the practical implementation of that part of the proposals.
Ο Αλέξης Τσίπραςείναι ο πρώτος ηγέτης δυτικής χώρας που επισκέπτεται την Τεχεράνη, μετά την άρση των κυρώσεων της Δύσης
